Δύο ποιήματα της Σαπφούς για τον έρωτα και δώδεκα ερωτικά επιγράμματα αρχαίων λυρικών (ανέκδοτα)
Μετάφραση: Κώστας Χωρεάνθης, Ελένη Χωρεάνθη //
Επίκληση στην Αφροδίτη
Ποικιλόθρονη, αθάνατη Αφροδίτη,
κόρη του Δία, δολόπλοκη, παρακαλώ σε,
με καημούς και με πίκρες την ψυχή μου,
πότνια, λιώνεις,
μα έλα εδώ, αν και κάποια άλλη φορά
από μακριά ακούοντας τη φωνή μου,
του πατέρα αφήνοντας τον δόμο
τον χρυσό, ήρθες
ζεύοντας το άρμα σου· κι όμορφα σ’ έφερναν
από τον ουρανό γοργά στρουθιά
μες από τον αιθέρα, λάμνοντας πυκνά φτερά
γύρω στη μαύρη γη·
κι αμέσως έφτασαν· κι εσύ, ω, μακαρισμένη,
μ’ αθάνατο χαμογελώντας πρόσωπο
ρωτούσες τι έχω πάθει πάλι και γιατί
σε καλώ πάλι
και σαν τι θέλω φλογερά να γίνει
με την ψυχή τρελή. «Ποια η Πειθώ πάλι
θέλεις να φέρει στη δική σου αγάπη; Ποια
σε αδικεί, Ψάπφα;
Γιατί κι αν φύγει γοργά θα γυρίσει,
κι αν δώρα δεν δέχεται, θα δώσει,
κι αν δεν αγαπά, γρήγορα θ’ αγαπήσει
κι ας μην το θέλει».
Έλα τώρα, λύτρωσέ με από τον βαρύ
καημό, κι όσα ποθεί η ψυχή μου
να γίνουν, τέλεσε, κι η ίδια εσύ
σύμμαχος γίνε.
Στην Αγαλλίδα
Όμοιος με τους θεούς μου φαίνεται πως είναι
αυτός ο άντρας που απέναντί σου κάθεται
κι από σιμά τη φωνή σου τη γλυκιά
στοχαστικά ακούει
και το ερωτιάρικό σου γέλιο· Όμως σε μένα
αυτό, μέσα στα στήθια, την καρδιά σπαράζει·
γιατί, για λίγο μόλις σε κοιτάξω
διόλου φωνή δεν έχω,
μα κομματιάζεται η γλώσσα μου. Κι ευθύς
τρέχει φωτιά κάτω απ’ το τρυφερό μου δέρμα,
τα μάτια μου τίποτα δεν βλέπουνε,
βουίζει η ακοή μου·
[με λούζει ιδρώτας σύγκορμα και τρέμω
ολόκληρη, και πιο χλομή κι από τη χλόη
γίνομαι, και να πεθάνω πια πολύ δεν θέλω
τρέμοντας, Αγαλλίδα*].
(Μετάφραση: Κώστας,Χωρεάνθης, ανέκδοτα)
*Η τέταρτη στροφή έγινε κατά προσέγγιση από σκόρπιες λέξεις και σακατεμένους στίχους.
Επιγράμματα ερωτικά
(Ανέκδοτα)
Επιλογή-μετάφραση: Ελένη Χωρεάνθη
Ασκληπιάδου
Φύλαξες την παρθενιά. Και ποιο το όφελος; Δεν θα ‘βρεις βέβαια
στον Άδη που θα πας τον εραστή, κοπέλα μου.
Στα ωραία της Κύπριδας με ζωντανούς: και στον Αχέροντα
μ’ οστά και στάχτη, κοπελιά μου, θα πλαγιάζουμε.
Μελεάγρου
1
Από τον έρωτα, που ανάβει στην καρδιά των νέων
δυνατή φλόγα, θε ν’ αρχινήσω να μιλώ,
γιατί ο έρωτας δαυλό ξανάβει με τα λόγια.
Νέοι, αποφεύγετε τον γιο της Αφροδίτης, τον τοξοβόλο Έρωτα.
2
Αυτήν πού πυρπολεί τις πολιτείες, τη μυριάκριβη Σθενελαϊδα,
αυτήν πού αρμέγει το χρυσάφι από όσους θέλουν,
γυμνή μου την απίθωσε στο πλάι μου ολονυχτίς το όνειρο
και μου τη χάρισε ώς της αγαπητής αυγής τα δώρα.
