Ποίηση: “Κηπουρός ” & “Ελένη Της”
Του Παναγιώτη Δήμου // *
Κηπουρός .
Έμειναν λουλούδια
στο τοίχο απάνω
που επιμένω
νύχτα ξανά
άρχισα με τα νύχια μου
να ξύνω την υγρασία
στο τοίχο απάνω
που επιμένω
μέρα ξανά
δε κινώ πια διόλου
από ‘δω
μέχρι
να πιάσω το χέρι σου
όταν ποτίζεις τα λουλούδια
Ελένη Της .
Οι ποιητές να μη γράφουν
ν’ ανεβαίνουν σε φορτοεκφορτωτές
ντάλα μεσημέρι
να μυρίζει πετρέλαιο
και σαπούνι ξεραμένο
τα χέρια τους
να τρίβουν τα γόνατά τους
με τσιγαρόχαρτο εξωτερικού
να φοράν παπούτσια κλειστά
που δε μπαίνει μέσα θάλασσα
να μη γράφουν
πως άφησες τη καρδιά σου
να χτυπάει από μόνη της
* Η προηγούμενη ποιητική συλλογή του Παναγιώτη Δήμου «Σύγχρονη Ζωή» είχε κυκλοφορήσει την άνοιξη του 2015 από τις εκδόσεις Μανδραγόρας. Τα παραπάνω ποιήματα περιλαμβάνονται στην ανέκδοτη επερχόμενη ποιητική συλλογή του «Συμπλέκτης»
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Ποίημα: “Τυφλή ελεγεία”
30/04/2024, 7:42 μμ -
Ποίημα: “Eλάχιστο”
30/04/2024, 7:40 μμ -
Ποίημα: “Ο καλύτερος εχθρός”
30/04/2024, 7:39 μμ -
Ποίημα: “Φθορά”
30/04/2024, 7:37 μμ -
Ποίημα: “Λύτρωσις”
30/04/2024, 7:36 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Δύο ποιήματα: «Eπετεία» & «Άτιτλο»
Του Αντώνη Κηπουρού // * ΕΠΑΙΤΕΙΑ Γέμισ’ ο δρόμος Χέρια απλωμένα Βλέμμα ικεσίας Ερευνητικό Κάποιος ν’ απλώσει Κάτι να δώσει Να δικαιώσει Τα δρώμενα Άλλοι από πείνα Άλλοι ξεφτέρια Στο χειρισμό Της κατάστασης Πιάνουν τα πόστα Στις
Περισσότερα -
Διήγημα: «Το ξεχασμένο λάθος»
του Ρήγα Αγγελή // * ”Χρόν’ τά πάντα γίγνεται καί κρίνεται” Φιλήμονας Πηγαίνει συχνά σε εκείνο το γραφικό εκκλησάκι. Το εκκλησάκι πάνω στα κύματα με το παράξενο καμπαναριό. Αφιερωμένο στον Άγιο των κυμάτων της θάλασσας, τον προστάτη
Περισσότερα -
Ένα όμορφο Λεύκωμα του Πανεπιστημίου Πατρών 1964–2021
Του Νίκου Τσούλια // Σήφης Μπουζάκης «Πανεπιστήμιο Πατρών 1964- 2021» 50+7 Χρόνια μετά: Προϊστορία, Ίδρυση, Ανάπτυξη, Προοπτική Λιτός λόγος, αφήγηση μεστή, γεγονότα και πρόσωπα, δυσκολίες και ξέφωτα, στομώσεις και ξεπετάγματα είναι ο καμβάς πάνω στον οποίο ο Σήφης
Περισσότερα -
“Αρκετά πεπεισμένοι, τον καιρό εκείνο, ώστε να έχουν παίξει τη ζωή τους κορόνα – γράμματα”.
Γράφει η Ελένη Γκίκα // Χόρχε Σεμπρούν “Είκοσι χρόνια και μια μέρα”, Εκδ. Εξάντας, σελ. 320 “Ποτέ δεν θα κατάφερνε να μάθει πότε άρχιζε πραγματικά αυτή η ιστορία, από πού έπρεπε να αρχίσει την αφήγησή της”. Παρ’ ότι αναρωτιέται
Περισσότερα -
Διήγημα: “Τα δέκα σκαλοπάτια”
Της Ευγενίας- Τζένης Μακαριάδη // * Τράβηξε την κουρτίνα του παραθύρου. Είδε τις κουμαριές στον απέναντι λόφο να γέρνουν κάπως, να πετούν το χιόνι απ’ τα φύλλα τους και να ανασηκώνονται. Ακουγόταν θόρυβος ντουλαπιών που ανοιγοκλείνουν. Ένας ηλικιωμένος
Περισσότερα -
Citrus reticulata, όπως Μανταρίνι
Γράφει ο Απόστολος Θηβαίος // Σημείωμα για την ποιητική συλλογής «Φως όπως Μανταρίνι» της Έφης Ι. Νικολαΐδου από τις εκδόσεις Βακχικόν Κοιτάζω το εξώφυλλο της καινούριας, ποιητικής έκδοσης των εκδόσεων Βακχικόν. Διά χειρός Έφης Ι. Νικολαΐδου, Φως όπως
Περισσότερα -
Ας μιλήσουμε για παραμύθια
Συνέντευξη στην Έλενα Νταβλαμάνου // Ελένη Γκίκα… ένα όνομα, μια προσωπικότητα ξεχωριστή που για χρόνια μας ταξιδεύει με τη γραφή της και τον πνευματικό της λόγο, ένα «κεφάλαιο» για τον κόσμο του βιβλίου που με τις κριτικές της
Περισσότερα