Fractal
Home / Ποιήματα / Ποίηση: “Aπεριόριστες ευθύνες”
28/09/2022, 8:45 πμ

Ποίηση: “Aπεριόριστες ευθύνες”

Της Φωτεινής Βακιτσίδου // *

 

 

 

 

Απεριόριστες ευθύνες

 

Αυτό το πρωινό κατάπια τον ιδρώτα μου,

και είδα ζωγραφιές που τις είχα ξεχάσει κρεμασμένες με μανταλάκια σε έναν κήπο.

Αυτό το πρωινό έτρεξα προς έναν έρημο σταθμό τρένων και βιαστικά χώθηκα μες

στις αποσκευές του,

χωρίς να κοιτάζω πίσω μου.

Αλλά ακόμα κι αν είχε υγρασία – εκείνη τη φρικτή με τη ζέστη-

ακόμα κι αν ζαλίστηκα

πάλι δεν μπορούσα να θυμηθώ το πρόσωπό σου ή μάλλον ποια είσαι κι αλλάζεις

πρόσωπα κάθε μέρα.

Καταπίνω και ξαπλώνω στα όνειρα μου, σε εκείνα που άκουγα όταν η βροχή έπεφτε

πάνω στο σακάκι σου κι εγώ τα περνούσα με τη γλώσσα μου για να μη σε

μουσκέψουν.

Τραχειά έγινε τώρα η γλώσσα σαν των γατιών και δεν προσδιορίζει πλέον

τρυφεράδα με τις λέξεις.

Πυροβόλα με σε παρακαλώ.

Πυροβόλα με λέξεις που μπορούν να δακρύζουν.

 

 

* Η Φωτεινή Bακιτσίδου γεννήθηκε το 1977. Είναι πτυχιούχος του Arts & Culture, του πανεπιστημίου του Maastricht. Έχει εργαστεί επί πάρα πολλά έτη σε περιβαλλοντικές και ανθρωπιστικές οργανώσεις στην Ελλάδα. Από το 2003 μέχρι σήμερα έχει δημοσιεύσει ποίηματα και πεζά σε λογοτεχνικά περιοδικά, καθώς και σε κοινωνικά δίκτυα.

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top