Fractal
Home / Κριτική θεάτρου / ☆ «Περιμένοντας τον Zορό» τού Γιάννη Φιλιππάκη στο πάντα φιλόξενο, ατμοσφαιρικό και στεγαστικό πρωτοπόρων πειραματισμών θέατρο με τον συμβολικό τίτλο «Δ-ι-ά-χρονο».
28/03/2023, 11:50 μμ

☆ «Περιμένοντας τον Zορό» τού Γιάννη Φιλιππάκη στο πάντα φιλόξενο, ατμοσφαιρικό και στεγαστικό πρωτοπόρων πειραματισμών θέατρο με τον συμβολικό τίτλο «Δ-ι-ά-χρονο».

Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπούρας //

 

 

«Περιμένοντας τον Zορό»  τού Γιάννη Φιλιππάκη |  13.3.2023 εώς 9.4.2023, Διάχρονο Θέατρο

 

Τελικά υπάρχει ακόμα λαϊκό θέατρο και η αθηναϊκή επιθεώρηση δεν έσβησε στα ροζ σύννεφα τής παραισθητικής αφθονίας των δύο τελευταίων δεκαετιών τού εικοστού αιώνα.

Αναφορές υποδόριες στο εμβληματικό «Μαρά/Σαντ», αλλά και στο μπεκετικό διαχρονικό αριστούργημα «Περιμένοντας τον Γκοντό» το ποιητικό θεατρικό έργο τού Γιάννη Φιλιππάκη ευτύχησε να βρει τους απόλυτα ταιριαστούς ανιδιοτελείς καλλιτέχνες, παθιασμένους θεατρανθρώπους κι αυτοθυσιαστικούς πνευματικούς ανθρώπους για να το στηρίξουν με τρόπο αυτόχρημα συγκινητικό.

 

 

Τέσσερις τρόφιμοι ψυχιατρείου μοιράζονται τους ρόλους τού γκουρού Ζορρό και των τριών δραματοθεραπευομένων κυριών που μυούνται στον διαλογισμό, ενόσω ο θεράπων ιατρός τους παίζει πιάνο (παράπλευρα στους θεατές κι εκτός σκηνής).

Ηχογραφημένη αλλά και ζωντανά εκτελούμενη η μουσική που συνέθεσε ο Άκης Μελής συνόδευσε αρμονικά μια μάλλον αυτοσχεδιαστική όψη καρναβαλικού, διονυσιακού, γονιμολατρικού τύπου.

Σε πλανόδιους θεατρίνους, μίμους, μιμάδες και υψηλής τεχνικής κληρονόμους τής commedia dell’arte παραπέμπουν τα σκηνικά και τα κοστούμια (Χρύσα Δαπόντε).

Αυτός όμως που έδωσε αίμα και ψυχή, πνοή και ρυθμό σε αυτό το καθαρά πολιτικό αλλά και ψυχαγωγικό κείμενο είναι ο σκηνοθέτης Χρήστος Κάλλοου.

Η λαϊκότητα τού όλου θεάματος-ακροάματος δοξάζει για μια ακόμα φορά τον επιδραστικό διδακτισμό εραστών τής Τέχνης που επιθυμούν να διαδράσουν και να αποτυπώσουν τις σκέψεις τους στο Συλλογικό Συνειδητό και Υποσυνείδητο.

 

Τους πέντε απαιτητικότατους στην ιδιαιτερότητά τους ρόλους ερμηνεύουν εκπληκτικά οι: Κατερίνα Κλήμη, Νεκτάριος Καλαϊτζάκης, Βαρβάρα Αγουρίδα, Δανάη Νεονάκη, Μάριος Κλήμης, και η Χριστιάννα Φωτιάδη

Επί σκηνής μουσική παίζει ο εντυπωσιακά ψηλόλιγνος Μάριος Κλήμης (πιάνο).

Στο Δελτίο Τύπου οι συντελεστές θεωρούν πως το κείμενο είναι μια «παράφραση» τού «Περιμένοντας τον Γκοντό» «(που ποτέ δεν ήρθε)», όμως δεν είναι αυτό το κυρίαρχο στοιχείο, αφού το θαυμαστό έργο τού Πέτερ Βάϊς με τον περιληπτικό τίτλο «Μαρά/Σαντ», που αναφέρεται στα χρόνια τής Τρομοκρατίας αμέσως μετά τη Γαλλική Επανάσταση λειτουργεί περισσότερο ως πρότυπο τού συγκεκριμένου θεάματος.

Ακόμα κι αν δεν σας αρέσει το λαϊκό αυτοσχεδιαστικό θέατρο, δείτε αυτή την παράσταση. Θα σας μαγέψει με την απλότητα των κρυστάλλινων (απολύτως επίκαιρων) μηνυμάτων της.

 

 

* Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας https://konstantinosbouras.gr

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top