Γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη // * «Αγαπημένε μου ψυχίατρε, πες μου…» της Καίτης Βασιλάκου, εκδ. «Μανδραγόρας», σελ. 93 Συνήθως όταν σου έρχεται στα χέρια ένα νέο βιβλίο φρεσκοτυπωμένο, πρώτα το μυρίζεις. Έπειτα το αγγίζεις, το ξεφυλλίζεις … παιχνιδιάρικα, αμήχανα.
Περισσότερα
Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος // «Χορευτές» της Ευτυχίας Παναγιώτου, εκδ. «Κέδρος», σελ. 90 Ψιχαλιστός έρχεται ο στίχος: Is all that we see or seem/ But a dream within a dream? Μα, κι αν ο Πόε – τότε γιατί
Περισσότερα
Συνέντευξη στην Ελένη Γκίκα // «Η Ελλάδα είναι το σύμβολο της Ευρώπης, η γέννηση της. Όποιος ευρωπαίος τη σβήνει από τον χάρτη, σβήνει αυτόματα και τον εαυτό του». Επιμένει ο Νάνος Βαλαωρίτης, ο δισέγγονος του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη, ο «Διαμαντένιος
Περισσότερα
Γράφει η Πέρσα Κουμούτση // «Η αρχιτεκτονική της ύπαρξης» της Ελένης Γκίκα, εκδ. «Καλέντη», σελ. 80 «Η ποίηση είναι σχέση ανάμεσα σε δύο μοναξιές: αυτή του ποιητή και εκείνη του αναγνώστη». Ο χρόνος και πάλι ο χρόνος. Αιώνιος
Περισσότερα
Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος // Μίλτος Σαχτούρης «Ποιήματα (1945- 1998)», εκδ. «Κέδρος», σελ. 386 Ερχόμενος από ένα σπάραγμα, από έναν αμετάθετο παραλογισμό, από ένα δίλημμα οντολογικής υφής, έτσι όπως αναδύθηκε μετά το πέρας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο
Περισσότερα
Γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη // * «Γράμματα σ’ έναν πολύ νέο ποιητή» του Χαράλαμπου Γιαννακόπουλου, εκδ. «Πόλις», σελ. 106 Πόσοι ορισμοί για την ποίηση υπάρχουν; Δεκάδες σίγουρα. Ο Χαράλαμπος Γιαννακόπουλος προσπαθεί τουλάχιστον πέντε φορές να ορίσει την ποίηση
Περισσότερα
Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος // «Τόποι, τόπι» του Σωτήρη Παστάκα, εκδ. «Bibloteque», σελ. 56 Τόποι, τόποι βασανισμένοι, πέρα μακριά και μέσα, με μπάσους τόνους τόποι, τόποι που μας πήραν στο κατόπι, παίγνια και αθύρματα, μικροί που ριζώσαμε μεγάλοι,
Περισσότερα
Κείμενο του Κρεσέντσιο Σαντζίλιο // * Μετάφραση ποιημάτων: Πέρσα Κουμούτση // Είναι πραγματικά εξαιρετική η μορφή του Αμπού Νουουάς μέσα στον ευρύτατο ορίζοντα της ιστορίας της αραβικής λογοτεχνίας. Το μεγάλων διαστάσεων diwān (ποιητικό έργο) του, αποτελούμενο από σχεδόν όλα τα
Περισσότερα
Γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη // «Μετά την ενηλικίωση» της Ελένης Τζατζιμάκη, εκδ. «Μελάνι», σελ. 45 Η Ελένη Τζατζιμάκη ευθύς εξαρχής στοιχειοθετεί τον κόσμο της. Το δηλώνει, μάλιστα, ευθαρσώς από το πρώτο κιόλας ποίημα της ποιητικής της συλλογής, που
Περισσότερα
Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος // «Πληγές» της Ασημίνας Ξηρογιάννη, Εκδ. «Γαβριηλίδη», σελ. 46 Με μια μετατόπιση στο σώμα της άρνησης ξεκινούν οι «Πληγές», με μια άρνηση νοηματοδοτείται, κλείνοντας, η μικροϊστορία του ποιητικού υποκειμένου. Στο ενδιάμεσο πάντα παρούσα, άλλοτε
Περισσότερα
Γράφει η Ελένη Γκίκα // Τάσος Γουδέλης «Η γοητεία των υποσχέσεων», εκδ. Πατάκη, σελ. 160 Μια ιδιαίτερη συλλογή διηγημάτων που είναι ταυτόχρονα αναγνωστική και λογοτεχνική πρόταση. Τα διηγήματα, όπως και η ζωή, δεν είναι μονάχα οι πράξεις αλλά
ΠερισσότεραΓράφει ο Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης // Ειρήνη Παραδεισανού, «Παιδικές παλάμες», εκδ. Βακχικόν, 2021 Παρακολουθώ το έργο της Παραδεισανού απ’ τα πρώτα της ακόμη βήματα: το ’13 ήταν η Ρητορική Ένδεια, το ’16 Τα γυάλινα μάτια των ψαριών, το ’18
