Fractal
Home / FRACT-ALL / Ποιήματα / Eφτά ποιήματα
07/11/2023, 8:15 μμ

Eφτά ποιήματα

Του Σάββα Γιαγτζόγλου // *

 

 

 

 

 

ΜΕ ΤΟ ΤΣΙΓΚΕΛΙ

 

Τετράγωνα πρέπει αιχμηρά μη

Ο τεντωμένος δείκτης τόσες διδασκαλίες

Ασπρόμαυρες οικογενειακές στιγμές

Εορταστικά τραπέζια και επέτειοι

Που κρατούν χρόνια παγωμένα χαμόγελα

 

Ένα βαρύ παρελθόν σακίδιο

 

Όλα πρέπει να τα μαζέψω

Και να τα πετάξω στα σκυλιά

 

Τότε μόνο θα βγουν οι λέξεις

Με το τσιγκέλι

Και θα κρεμαστούν οι στίχοι

Με αίμα στο λαιμό

 

 

 

ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΥΛΕ ΚΑΦΕ

 

Χρόνια τώρα περπατάω

Στους δρόμους χέρι χέρι

Με μια ουλή

 

Κανένα στενό καμιά στροφή

Δεν φέρνει δώρο μια μυθολογία

Όχι κανένα δώρο εδώ καμιά γιορτή

Ούτε καν μια σκιά μια στιγμή

Πέρα μακριά όλα τόσο μακρινά

Ξεραμένες μνήμες ξεχασμένες

Στον κρατήρα ενός Δερβενίου

 

Κι εκεί που λες τελειώσαμε

Και παίρνεις τον πίσω δρόμο

Μιας επιστροφής

Μια θάλασσα αστράφτει ξαφνικά

Στην ανηφοριά – Θεέ μου –

Για το Κουλέ καφέ

Κι έρχεται να σε σκεπάσει

Με φύκια μεταξωτές αγωνίες

 

Καρφωμένα πόδια και πάλι

 

 

 

 

ΒΡΟΧΗ ΜΕ ΝΕΟΝ

 

Όλη η μελαγχολία της πόλης

Ανοίγει την πόρτα

 

Οι λέξεις μόνο για τη θλίψη

Το αιώνιο κλάμα τ’ ουρανού

Κι η φωτεινή επιγραφή

Απέναντι ν’ αναβοσβήνει

 

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΑΛΜΠΑΤΡΟΣ

ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΤΑΞΩ

 

 

 

ΜΕΡΕΜΕΤΙΑ

 

Πρώτο χέρι δεύτερο

Χοντρό ψιλό αμμοκονίαμα

Με υπομονή και γνώση

Θεραπείες και φάρμακα

Μικρά ποιήματα

Σοβαντίζω

Ρωγμές στιγμές

Απώλειες που επιμένουν

Τόσες κακοτεχνίες

Τόσες κακοτοπιές

Μιας ζωής

 

 

 

 

 

ΣΤΑ ΠΑΤΩΜΑΤΑ

 

Αυτό που δεν θέλεις

 

Να αλλάξουν οι εποχές

Ας μείνει στον Κάτω Κόσμο η άνοιξη

Να μοιράζει άνθη στους νεκρούς

Μη τυχόν κι έρθει το καλοκαίρι

Τα καύματα ο φόβος μιας απώλειας

Το φθινόπωρο ας ρίξει τα φύλλα του στην Αφρική

Κι ο χειμώνας ν’ αποκλειστεί στον Βόρειο Πόλο

 

Αυτό που θέλεις

 

Να σβήσουν οι ανατολές

Η περιστροφή της γης να σταματήσει

Να ‘σαι πάντα εκεί στην Κυριακή

Και να μην ξημερώνεις Δευτέρα

Ν’ ανάψουν αστραπές βροντές

Να γεννηθούν ηφαίστεια ατλαντίδες

Ουράνια κοσμήματα στο στήθος

 

Αυτό που ξέρεις

 

Δαίμονας θηρευτής πανδαμάτωρ

Στους δρόμους κοιμάται στις πόρτες

 

Αυτό που νιώθεις

 

Αρρώστια του φεγγαριού

Χτυπιέται στα πατώματα

 

 

 

 

ΤΟ ΧΙΟΝΙ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΙΡΑ ΜΟΥ

 

Αυτό το βράδυ

Γυρίζω στους δρόμους

Νιφάδες χορεύουν στο φως

Στα ρούχα στα μαλλιά

Στρώνουν βουνά

Μια Πίνδο χαρακώματα

 

Μια νύχτα ακόμα λευκή

Αφράτο χιόνι που τρίζει

 

Το ένα μου πόδι τραβάει μπροστά

Σε γνώριμα στέκια Ερμού

Βενιζέλου Λαδάδικα

Το άλλο σέρνεται πίσω κουτσό

Γαντζωμένα χέρια

Οι φίλοι

Έφυγαν την αυγή

Τριαντάφυλλα

Κάτω απ’ το χιόνι

 

Στο βάθος ο Λευκός Πύργος

Μόλις που φαίνεται

Και μια πόλη που ξέρει

Πως κανένας πόλεμος ποτέ δεν τελειώνει

 

 

ΠΟΡΤΑΡΑ

 

Η πύλη

Που κάποτε περνούσαν

Έμποροι ταξιδιώτες

Περιπατητές

Άγνωστοι φίλοι συγγενείς

Έγινε με τα χρόνια

Τα ανεμοβρόχια

Τους τόσους συμβιβασμούς

Μια πύλη στενή

Που μόλις χωράει ένας περαστικός

Περίεργος άνεμος

– Έστω έρωτας

 

Τώρα πια φοβάμαι τα βράδια

Μήπως γίνει ανήλιο μυστικό

Παραπόρτι

Πρόθυμο για μια προδοσία

Μια σύληση μια σκλαβιά

 

 

 

 

*Ο Σάββας Γιαγτζόγλου ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη. Αποφοίτησε από το Τμήμα Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ. Για πρώτη φορά δημοσίευσε 5 ποιήματα στο περιοδικό «Εντευκτήριο», ενώ πρόσφατα δημοσιεύτηκαν 4 ποιήματά του στο περιοδικό «Χάρτης» και άλλα 5 στο περιοδικό «Νέα Ευθύνη».

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top