Fractal
Home / Ποιήματα / Ποίηση: “Στην άκρη του μάταιου”
15/11/2022, 10:20 μμ

Ποίηση: “Στην άκρη του μάταιου”

Του Δημήτρη Μάλλη //

 

 

 

 

 

Στην άκρη του μάταιου

 

Εδώ είμαι πάλι, στην άκρη του μάταιου, φως μου

ιλαρό, το κύμα που ξεψυχάει στην άμμο, σε ποιον τόπο

γεννήθηκε; Πόσα χείλια ταξίδεψε του ανέμου το μίλημα

για να σβηστεί σε μιαν έρημη ακτή. Έρημο κορμί ναυαγισμένο

στην άμμο, πόδια στο νερό,

το τέλος πάντα εισιτήριο για το άγνωστο.

Ό,τι άφησα πίσω μου συνομιλεί

με τον ωκεανό με γλώσσα ξένη, κόκκινη, διχαλωτή,

γλώσσα θεριού που φτύνει λέξεις όξινες στο ακρογιάλι

του ύπνου. Μακάριος χωρίς φαΐ, χωρίς νερό, διωγμένος

ντύνομαι την ανάγκη, μεθάω με μια γουλιά ουρανό,

με αλάτι και όνειρο,

επιβιβάζομαι

στο χρυσό κύπελο

του Ήλιου.

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top