Γράφει ο Χρήστος Νιάρος // Μελβούρνη 2023. Η αχανής ενδοχώρα της μνήμης Η αχανής ενδοχώρα της μνήμης έχει πολλές νύχτες υγρές στο χώμα της, αρκετά όνειρα στο τσεπάκι της και άλλους τόσους χάρτες και πορείες
Περισσότερα
Του Χρήστου Ντικμπασάνη // Ένα πεζό ποίημα Μπόρα ξεσπάει που εξελίσσεται σιγά σιγά σε ψιλή, εξαγνιστική βροχή.. Περπατώ σκεπτικός με τα μάτια στο δρόμο. Δε με ενοχλούν οι μικρές σταγόνες της βροχής. Νιώθω να μoυ καθαρίζουν το
Περισσότερα
Της Σοφίας Ελευθερίου // * “Ο Κ.Π. Κ. στη λιμνοθάλασσα” Έρχεσαι κουρασμένος όλη νύχτα με το τρένο απ’ την Αθήνα. Στην Πάτρα κατεβαίνεις, παίρνεις το πλοίο που σε πάει Κρυονέρι. Μπαίνεις εκεί στο σιδηρόδρομο το
Περισσότερα
Του Γιώργου Σιούτζου // “Χαμένος” – Ποιος είναι αυτός; Zαλισμένος και χαμένος σε έναν απύθμενο ωκεανό διάσπαρτων αναμνήσεων ή παραισθήσεων ποιος ξέρει, ο Βασίλης άνοιξε μετά βίας τα μάτια του. Θολά είδε δύο
Περισσότερα
Της Πέρσας Ζηκάκη // * photo Alessandra Favetto Λόγια, αυτά τα χάρτινα καραβάκια της ζωής μας Ας ταξιδέψουμε για λίγο, με σκέψη αλλά και με λόγια. Αυτά τα χάρτινα καραβάκια της ζωής μας. Ας το αποτολμήσουμε, κάνει
Περισσότερα
Γράφει το «Στερητικό Ε» // Στάζει ζεστή θλίψη στους τοίχους του μέσα δωματίου. Απ’ έξω παρελαύνουν ρυθμικά οι ιαχές της αγάπης. Τυφλή απ’ τ’ ανίκητο γκρίζο, ζητάω Θεό. Το εύστροφο στόμα σου αναπτύσσεται και με χωρά όλη.
Περισσότερα
Γράφει ο Χρυσόστομος Μωυσέως // Τώρα μπορούμε να πανηγυρίσουμε. Μπορούμε να μαζευτούμε οι καλοί της γης, να αγκαλιαστούμε στα συντρίμια του τείχους. Να ποδοπατήσουμε τα χαλάσματα αυτού που τόσο βίαια μας χώριζε. Τώρα μπορούμε να γιορτάσουμε.
Περισσότερα
«Ισορροπώντας σε μια μεθυσμένη αλφαβήτα», εκδ. Άρωμα Τελειώνοντας το αστυνομικό μυθιστόρημα « Η Πόλη των Γενναίων (Brave City)» και λίγο πριν ξεκινήσω την κύρια φόρμα που αποτέλεσαν το υλικό για τις «Παράπλευρες Απώλειες» θέλησα να κάνω ένα
ΠερισσότεραΤου Χάρη Κοντονίκα // * Αφηρημένος. Όχι αφηρημένος, απορροφημένος. Ούτε. Ήταν σα να μετεωρίζεται. Ένα πόδι από δω και το άλλο από κει. Αλλά χωρίς το από δω και το από κει να είναι κάτι συγκεκριμένο –
ΠερισσότεραΈνα από τα μεγαλύτερα διλήμματα όλων των συγγραφέων: «Αξίζει αυτή η ιστορία να γραφτεί;» Ομολογώ ότι βρέθηκα σ’ αυτό το δίλλημα. Με βασάνιζε η σκέψη της συγγραφής του «Δακτύλου» αρκετά χρόνια. Δεν είχα συγκεκριμένη ιδέα. Να βρω μια ιστορία πρωτότυπη.
