Fractal

✔ Και έναν καιρό μια φορά: Συνέντευξη με την Κωνσταντίνα Σαμακοβλή

Από την Αγγελική Λάλου //

 

 

-Πώς δημιουργήθηκε η ομάδα; 

Η ομάδα αποτελείται από ανθρώπους με τους οποίους συνεργάζομαι ή έχω συνεργαστεί στο παρελθόν. Με την Αφροδίτη Μητσοπούλου, τη σκηνοθέτρια της παράστασης, έχουμε συνεργαστεί στην παράσταση Πηνελόπες που σκηνοθέτησε το 2017. Με την Ευαγγελία Χωριανοπούλου, τη χορογράφο, έχουμε συνεργαστεί στη χορωδία Enchoir και το γυναικείο φωνητικό σύνολο Ebbnflow. Οι υπόλοιπες κοπέλες είναι χορωδοί μου. Η εκκίνηση της παράστασης έγινε στη χορωδία Εξαρχείων, μια υπέροχη ομάδα που δημιούργησε η Αφροδίτη Μητσοπούλου το 2011. Τα τελευταία 3 χρόνια είμαι μέλος αυτής της ομάδας ως μαέστρος. Σε μια συναυλία που κάναμε στη Νάξο άκουσα την Έλσα Λουμπαρδιά, την αφηγήτρια της παράστασης, η οποία είναι και μέλος της χορωδίας, να λέει κάποια παραμύθια. Αμέσως με συνεπήρε η σκληράδα και η αλήθεια αυτών των παραμυθιών καθώς και η ερμηνεία της. Αυτή ήταν η αφετηρία. Αργότερα άρχισα να συνδέω τα κομμάτια του παζλ. Με τους μουσικούς Βασιλική Νικολάου, Μαργαρίτα Λάμπου και Δημήτρη Παπαβασιλείου συνυπάρχουμε τα τελευταία χρόνια στο αυτοσχεδιαστικό σύνολο Whi Ensemble. Θα έλεγα πως ένωσα δικά μου μουσικά κομμάτια και προέκυψε η ομάδα του “Και έναν καιρό μια φορά”.

 

-Γιατί μόνο γυναίκες;

Έχουμε και έναν άντρα! Στόχος ήταν εξαρχής ο χορός να τραγουδά, να αυτοσχεδιάζει φωνητικά και κινητικά και να δέχεται οδηγίες από έναν σκηνοθέτη. Σε όλη αυτήν τη σύνθετη διαδικασία οι γυναίκες είμαστε πιο ανοιχτές. Στην ανακάλυψη καινούριων δρόμων και ορίων. Τουλάχιστον η εμπειρία μου στις χορωδίες αυτό μου έχει δείξει. Επίσης στη συγκεκριμένη παράσταση ηχητικά και σκηνοθετικά το γυναικείο σύνολο ήταν επιλογή.

 

 

-Τι πραγματεύεται η παράσταση; 

Είναι η αφήγηση τριών ελληνικών παραδοσιακών παραμυθιών. Η μουσική αρχικά οργανική, μετά φωνητική και στη συνέχεια φωνητική και οργανική μαζί, συνυπάρχει με τις ιστορίες.

 

-Υπάρχει κάποιος κοινός άξονας στις ιστορίες που επιλέξατε; 

Το κοινό και στις τρεις ιστορίες είναι η αναμέτρηση του ανθρώπου με τον εαυτό του. Ο Αυγερινός, η Πούλια, η βασιλοπούλα με τον καημό, ο βεζίρης, έρχονται αντιμέτωποι με τα σκοτεινά τους κομμάτια και καλούνται να πάρουν αποφάσεις. Ο χορός παρακολουθεί και συμμετέχει στις ιστορίες.

 

 

 

-Ποια ήταν η προσωπική ανάγκη που σας ώθησε στη συγκεκριμένη καλλιτεχνική επιλογή; 