Ουδέποτε σ’ αυτήν τη βάρβαρη εγώ δεν θα προσπέσω,
ούτε ολομόναχος θα κλάψω,
όταν κοιμάμαι όλα αυτά της τα χαρίζω.
(Στην Εταίρα Σθενελαϊδα)
Αντιπάτρου Θεσσαλονικέως
3(2)
-Πέρασε ο όρθρος, Χρύσιλλα. Από ώρα ο αυγινός αλέκτορας
φέρνει λαλώντας την αυγή τη φθονερή.
-Χειρότερος κι απ’ τα ορνίθια γίνεσαι κι εσύ, που εμένα διώχνεις
από το σπίτι σου πετώντας με σε νεαρούς πολλούς συντρόφους.
Γερνάς, Τιθωνέ! Έτσι, λοιπόν, κι εσύ την ερωμένη σου Ηώ,
έτσι αυγινή την πέταξες από την κλίνη σου;
(Στην Εταίρα Χρύσιλλα)
Σταφυλίου Φλάκκου
5(4)
Ότι δεν έδωκε αμοιβή ο Φλάκκος στην πιστή τη Νάπη
για τους νυχτερινούς μας έρωτες έχω το λύχνο μάρτυρα πιστό
κι ότι πλάι στην κλίνη της τώρα μαραίνομαι, υπομένοντας
τα αίσχη της επίορκης, τ’ ακατονόμαστα,
να, Φλάκκε, που σε λιώνουν οι φροντίδες άγρυπνο,
κι άδικα χώρια εξαιτίας μας καιγόμαστε.
(Σε κάποια Εταίρα)
Ρουφίνου
!4(13)
Της Ευρώπης το φιλί, ακόμα κι ως τα χείλη μας κι αν έρθει
είναι πραγματικά γλυκό, ακόμα κι αν αγγίξει μιαν ακρούλα από το στόμα.
Και δεν αγγίζει με τις άκρες των χειλιών, αλλά ρουφώντας σου το στόμα,
σου τήνε βγάζει από τα νύχια την ψυχή…
(Στην Εταίρα Συρώπη)
Ονέστου
20(19)
Ο γάμος δεν μ’ ευχαριστεί ούτε με κόρη, ούτε με καμιά γριά.
Την κόρη τήνε συμπονώ, την άλληνε την τρέμω…
Παράτα με! Μήτε άγουρη μήτε σταφιδιασμένη, αλλά μια
έμπειρη στης Κύπριδας τα ωραία δώματα…
(Ερωτική παραίνεση)
Ποσειδίππου
(1)
Κεκροπικό λαγήνι, ραίνε την πολύδροση του Βάκχου ικμάδα,
ραίνε. Ας δροσιστεί η συμβολική μας πρόποση.
Ας σιγήσει ο Ζήνων, ο σοφός ο κύκνος, και η Μούσα του Κλεάνθη.
Κι ας τραγουδάει για χάρη μας ο γλυκόπικρος ο Έρωτας.
(Σε κρασοκανάτα)
(2)
Μη λες πως μ’ αγαπάς με πιθανά δάκρυα, Φιλαινίδα,
ξέρω. Ναι, δεν αγαπάς κανέναν πιο πολύ από μένα,
όση ώρα πλάι μου πλαγιάζεις. Κι αν άλλος σε κρατούσε,
θα του ‘λεγες πως αγαπάς εκείνον πιο πολύ από μένα.
(Στην πόρνη Φιλαινίδα)
(21)
Τον τρίχρονο Αρχιάνακτα που ‘παιζε γύρω στο πηγάδι,
το κούφιο τον παρέσυρε είδωλο της μορφής του
κι απ’ το νερό μούσκεμα το παιδί τ’ άρπαξε η μητέρα,
θαρρώντας πως απ’ τη ζωή έχει μεράδι ακόμα.
Και δεν εμίανε τις νύμφες το κακόμοιρο, αλλά στα γόνατα
πλάγιασε της μητέρας, κι έχει βαθύ τον ύπνο…
Πλάτωνος
1
Τ’ αστέρια κοιτάζεις, αστέρι μου. Μακάρι ουρανός
να γινόμουν, και μ’ άπειρα μάτια εσένα να βλέπω.
2
Αυγερινός στους ζωντανούς έλαμπες πρώτα,
και τώρα στους νεκρούς λάμπεις Αποσπερίτης.