ΠερισσότεραΤης Μπρικένα Γκίστο // * “Ιδέα” Σήμερα φύτεψα μια Ιδέα σ’ ένα ποτήρι· εκεί που αδειάζουν οι σκέψεις, εκεί που ο νους ζητά μέσα στη στασιμότητά του να σκίσει τον αέρα, να κοιτάξει τους ανθρώπους
ΠερισσότεραΓράφει η Καλομοίρα Πιέτρη – Αυγούστη // Ελένη Γκίκα «Η ωραία της νύχτας», εκδ. Διάπλαση, σελ. 248 «Πως μπορείς να ξεφύγεις από το πεπρωμένο; Ο κάθε άνθρωπος έχει γεννηθεί για να εκπληρώσει το δικό του πεπρωμένο.» «Κληρονομούμε η
ΠερισσότεραΤης Χριστίνας Σδούκου // * Ώσπου να γίνουμε καπνός, μικρή ζωή κάτω από το φως Αθήνα, ώρα 9 μ.μ, οδός μιας πιθανής πραγματικότητας. Στον δρόμο για το σπίτι, εκείνος βιαστικός να προλάβει να τρυπώσει στην
ΠερισσότεραΓράφει η Βίβιαν Αβρααμίδου-Πλούμπη // «Η τέχνη της απώλειας», Alice Zeniter, Mετάφραση Έφη Κορομηλά, Εκδόσεις Πόλις Με μια ιστορία που ξεδιπλώνεται από γενιά σε γενιά, η Alice Zeniter στο μυθιστόρημά της με τίτλο «Η τέχνη της απώλειας» τολμά
ΠερισσότεραΓράφει ο Αγησίλαος Κ. Αλιγιζάκης // Μιχάλης Τζανάκης: «Χαμένες Ζωές», Εκδόσεις Πανέκτυπον 2020 Μια αληθινή ιστορία ανθρώπινου πόνου από το μακρινό παρελθόν ξαναζωντανεύει το μυθιστόρημα Χαμένες Ζωές του γνωστού συγγραφέα Μιχάλη Τζανάκη. Η επιτυχημένη πρώτη έκδοση του 2013
Περισσότερα
Της Λίλλυς Κοτσώνη // * ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ; Κάποια βράδια, το δικαίωμα αποκτώ στα όνειρα να καταδυθώ, το βυθό τους να εξερευνήσω – χωρίς αναπνευστήρα. Της μέρας τούς ήχους απομονώνω, τα λόγια και τις ματιές απαλύνω,
ΠερισσότεραΤου Φοίβου Μανωλούδη // * Στα μάτια του παιχνιδίζουν όλες οι χρυσές ακτίνες το πρόσωπο του· γαιτανάκι φωτός αξιοσέβαστου. Στα βότσαλα εξομολογείται τα λευκά του πάθη το ασημένιο νερό σε δέχεται με όλα του τα κοχύλια.
ΠερισσότεραΓράφει η Εύη Γιαννακοπούλου // * Πάρτι γενεθλίων Κοίταξε το ρολόι του. Εφτά παρά δέκα. Αυτή η εκνευριστική συνήθεια να ξυπνάει τα Σαββατοκύριακα από το χάραμα και να μην μπορεί να ξανακοιμηθεί, τον είχε
ΠερισσότεραΤης Χριστίνας Γαλιάνδρα // * Φυσώντας Μη φυσάς Κύριε… Γιατί διαλύομαι. Σκορπάω. Στους τέσσερις ορίζοντες τα κομμάτια μου στέλνεις. Έλα και μάζεψέ με. Μέσα στη φούχτα σου βάλε με. Σα νεοσσό, σαν περιστέρα
ΠερισσότεραΣυνέντευξη στον Γιώργο Ανδρέου // Συνομιλήσαμε με τον Γιάννη Δεμίρη, με αφορμή την κυκλοφορία του πρώτου μυθιστορήματός του “Σκοτεινά θαύματα” από τις Εκδόσεις Βακχικόν. -Μιλήστε μας για το πρώτο σας βιβλίο. Το βιβλίο μου
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Γκίκα // Αχιλλέας Κυριακίδης «Το μουσείο των τύψεων», εκδ. Πατάκη, σελ. 148 «Μια που γυρίζει ο κόσμος, είπα να κάτσω εδώ και να περιμένω να περάσει το σπίτι μου για να μπω μέσα» (Lowry). Συνομιλώντας
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Χωρεάνθη // ………………… Ένας όχι και τόσο θλιβερός * ……………………………«Επικήδειος» «…Πώς να μιλήσεις, πώς να εκφραστείς, πώς να δεχτείς έτσι γυμνό το θάνατο. Κι αυτό εδώ το χρέος μου σκληρό. Γιατί, Θεέ
ΠερισσότεραΓράφει ο Αγησίλαος Κ. Αλιγιζάκης // Αλέξης Πανσέληνος, «Λάδι σε καμβά», εκδόσεις Μεταίχμιο, Αθήνα 2022 Ο Αλέξης Πανσέληνος σε μια συνέντευξή του στο περιοδικό Lifo το 2021 αναφέρει: «Η λογοτεχνία αποτελεί το βάλσαμο για κάθε δυστυχία,
ΠερισσότεραΓράφει ο Άντυ Βρόσγος // * Λίγα Μέτρα Ακόμα Στο μυαλό του ακόμα να ξεθωριάσει η εικόνα της Ελίνας μέσα στα αίματα. Οργή. Η πόρτα του περιπολικού άνοιξε και ακούστηκαν οι πρώτες φωνές και
ΠερισσότεραΤου Κωνσταντίνου Γυπαράκη // * Επτά νύχτες. Κυριακή. Είναι, Απαρέμφατο χαμόγελο σου, Είμαι, Κατηγορούμενο θλίψης σου, Είσαι, Ρήμα του βλέμματος ψυχής μου, Είμαστε, Υποκείμενο της γραμματικής του έρωτα. Ξημερώματα. Το πούσι του πρωινού
Περισσότερα