Η αγάπη μου για τα παραμύθια ήταν η αφορμή. Από μικρή μου άρεσε να αφήνομαι στην αφήγηση ενός παραμυθιού και να ταξιδεύω σε άλλους τόπους και χρόνους. Στη συγκεκριμένη παράσταση στόχος ήταν η ένωση και η ισορροπία μεταξύ μουσικής, κίνησης και λόγου. Στην πορεία μου ως μαέστρος σε χορωδίες παιδικές και ενηλίκων η ανάγκη μιας φωνής που κινείται και ενός σώματος που τραγουδά ήταν κυρίαρχη. Με την Ευαγγελία Χωριανοπούλου πειραματιστήκαμε πολύ πάνω σε αυτό. Όμως έλειπε η σκηνοθετική ματιά που θα τα ένωνε όλα. Είναι η πρώτη φορά που συνεργάζομαι με σκηνοθέτη σε δική μου μουσική παράσταση. Το αποτέλεσμα ήταν αποκαλυπτικό και απολαυστικό και για τις τρεις μας. Ο αυτοσχεδιασμός είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο στη μουσική μου πορεία τα τελευταία χρόνια. Ο Αλέξης Πορφυριάδης μας έβαλε, εμένα και τους μουσικούς, σε αυτόν τον κόσμο και του οφείλουμε πολλά λόγω αυτής της εμπειρίας. Η αυτοσχεδιαστική μουσική είναι ο άξονας στο όλο εγχείρημα.

Το προσωπικό στοίχημα ήταν τα αυτοσχεδιαστικά παραδοσιακά τραγούδια. Τα αποδομήσαμε, επιλέξαμε το υλικό πάνω στο οποίο θα περπατήσουμε και έτσι κάθε στιγμή και κάθε παράσταση έγινε διαφορετική. Το ρίσκο, η έκπληξη και η χαρά αυτού που προκύπτει κάθε στιγμή αγκάλιασε τελικά τις παραστάσεις.

 

-Συνδέεται με την εποχή μας; 

Τα παραμύθια πραγματεύονται πανανθρώπινα ζητήματα. Πόνοι, καημοί, βάσανα, αγάπη, ευτυχία, ενηλικίωση. Τα παραδοσιακά παραμύθια και τραγούδια είναι μέρος του συλλογικού ασυνείδητου, οπότε η γραμμή του τότε και του τώρα είναι συνεχής.

 

 

 

-Έχετε κάποια σχέδια για επόμενες παραστάσεις; 

Η ανάγκη της ομάδας είναι να συνεχίσουμε να συνυπάρχουμε. Αυτό που δημιουργήθηκε έχει παρελθόν και μέλλον και ήδη συζητάμε την επόμενή μας παράσταση. Υπάρχει η σκέψη δημιουργίας καινούριων τραγουδιών και η ηχογράφησή τους. Προς το παρόν ζούμε το “Και έναν καιρό μια φορά”.

 

-Και πώς επιλέξατε τον τίτλο; 

Από τους αυτοσχεδιασμούς και την αποδόμηση των τραγουδιών. Κάθε φορά προέκυπταν άλλες λέξεις, άλλοι στίχοι, τραγούδια αλλιώς τραγουδισμένα και τελικά παραμύθια αλλιώς ειπωμένα.

 

 

 

9, 12, 13, 14, 18 Μαρτίου

Αρχική ιδέα, δραματουργική επεξεργασία: Κωνσταντίνα Σαμακοβλή

Επιλογή και αφήγηση παραμυθιών: Έλσα Λουμπαρδιά

Σκηνοθεσία: Αφροδίτη Μητσοπούλου

Χορωδιακή επεξεργασία και διδασκαλία τραγουδιών: Κωνσταντίνα Σαμακοβλή

Κίνηση: Ευαγγελία Χωριανοπούλου

Κοστούμια: Μάγδα Καλορίτη

Φωτισμός: Αγγελική Κουρή

Μουσικοί επί σκηνής: Μαργαρίτα Λάμπου ( κλαρινέτο, φωνή), Βασιλική Νικολάου(κρουστά), Δημήτρης Παπαβασιλείου (ηλεκτρική κιθάρα), Κωνσταντίνα Σαμακοβλή (φωνή)

Ερμηνεία: Έλσα Λουμπαρδιά, Έλενα Μεγγρέλη, Αφροδίτη Μητσοπούλου, Εύα Μυλωνά, Σοφία Νικολαϊδου, Βάσια Παππά, Κωνσταντίνα Σαμακοβλή, Ανθή Σταυρουλοπούλου

Φωτογραφία/Γραφιστική επεξεργασία: Βαγγέλης Μιχελιδάκης

Οργάνωση παραγωγής: Όλγα Συντυχάκη

77 Πατησίων 10434

Κουδούνι PORTRAIT

Δεξιά πτέρυγα, 6ος όροφος

Απαραίτητες κρατήσεις στο τηλέφωνο 6937 669021 .

Η είσοδος είναι δωρεάν, με ελεύθερη συνεισφορά.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top