Fractal

«Το Βουνό του Ήλιου» στο «Γκραν Κάνυον» της Αραβίας

Του Γεωργίου Νικ. Σχορετσανίτη //

 

 

Όποιος αποφασίσει να φτάσει μέχρις ετούτα τα γεωγραφικά πλάτη, θα διαπιστώσει ότι η φύση στάθηκε πολύ γενναιόδωρη απέναντι σ’ αυτή τη γωνιά της αραβικής χερσονήσου αφού την προικοδότησε με ένα βουνό τόσο ψηλό, το υψηλότερο βουνό στο Ομάν, που οι ντόπιοι  αποκαλούν «Το Βουνό του Ήλιου» (Τζέμπελ Σαμς ή Χαμς, Jebel Shams). Στην επικράτεια αυτού του σκληρού ορεινού συγκροτήματος, λοιπόν, απλώνεται και το φυσικό θαύμα που ο υπόλοιπος κόσμος αποκαλεί «το Γκραν Κάνυον της Αραβίας», ένα μεγαλόπρεπο και ασύλληπτης ομορφιάς φαράγγι που αποτελεί ένα από τα κρυμμένα μυστικά του Σουλτανάτου του Ομάν.

 

 

Οι γρανιτένιοι, απότομοι και κοφτεροί όγκοι των οροσειρών του υψώνονται μεγαλοπρεπείς σε μια αχανή έκταση, ένα τοπίο αυστηρό, απόκοσμο και σκληρό, συνάμα, μία αναπάντεχη έκφραση της  απεραντοσύνης που ίσως δεν περιμένει κανείς να συναντήσει στο σουλτανάτο, παρά μόνο στις ερήμους του προς τη μεριά της Υεμένης και της Σαουδικής Αραβίας. Το όρος Shams (το βουνό του ήλιου), το υψηλότερο βουνό του Ομάν, βρίσκεται βορειοανατολικά της πόλης Αλ Χάμρα  (Al Hamra). Στους πρόποδες του βουνού Shams βρίσκεται το Al Hoota Cave, ένα από τα μεγαλύτερα σπηλαιώδη συστήματα στον κόσμο. Αποτελεί το μοναδικό σπήλαιο στην Αραβική Χερσόνησο που είναι ανοιχτό για τους επισκέπτες, είναι ηλικίας  αναρίθμητων ετών και προσφέρει μια ασύγκριτη εμπειρία, δεδομένου ότι φιλοξενεί ένα συναρπαστικό οικοσύστημα που αποτελείται από διάφορα σπάνια είδη, καθιστώντας αυτό το φυσικό θαύμα σύμβολο της ομορφιάς του Ομάν. Το σπήλαιο Al Hoota, έχει μεγάλο μήκος καθώς και μυστηριώδη ιστορία. Έχει διαμορφωθεί με φυσική διαδικασία εδώ και εκατομμύρια χρόνια, δημιουργώντας σταλακτίτες που κρέμονται από τις οροφές και βεβαίως τους ανάλογους σταλαγμίτες από το πάτωμα. Η σιωπή κατακλύζει το δαιδαλώδες περιβάλλον του. Ωστόσο, διάφοροι μύθοι αιωρούνται όπως γίνεται πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις, οι οποίοι λένε πως ο χώρος έχει χρησιμοποιηθεί για αιώνες ως διαδρομή διαφυγής και κρυψώνα για ανθρώπους με διάφορα  προβλήματα. Ανεξάρτητα όπως από ιστορίες και μύθους, το σπήλαιο έχει αναμφίβολα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη ζωή των ντόπιων εδώ και δεκαετίες.

 

 

«Το Βουνό του Ήλιου» (Τζέμπελ Σαμς ή Χαμς, Jebel Shams) που βρίσκεται στο βορειοανατολικό Ομάν βόρεια της πόλης Αλ Χάμρα (Al Hamra), και κάπου 240 χιλιόμετρα από τη Μασκάτ, αποτελεί σήμερα ενδιαφέρον αξιοθέατο. Στις κορυφές του οι θερμοκρασίες ειδικά τον χειμώνα πέφτουν χαμηλά και τριγυρίζουν γύρω από το μηδέν. Οι ενδιαφερόμενοι επισκέπτες για να φτάσουν έως εδώ, πρέπει να είναι εφοδιασμένοι με τζιπ μεγάλων δυνατοτήτων, σύγχρονα συστήματα  ανεύρεσής τους σε περίπτωση που χαθούν, με τα απαραίτητα είδη και ποσότητες τροφίμων και φυσικά με μεγάλη υπομονή. Οι χωματόδρομοι είναι σε μεγάλο ποσοστό άσχημοι, γεμάτοι κοφτερές πέτρες, χαλίκια, χώματα και φυσικά επικίνδυνους γκρεμούς. Τελευταία διαφαίνεται κάποια προσπάθεια βελτίωσής τους ειδικά σε ορισμένα σημεία, ενώ δεν παύουν να διαφημίζονται και ξενώνες υπό ανέγερση μέσα σε ένα απόκοσμο χάος από επικίνδυνες και έρημες πλαγιές, καθώς και κοφτερές πέτρες. Πάντως είναι καλύτερα κάποιος να απευθυνθεί σε ανθρώπους της περιοχής που δραστηριοποιούνται εκεί και γνωρίζουν τα κατατόπια αφού σε ορισμένα σημεία ο χωματόδρομος οδηγεί σε κορυφές όπου απαγορεύεται η πρόσβαση αφού αποτελούν  στρατιωτικές εγκαταστάσεις.

