Fractal
Home / Διηγήματα / “Τα φθινοπωρινά, αληθινά μας ρούχα.”
06/10/2021, 10:45 πμ

“Τα φθινοπωρινά, αληθινά μας ρούχα.”

Γράφει η Χριστίνα Σδούκου // *

 

 

 

 

 

Τα φθινοπωρινά, αληθινά μας ρούχα.

 

Φθινοπώριασε και έχεις να τακτοποιήσεις ντουλάπες, να ξεσκαρτάρεις τα παλιά από τα καινούρια, να φρεσκάρεις ότι πάρκαρες σε άψυχες ντουλάπες και συρτάρια με άρωμα από σαπούνια της πούδρας ή μια παρατεταμένη ναφθαλίνη, να διώξεις τα σπασμένα, να κόψεις τα μακριά σου μαλλιά, να πάρεις ατζέντες και βιβλία που θα σε πάνε σε πιο οργανωμένα και σοφά μονοπάτια στα χρόνια που εφήμερα περπατάς, να έρθεις αντιμέτωπος με το καινούριο, να ζυγίσεις το παλιό. Και μέσα στην προσωπική δίνη να τα προλάβεις όλα πριν σε πιάσει ο βαθύς χειμώνας και νιώσεις ότι κάτι δεν έκανες καλά, στην ώρα του, όπως έπρεπε, για αυτούς που έπρεπε, αν έπρεπε, έρχεσαι κάθε φορά στο τέλος, την αρχή ή τη μέση της μέρας αθόρυβα μα πάντα με το δικό σου προσωπικό, εσωτερικό ηχόχρωμα να απαντάς στον βαθύτερο έσω εαυτό σου για τις αλήθειες αυτές που μεγαλώνοντας σε βρίσκουν και σε στριμώχνουν για τα καλά όταν όλα είναι φαινομενικά καλά αλλά και όταν τα πράγματα χάνουν ανθρώπινα τη ροή τους.

Η πιο σπουδαία τακτοποίηση τελικά δεν έχει να κάνει με τα χρωματιστά σου T-shirts, τις στοίβες χαρτιών, και τα χρησιμοποιημένα σου στυλό και μολύβια που είναι σε αταξία αλλά κυρίως στην ευταξία και την αρμονία της καρδιάς σου με τα βαθύτερα θέλω και τις πραγματικές ανάγκες που για τον καθένα είναι μοναδικές και αλλιώτικες. Η πραγματική κάθαρση σε ένα σπιτικό ξεκινάει με τον χώρο που δίνει ο άνθρωπος στο μέσα του να βάλει τις αλήθειες του σε μία αυθεντική, δική του τάξη. Να απαντήσει σε όλα τα ουσιαστικά που περιβάλλουν τα καθημερινά του και αποτελούν την πραγματική και ουσιαστική του ζωή. Μια ζωή που αλλάζει, που παίρνει άλλες μορφές, που ξανασυστήνεται, που σε αδειάζει και σε γεμίζει με απρόοπτα και αναπάντεχα, που δεν είναι ποτέ μια ευθεία μα περισσότερο μια μαγική πορεία με γλυκές στροφές και φουρκέτες του θανάτου , με ρήματα βαριά και γλυκά που δραπετεύουν από το στόμα σου και προσγειώνονται αμείλικτα σε εκείνους που αγαπάς ή που επιλέγεις συνειδητά να τους κρατάς μακριά σου.

Ποιος θέλω πραγματικά να είμαι, διάγω τον βίο που αγαπώ, μπορώ να γίνω σε κάτι καλύτερος, το θέλω πραγματικά, είναι οι επιλογές μου προέκταση του δικού μου εαυτού, μου μιλάνε στην ψυχή οι άνθρωποι που είναι γύρω μου, ποια πράγματα μου βγάζουν τον τρυφερό εαυτό μου, ποιοι με κάνουν να χαμογελώ, σε ποιους ακουμπάει η αλήθεια μου, συγκινούμαι με αυτά που θέλω, και τελικά μήπως ήρθε η ώρα να αναψηλαφήσω τις βαθύτερες αλήθειες μου πριν αφήσω τον χρόνο να αδειάσει πάνω μου ότι δεν πόθησα αρκετά ώστε να μου συμβεί;

Ήρθε η ώρα όχι για να βγάλουμε τα φθινοπωρινά μας μα κυρίως να φορέσουμε καλύτερα τα αληθινά μας ρούχα ξεκινώντας με μία απλή παραδοχή: oτιδήποτε ικανοποιεί την ψυχή, είναι αλήθεια.

Καλό φθινόπωρο.

 

 

 

* Η Χριστίνα Σδούκου είναι απόφοιτη Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Τελείωσε το Master στην υπολογιστική γλωσσολογία στο Μετσόβειο Πολυτεχνείο Αθηνών εργάστηκε ως καθηγήτρια Αγγλικών στο Deree College. Είναι Certified Coach από την Global Academy of Coaching με ειδίκευση στο Relationship Coaching και το Storytelling Coaching. Γράφει και αρθρογραφεί και αυτή τη στιγμή είναι υπό έκδοση το πρώτο της βιβλίο με τίτλο «Η Ζωή θέλει το απλό». Ο συνδυασμός φωτογραφίας και κειμένου την εκφράζει απόλυτα καλλιτεχνικά.

 

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top