Περισσότερατης Εύας Μοδινού // Πριν έντεκα χρόνια, το 1999, βρέθηκα στο Καστελόριζο για πρώτη φορά. Τα πρώτα σπίτια που είδα μπαίνοντας στο λιμάνι μού έδωσαν την εντύπωση ενός τόπου που είχε γνωρίσει κάποτε ευτυχισμένες μέρες. Όταν όμως άρχισα να
ΠερισσότεραΓράφει ο Δημήτρης Παπακωνσταντίνου // * Σκέψεις πάνω στην ποιητική συλλογή του Δημήτρη Περοδασκαλάκη «Η Σφίγγα έστειλε email» εκδόσεων Γαβριηλίδη Στην εκφραστικότατη γλώσσα μας, “παραμυθία” σημαίνει παρηγοριά, ανακούφιση, μετριασμός της θλίψης. Με αφορμή αυτή τη σκέψη από
ΠερισσότεραΓράφει ο Κωνσταντίνος Μούσσας // «Κάθε Τρίτη με το Μόρι» στο Θέατρο Ιλίσια Βολανάκης Τα φώτα χαμήλωσαν. Από το βάθος της πλατείας, ακούστηκε μέσα από το σκοτάδι, ένα επίμονο κελάιδισμα. Η παράσταση που για πρώτη φορά ανεβαίνει στην
Περισσότερατης Εύας (Ευτυχίας) Σταματοπούλου // * Ο ΠΟΝΟΣ ΕΝΟΣ ΜΠΑΛΟΝΙΟΥ Προσπάθησα στις πρώτες μου εμφανίσεις Να έρθω Ντυμένη με περίσσεια χάρη και φυσικότητα Με απλή, ανεπιτήδευτη επιδεξιότητα Με ακαθόριστη, ατημέλητη επιμέλεια Εφοδιασμένη με όλα όσα πίστευα ότι κατείχα
Περισσότερα
Γράφει η Τζένη Μανάκη // Χρύσα Φάντη «Οδός Ευτυχίδου», εκδ. Σμίλη «Αποκλείεται, σκέφτεσαι, να μην άφησαν τίποτα πίσω τους, και κάθε τρεις και λίγο σηκώνεσαι και αρχίζεις να περιφέρεσαι μέσα στο σπίτι σου, από το καθιστικό
ΠερισσότεραΓράφει η Τζένη Μανάκη // Rachel Cusk «Περίγραμμα», Μετάφραση: Αθηνά Δημητριάδου, εκδ. Gutenberg, σελ. 247 «… για ό,τι της έλεγε για τον εαυτό του, εκείνη έβρισκε το αντίστοιχο αρνητικό στον δικό της εαυτό. Αυτή η αντι-περιγραφή- δεν έβρισκε
ΠερισσότεραΓράφει η Διώνη Δημητριάδου // “Με το π της Ποίησης” δεκατρείς λογοτέχνες για την τρίτη ηλικία, από την ομάδα λογοτεχνών “Νήματα Μνήμης”, εκδόσεις ΑΩ Η ατομική έκθεση του καθενός έχει οπωσδήποτε μια γοητεία, λίγο ναρκισσισμό, μια δόση επιβεβαίωσης
ΠερισσότεραΓράφει ο Βασίλης Τσιράκης // Ο λάκκος Πλεούμενο δεν φαινόταν στον ορίζοντα. Για να σκοτώσει την ώρα του ο Μοχάμεντ έπιασε να σκάβει με τα χέρια του την άμμο. Ένα λοφάκι ανυψώθηκε ξεχωρίζοντας δίπλα
Περισσότερατου Τάκη Κατσιμάρδου // Χριστούγεννα του 1944 στην Αθήνα δεν ξέρεις πoιoς ζει και ποιος πεθαίνει, ενώ η τραγωδία των Δεκεμβριανών κορυφώνεται. Οι Αγγλοι είναι βέβαιοι για τη στρατιωτική νίκη τους και ο Παπανδρέου για την επιβολή της “τάξης”
ΠερισσότεραΤης Γεωργίας Μαμά // * Η θερμοκρασία είχε πέσει δέκα βαθμούς. Δεν χρειαζόταν μετεωρολογικό δελτίο για να το καταλάβει. Από το παράθυρο της κουζίνας που έβλεπε στο άχτιστο οικόπεδο, διέκρινε πάχνη να καλύπτει το αυτοφυές και άναρχο γρασίδι.
ΠερισσότεραΤου Αργύρη Ευαγγελούλη // * Τρόμος αδρανής Στον λήθαργο το αναίσθητο κορμί μου οφείλει την απώλεια του πόνου Στην άβατη λήθη ονειρεύεται σταυρούς από αίμα κι ανθρώπους από θραύσματα λίθων. * Ο
ΠερισσότεραΓράφει η Λεύκη Σαραντινού // Έϊμι Ράνιαν, «Σχολή για Γερμανίδες νύφες», Μετάφραση: Νοέλα Ελιάσα, εκδ. Μίνωας Ένα εξαίρετο βιβλίο για τη ζωή στο Βερολίνο την εποχή που ο Χίτλερ ήταν στην εξουσία μας παραδίδει η Έιμι Ράνιαν, βραβευμένη
Περισσότερατης Αδαμαντινής Καβαλλιεράτου // * Η πόρτα της εισόδου ήταν φθαρμένη από τη μέσα μεριά· δεν ξέρω από την έξω μεριά. Είχε κι ένα ματάκι. Ήταν χαλασμένο. Σαν μουτζουρωμένο με μαύρο μαρκαδόρο. Ακριβώς δίπλα υπήρχε ένα μικρό παράθυρο. Το
ΠερισσότεραΤου Τάσου Κυρτάσογλου // * ΚΑΤΑΠΛΗΞΙΑ Συγγραφέας αφανής, μια φιγούρα ισχνή σε κελί γηροκομείου πάλλευκο. Κόκκινη πληγή στο μπράτσο, σημαδούρα σκοτεινή μέσα στη σιωπή. Πίσω από τα βλέφαρα, ο νους του ταξιδεύει, σκαλίζοντας επίμονα της
Περισσότερα
