Fractal

Ποιητικό πεζό: “Οι γέροντες”

Του Ανδρέα Γ. Λίτου // *

 

 

f14

 

Οι γέροντες συγκύπτοντες από τα βάρη των αμέτρητων προσευχών και γονατισμών για τους άλλους γνωστούς και αγνώστους. Με τον καλό λόγο στο στόμα τους, τον λάμποντα οφθαλμό και την εξυπνάδα της γνώσης του Θεού. Προορατικό χάρισμα δωρισμένο και μη προσγραφόμμενο στον ατομικό ισολογισμό της ματαιότητας .

Άφθονο χαμόγελο και γλυκό λόγο περιχυμένο στα άταχτα άσπρα γένια και μαλλιά σαν τους βοστρύχους του Πανσέληνου και μελωδική ευωδία στον αέρα της περιιπταμένης χαρμολύπης .

Κι η χαρμοσύνη να συμπορεύεται με την εικόνα και την πλούσια ανάμνηση στο ταπεινό κελάκι, σαν να εγκαταβιώνει από τον καιρό που ζούσαν εκεί οι ρίζες της ανθρωπότητας…

Ευπροσήγοροι και άγιοι κατά δύναμιν στο ανθρώπινο και στο χαρισμένο.

Ο κυρ–Φώτης ομολογεί, στα πρόσωπα των γερόντων είναι τυπωμένα τα δύο πιο σεβαστά πράγματα, η αγιοσύνη και το γήρας..

Καρδιά ευρύχωρη από το βίωμα της αγάπης που αγγέλει αυτό που θα έλθει και είναι εδώ, το άδυτο κάλλος του Ωραίου παρά πάντας βροτούς.

 

 

 

* O Ανδρέας Γ. Λίτος είναι ιατρός ποιητής (www.andreaslitos.gr)

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top