Ένα ποίημα για τη Λευκάδα
Γράφει ο Μένιππος Duncan // *
Τούτη τη γη
σεισμοί σμιλέψανε,
το χώμα της ποτίσανε
μπόρες και καταιγίδες,
τις αμμουδιές της ζωγραφίσανε
κύματα αφηνιασμένα,
τα βράχια της εφρόντισαν
θύελλες και αστραπές.
*******
Για αυτό κι αυτή
γεννάει
ρίζες δυνατές,
βαθιά,
με πίστη αγκιστρωμένες,
που το κακό γνωρίζουνε
γι’ αυτό μόνο καλούς καρπούς
γεννάνε.
Κι αν από κρίμα και κατάρα
το κακό γεννήσουνε,
πάλι,
για το καλό τους θα ‘ναι.
Μένιππος Duncan,
Λευκάδα, Ιούλης 2015.
* Ο Menippos Duncan ζει στην Αθήνα. Στη καθημερινότητα του ασχολείται, εν μέρει λόγω τυχαιότητας και εν μέρει λόγω διαστροφής, με τα οικονομικά. Στον προσωπικό του χρόνο στοχάζεται, γράφει ποίηση, αρθρογραφεί, διαβάζει και γεύεται τους καρπούς των αμπελώνων.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Ποίημα: “Τυφλή ελεγεία”
30/04/2024, 7:42 μμ -
Ποίημα: “Eλάχιστο”
30/04/2024, 7:40 μμ -
Ποίημα: “Ο καλύτερος εχθρός”
30/04/2024, 7:39 μμ -
Ποίημα: “Φθορά”
30/04/2024, 7:37 μμ -
Ποίημα: “Λύτρωσις”
30/04/2024, 7:36 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Το Σχέδιο όπου Το Νόημα
Γράφει η Ελένη Γκίκα // Κατερίνα Μαλακατέ «Το σχέδιο», εκδ. Μελάνι, σελ. 228 Κατά Έκο υπάρχει πάντα η πρόθεση του συγγραφέα, του αναγνώστη και του ίδιου του κειμένου. Αυτή που μετράει είναι η πρόθεση του κειμένου και απ’
Περισσότερα -
«Πού πάει το παρελθόν όταν αλλάζει;»
Γράφει η Τζένη Μανάκη // Juan Gabriel Vasquez «Οι υπολήψεις», Μετάφραση: Αχιλλέας Κυριακίδης, εκδ. Ίκαρος, σελ. 192 Πόσο βαθιά στο υποσυνείδητο κρύβονται τα γεγονότα που πρόσβαλαν, ντρόπιασαν κι ωστόσο συνεχίζουν να είναι αδιαμφισβήτητα, παρά το φυσιολογικό ξέβαμμα από
Περισσότερα -
«Έμαθα ότι τα πουλιά δεν κελαηδούν. Κλαίνε»
Γράφει ο Γιάννης Παπαγιάννης // Νίκος Νικολάου – Χατζημιχαήλ: «Φυσορρόος», Εκδόσεις Βακχικόν Ένα εξαιρετικό βιβλίο μας παραδίδει ο έμπειρος διηγηματογράφος Νίκος Νικολάου – Χατζημιχαήλ. Μια συλλογή διηγημάτων που διαβάζεται αργά, καθώς κάθε διήγημα έχει τη δική του ατμόσφαιρα
Περισσότερα -
Ποίηση: “Περπατώντας στο δακτύλιο του Κρόνου ή Οι εξομολογήσεις ενός άνδρα από το City”
Της Μαρίας Πανούτσου // * α΄ Ενυπάρχω εν τη ύλη της σαφήνειας και υπάρχω για να μαρτυρήσω. Ένα δένδρο μακριά σ’ ένα φόντο δειλινού πάλλεται. Τι θαυμαστό! Τι θαυμάσιο! Γύρω του αέρας και κάπου μακριά κάτι ευθείες
Περισσότερα -
Τρία ποιήματα
Γράφει ο Χρήστος Νιάρος // Μοσχοβολιά Νωχελικά αναρριχάται το γιασεμί στο φράχτη απέναντί μου, το φεγγάρι με κοιτάει χωρίς δεύτερη σκέψη η φλυαρία των αισθήσεων ανάμεσά μας, νοσταλγικά σιωπεί, στις νύχτες που τα ζήσαμε όλα γρήγορα,
Περισσότερα -
«Η καλύτερη ζωή είναι αυτή που ονειρεύονται οι πρωταγωνιστές, αλλά η αληθινή ζωή είναι αυτή που μαθαίνουν στην πορεία…»
Γράφει o Κώστας Α.Τραχανάς // Θεοφανώ Καλογιάννη «Ψεύτης παράδεισος», Εκδόσεις Εστία 2023, σελ. 160 Πώς φαίνεται άραγε ο κόσμος μέσα από τα μάτια του ξένου, του άλλου, του σκύλου; Έξι σκυλιά (ο Άλεξ, η Ρωξάν, η
Περισσότερα -
Περί αλφαβήτου
Γράφει ο Απόστολος Ζιώγας // * Αλλά αν η σκέψη διαφθείρει τη γλώσσα, μπορεί και η γλώσσα να διαφθείρει τη σκέψη Όργουελ “Α μπε σε ντε ι εφ τζι ” (A, B, C, D, E, F,
Περισσότερα