Διήγημα: “Τo δέντρο”
Γράφει η Κωνσταντίνα Νικολάου // *
Τo δέντρο
Το πρωινό αεράκι περνάει ανάμεσα από τα κλαδιά μου κουνώντας ελαφρά τα φύλλα μου, που μ’ ένα θρόισμα επιστρέφουν στη θέση τους. Μερικές δροσοσταλίδες γλιστρούν χαϊδεύοντάς τα και πέφτουν στο γρασίδι. Έχω την αίσθηση πως αυτό είναι από τα καλύτερα πρωινά, ανάμεσα στις δεκάδες που έχω ζήσει.
“Λίζα, άντε!” ακούει επιτέλους τη φωνή της Τζέιν από κάτω. ”… και είναι ένα τόσο όμορφο πρωινό!”.
“Δεν μπορώ να κατεβώ, έφαγα πολύ!” παραπονιέται η Λίζα.
“Τότε δεν μπορείς ούτε να σκαρφαλώσεις πιο ψηλά φαντάζομαι!” λέει η Τζέιν παιχνιδιάρικα, κι αρχίζει να ανεβαίνει τα κλαδιά μου με στόχο να φτάσει το κλαδί της Λίζας.
“Άου!” είναι η επόμενη λέξη της που συνοδεύεται από έναν τρανταχτό γδούπο.
Το ήξερα πως θα το φάει το κεφάλι της μια μέρα. Μετά τα χθεσινά επεισόδια μάλιστα, η Λίζα δε θα την αφήσει ποτέ ξανά ν’ ανέβει στο κλαδί της, είναι σίγουρο.
“Ούτε για αστείο!” κάνει κοφτά η Λίζα, μα χαμογελάει καθώς είναι βολεμένη με άνεση στο πιο φαρδύ κλαδί μου. Η Τζέιν ακολουθεί, με μια ολόφρεσκια μελανιά στο χέρι.
“Δες τη θετική πλευρά“, λέει καθώς βολεύεται απέναντι από τη Λίζα προσποιούμενη ότι δεν υπάρχει η μελανιά. “Τουλάχιστον πρόλαβες να φας. Οι δικοί μου δεν έχουν ξυπνήσει ακόμη“.
Δεν θα ήταν έκπληξη για μένα, αν η Τζέιν δεν είχε πει σε κανέναν πως ήθελε να σκαρφαλώνει επάνω μου, κάθε φορά μετά … Έτσι κι αλλιώς εδώ βρίσκεται, μέρα νύχτα. Ίσως να το ξέρουν όλοι πλέον. Πόσο ανακουφιστικό για μένα, αλήθεια…
“Πιστεύεις πώς...” ξεκινάει διστακτικά η Λίζα. Ο τόνος της φωνής της έχει ήδη προδώσει πως θα αναφερθεί στο θέμα που την κάνει να μελαγχολεί.
Η Τζέιν όμως καλύπτει τα αυτιά της. “ΜΗ! Είναι πολύ νωρίς κι είμαι νηστικιά. Κόψε μου κανένα κεράσι και μιλάμε μετά!”
“Δεν μπορώ να σου κόψω κεράσι.“
“Γιατί;“
“Δεν μπορώ να κουνηθώ, έχω φάει υπερβολικά!“
“Πλάκα μου κάνεις!” λέει η Τζέιν κι οι δυο τους ξεκαρδίζονται στα γέλια.
*Η Κωνσταντίνα Νικολάου είναι 13 ετών, Μαθήτρια Β Γυμνασίου στο 1ο Πρότυπο Γυμνάσιο Θεσσαλονίκης.
Ετικέτες: Διήγημα
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Ποίημα: “Τυφλή ελεγεία”
30/04/2024, 7:42 μμ -
Ποίημα: “Eλάχιστο”
30/04/2024, 7:40 μμ -
Ποίημα: “Ο καλύτερος εχθρός”
30/04/2024, 7:39 μμ -
Ποίημα: “Φθορά”
30/04/2024, 7:37 μμ -
Ποίημα: “Λύτρωσις”
30/04/2024, 7:36 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Ποίηση: “Ζωή γεμάτη”
Της Πόλας Βακιρλή Γιαννακοπούλου // Ζωή γεμάτη Το συναπάντημα της γης και τ’ ουρανού Ψυχών αγκάλιασμα και νίκη του θανάτου Σε χώρους ιερούς που τη σημαία της ζωής ψηλά σηκώνουν και υμνούν τον Άνθρωπο Εκεί σαν θα
Περισσότερα -
Ποιο είναι το όνειρο των ονείρων του ανθρώπου;
Του Νίκου Τσούλια // Το ερώτημα προέκυψε σχεδόν φυσιολογικά μέσα στις λειτουργίες της σχολικής αίθουσας του Λυκείου, γιατί κάθε φορά επιδιώκεις να ξεφύγεις από τα παραδοσιακά σημεία για να ανανεώνεται και να ανατροφοδοτείται η όλη τεχνική της μάθησης,
Περισσότερα -
Ποίημα: “Στους αγγέλους”
Του Ανδρέα Γ. Λίτου // * Σ Τ Ο Υ Σ Α Γ Γ Ε Λ Ο Υ Σ … Οι λευκοί οι άγγελοι, μας υπηρετούν κι εμείς δεν τους δίνουμε σημασία! Φύλαξ άγγελε
Περισσότερα -
«Τι αποτελεί σχολική γνώση»: Τα αναλυτικά προγράμματα ως σχέση αληθολογίας και πράξη εξουσίας
Του Κώστα Κυριάκη // * Η εκπαιδευτική πολιτική θα πρέπει να απαντήσει στο ερώτημα «τι αποτελεί σχολική γνώση», δηλαδή να παιδαγωγικοποιήσει τη γνώση (Bernstein, 1975: 85), πράγμα που σημαίνει να τη μετατρέψει ή ‘μεταφράσει’ σε αντικείμενο παιδαγωγικής επικοινωνίας
Περισσότερα -
Ο χάρτης της υγείας μας αλλάζει…
Γράφει η Ρίτα Βελώνη // Ενός κακού, μύρια έπονται… Και στην προκειμένη περίπτωση , η κοινωνικοοικονομική κρίση που βιώνουμε ως Έλληνες, μας έχει φέρει αντιμέτωπους με νέες «επιδημίες». Ποιες είναι αυτές; Διαβάστε παρακάτω. Η εποχή που σαν
Περισσότερα -
«Έχει και η άβυσσος την χωροταξία της»
Γράφει η Καλομοίρα Πιέτρη- Αυγούστη // Ελένη Γκίκα «Άβυσσος άβυσσον επικαλείται», εκδ. ΑΩ «Από τα πόδια σε βουτάει η ποίηση κάθε που σε γκρεμίζει η ζωή, «το καταφύγιο που φθονούμε», σωσίβιο στο χάος όπως κι οι ιστορίες μας».
Περισσότερα -
Δοκίμιο: “Μαύρος Άγγελος”
Γράφει η Βάλια Καραμάνου // Όταν ένα παιδί – σύμβολο ζωντάνιας, αθωότητας και ελπίδας– πεθαίνει πρόωρα, αφήνει το στίγμα του στην λογοτεχνία. Συχνά δε ο άδικος αυτός χαμός συνδέεται με μυστηριώδεις αρρώστιες, ανεξήγητες, που μάλλον ανήκουν σε έναν
Περισσότερα