(Ανέκδοτα)
Επιλογή-μετάφραση: Ελένη Χωρεάνθη
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
-
Ο Άκης Παρώδης στο εργαστήρι του συγγραφέα
30/04/2024, 9:11 μμ -
Ο Χρήστος Τζανάκος στο εργαστήρι του συγγραφέα
30/04/2024, 9:10 μμ -
✩ Νέες εκδόσεις: 12 καινούργια βιβλία
30/04/2024, 9:07 μμ -
Το βιβλίο κι ο συγγραφέας του: «Η ψίχα της μεταλαβιάς»
30/04/2024, 9:06 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Διήγημα: “Τα περί υδροδυναμικής”
Γράφει ο Κωνσταντίνος Κ. Χατούπης // Η ανασφάλεια ορισμένων ευθύνεται για την χαμηλή αυτοεκτίμησή τους ή το αντίστροφο; Όπως και νάχει τα αρνητικά αυτά αισθήματα γεννούν πάντα αντιδράσεις απ’ τον εαυτό που βασανίζεται με τούτα. Κι οι
Περισσότερα -
✔ Πέλα Σουλτάτου: «Η γυναίκα βιώνει ενοχικά την κάθε μορφής βία που της ασκείται και την αποσιωπά»
Συνέντευξη στην Ελένη Γκίκα // «Και σε μένα είχε κάνει εντύπωση, θετική φυσικά, η θερμή υποδοχή του πρώτου μου βιβλίου ως Niemands Rose τότε. Ωστόσο, καθώς έχουν περάσει έξι χρόνια πια και το έχω συζητήσει αρκετά, δεν αποδίδω
Περισσότερα -
Ο κορυφαίος λογοτεχνικός ντετέκτιβ Sherlock Holmes
Γράφει ο Μύρων Ζαχαράκης // Άρθρουρ Κόναν Ντόιλ, “Οι περιπέτειες του Σέρλοκ Χολμς”, εκδ. Μίνωας, Αθήνα 2020. Ο Sherlock Holmes είναι εκείνος ο φανταστικός χαρακτήρας που έχουν υποδυθεί ως τώρα οι περισσότεροι ηθοποιοί από κάθε άλλον (φανταστικό ή
Περισσότερα -
Πρώτη ανάγνωση: Πεντάσημον
Γράφει ο Θάνος Γιαννούδης // Συλλογικός τόμος (Γ. Βαρθαλίτης – Θ. Βολκώφ – Αλ. Κορδάς- Χ. Ψαρράς – Δ. Κοσμόπουλος), “Πεντάσημον”, Σμίλη, Αθήνα, 2020 Πολλές φορές βιαστική, άλλοτε παρελκυστική κι άδικη για την πραγματική της αξία και για
Περισσότερα -
Διήγημα fractal: “Η επιστροφή”
Της Τζένης Μανάκη // Κάθισα αποκαμωμένη στο νοτισμένο πεζούλι από τον αφρό των κυμάτων, με το βλέμμα στη θάλασσα. Μετέωρα πλάνα αφόρητης δυστυχίας με γυρόφερναν με το ανοιγοκλείσιμο των βλεφάρων μου. Θα μπορούσα ποτέ να τα ξεριζώσω
Περισσότερα -
Ποίηση: “Ερώτων τραύλισμα” & “Το εργοστάσιο των λέξεων”
Γράφει η Τασούλα Τσιλιμένη // * Ερώτων τραύλισμα Του κόσμου τ´ άγιο δισκοπότηρο κεντώ με όνειρα δυσοίωνα τις νύχτες τον χρόνο τον αγέννητο μετρώ σε σκουριασμένους λεπτοδείκτες. Τις λέξεις σου σφιχτά σφυρηλατώ ανάγλυφα φωνήεντα αγάπης
Περισσότερα -
Το μυστήριο μιας εξαφάνισης
Γράφει ο Δημήτρης Καρύδας // Andres de la Motte «Το τέλος του Καλοκαιριού», Μετάφραση: Ξενοφών Παγκαλιάς, εκδ. Κέδρος, σελ. 440 Η Σουηδική σχολή νουάρ-αστυνομικών μυθιστορημάτων σπάνια, πλέον, μπορεί να μας εκπλήξει θετικά. Τα περισσότερα βιβλία του είδους κινούνται
Περισσότερα