 

 

Η χώρα, πάντως, μπορεί να υπερηφανεύεται για ένα τόσο υπέροχο και φυσικό τοπίο, απρόσμενο όσο και μεγαλόπρεπο, όπως είναι το Τζέμπελ Σαμς, το μεγαλύτερο φαράγγι του Ομάν. Καθώς ανεβαίνουμε την απότομη ελικοειδή κλίση των πανύψηλων βουνών Αλ Χατζάρ, στον αμφιβληστροειδή χιτώνα καταγράφονται απότομες μεγαλόπρεπες πλαγιές και βαθιά βραχώδη φαράγγια, τα αριστουργήματα της άγριας αραβικής φύσης.

 

Στην κορυφή του «Βουνού του Ήλιου».

 

Ενδιάμεσα, τεράστιες εκτάσεις ξηράς γης οι οποίες κάπου-κάπου φιλοξενούν μικρούς οικισμούς, απομονωμένα χωριά και  αναπάντεχες οάσεις με λιγοστούς αλλά ανθεκτικούς φοίνικες. Δεν συχνάζουν πολλοί τουρίστες σε τούτα τα μέρη. Το αεράκι είναι απαλό και αναζωογονητικό, και η θέα υπέροχη σε ένα από τα μεγαλύτερα φαράγγια του κόσμου, με διάσπαρτες οάσεις και διάφορες κορυφές των ανενόχλητων βουνών Αλ Χατζάρ. Μερικά κατσίκια ίσως αναταράσσουν με τον τρόπο τους το πεδίο, εδώ κι’ εκεί, με βαριεστημένους βοσκούς στις ξύλινες καλύβες τους, μια πραγματική όαση και γαλήνη στο Σουλτανάτο του Ομάν. Φυσικά δεν θα μπορούσαν να απουσιάζουν κάποιοι ορειβάτες και πεζοπόροι, σε διάφορα μέρη των άγριων βουνών.

 

Άγονο οροπέδιο στην κορυφή του «Βουνού του Ήλιου».

 

Στενοσόκακο στην Αλ Χάμρα.

 

Η Αλ Χάμρα (Al Hamra), ένα παμπάλαιο χωριό με σπίτια από λάσπη πεντακοσίων ετών που βρίσκεται σε μια ήσυχη περιοχή, στους πρόποδες του βουνού, είναι σήμερα ένα άλσος πλημμυρισμένο από φοίνικες. Κάποτε το  αποκαλούταν Μανχάταν της Μέσης Ανατολής, αλλά σήμερα παρουσιάζει εικόνα μερικής εγκατάλειψης, αν και ο τουρισμός φαίνεται πως υπόσχεται πολλά. Παρ’ όλα αυτά, ακόμα και τώρα, το χωριό αξίζει μια επίσκεψη επιστρέφοντας από το βουνό Τζέμπελ Σαμς, ή μια ολοήμερη εκδρομή από τη Μασκάτ. Στενοί δρόμοι και κτίρια μισογκρεμισμένα στέκονται σε σειρές δίπλα σε άλλα κτίρια που ακόμα αντέχουν στις αντιξοότητες του αμείλικτου χρόνου. Με την πάροδο του χρόνου, λένε οι ντόπιοι, στις αυλές των σπιτιών τους, πιθανότατα όλα θα καταρρεύσουν, όπως και τούτο το όμορφο απομεινάρι του παλιού κόσμου.

 

Ότι απέμεινε απ’ τις παλιές καλές εποχές.

 

Ένα, στην κυριολεξία, μαγικό χωριό, που το σεργιάνι στα χωμάτινα καλντερίμια του μας μεταφέρει στις Χίλιες και Μία Νύχτες. Η Αλ Χάμρα διαθέτει πάμπολλες πλίνθινες και πέτρινες κατοικίες δύο και τριών ορόφων, πολλών αιώνων,  στο χρώμα της ώχρας, περισσότερο, και  του λευκού λιγότερο, πολλές από τις οποίες  αποτελούν και τις παλαιότερες  στη χώρα! Σε αρκετά απ’ αυτά οι  οροφές είναι κατασκευασμένες από φύλλα φοινικόδεντρων, λάσπη και άχυρο. Στο κέντρο του χωριού υπάρχει μια πλατεία, λιγοστά καταστήματα και το απαραίτητο σουκ. Λιγοστοί οι κάτοικοί του, όπως λιγοστοί και ο επισκέπτες του. Επί του παρόντος τουλάχιστον!

 

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top