Της Μίνας Ταβουλάρη // Είναι παρήγορο και βαθιά καταπραϋντικό το γεγονός πως, στην εποχή μας, υπάρχουν “φωνές” ποιητικές, νέες και αγνές, σαν αυτή της ποιήτριας Χρύσας Νικολάκη! Το ύφος της λιτό, απέριττο, χωρίς προσπάθειες εντυπωσιασμού δυσνόητες! Οι σκέψεις
Περισσότερα
Γράφει η Χρύσα Νικολάκη // Την Κυριακή 20 Φεβρουαρίου επισκεφθήκαμε το θέατρο Διέλευσις για να παρακολουθήσουμε την παράσταση Φάουστ του Γκαίτε, ένα ομολογουμένως δύσκολο έργο να αποδοθεί θεατρικά. Όμως το αποτέλεσμα μας αποζημίωσε με το παραπάνω αφού κοινό και θίασος
Περισσότερα
Γράφει η Χρύσα Νικολάκη // * «Η ά-φθονη Λιτότητα», κριτικά κείμενα για το έργο του Κωνσταντίνου Μπούρα, επιμέλεια- εισαγωγή: Γιώργος Ρούσκας, εκδ. Όταν Ο Γιώργος Ρούσκας, ποιητής, πολιτικός μηχανικός, και κριτικός λογοτεχνίας με ιδιαίτερο στοχασμό συνέζευξε
Περισσότερα
Γράφει η Χρύσα Νικολάκη // Θεατρικός Μονόλογος «Φρέγια», Θέατρο «Νους», Ρεσιτάλ άψογης ερμηνείας από την εκλεκτή ηθοποιό Έφη Χαντζούλη. Με την απόδοση της ανέβασε στου ουρανού το θεατρικό στερέωμα το αξιολογότατο θεατρικό κείμενο, υπό την μπαγκέτα του σκηνοθέτη. Η
Περισσότερα
Γράφει η Χρύσα Νικολάκη // * Βαγγέλης Γονιδάκης «Η Καρακατσού και οι Δράκοι», εικονογράφηση: Λία Φωτιάδου, εκδ. Πατάκη Εδώ, στο παραμύθι μας «Η Καρακατσού και οι Δράκοι» του Βαγγέλη Γονιδάκη, σε εικονογράφηση της Λίας Φωτιάδου από τις
Περισσότερα
Γράφει η Χρύσα Νικολάκη // Αντώνης Σανουδάκης – Σανούδος «Τα άλογα καλπάζουν αχαλίνωτα», εκδ. Ταξιδευτής, σελ. 90 Ο συγγραφέας Αντώνης Σανουδάκης με το απελέκητο γράψιμο του, έχει το πάθος της έκφρασης και είναι για εμάς μία
Περισσότερα
Γράφει η Χρύσα Νικολάκη // * Γιώργος Μανιατάκης «Ωδή στην άνοια», εκδ. Αγγελάκη Η άνοια αφορά ένα μέρος της μνήμης που εμποδίζει τον πάσχοντα να έχει μερική ή ολική απώλεια των πληροφοριών που υπήρχαν αποθηκευμένες στον
Περισσότερα
Γράφει η Χρύσα Νικολάκη // Τον πασίγνωστο ”Πατριάρχη” του ρεμπέτικου τραγουδιού που δεν είναι άλλος από τον Μάρκο Βαμβακάρη, θαυμάσαμε στο ομώνυμο θεατρικό έργο απόψε. Τι να πρωτοθυμηθούμε! Την διαχρονική ” Φραγκοσυριανή”, ”Τα ματόκλαδα σου λάμπουν”; Είδαμε
Περισσότερα
Γράφει η Χρύσα Νικολάκη // * Η Φαρμακολύτρια – Το σκοτεινό τρυγόνι Λίγα λόγια για το έργο Οι αναμνήσεις ενός μεσήλικα στα νεανικά του χρόνια και η ατέρμονη αναπόληση για την εξαδέλφη του Μαχούλα, τον καθιστούν έρμαιο του
Περισσότερα
Γράφει η Χρύσα Νικολάκη // Τατιάνα Κοντογεωργοπούλου «Ομπρελοποιείο πέρα βρέχει», εκδ. Όστρια Η Τατιάνα Κοντογεωργοπούλου βλέπει έναν κόσμο σε καθαρή κίνηση. Παρατηρεί και αγαπά τη ζωή και μέσα από τα ποιήματά της μας παραδίδει το αέναο
Περισσότερα
της Τίνας Σερβετά // * Ο αέρας μυρίζει πια βροχή, αλλά η βροχή ακόμη δεν μπορεί να ψηλαφιστεί. Έρχεται, είναι κοντά, την προοιωνίζει ο άνεμος που πετάει επάνω από το βουνό και γλιστράει απαλά στο οροπέδιο, ζυγώνει σταθερά
ΠερισσότεραΤου Νίκου Τσούλια // Ας τα ορίσουμε κάπως απλά, γιατί η σχέση εξωσχολικών και σχολικών ζητημάτων πάντα είναι αξεδιάλυτη και δύσκολα αποσαφηνίζεται. Ας θεωρήσουμε ότι είναι όλα εκείνα τα προβλήματα που πηγάζουν από οποιοδήποτε άλλο πεδίο εκτός εκείνο
ΠερισσότεραΤου Μιχαήλ Τσιμπλάκη // Ο αναδυόμενος στην επιφάνεια που κρατά στο υψωμένο χέρι του τον σταυρό, είθισται, να αναφωνεί «άξιος» και να επευφημείται από το πλήθος. Ο κεντρικός δρόμος του χωριού, ευθύς και σχεδόν διπλάσιος σε πλάτος,
ΠερισσότεραΓράφει ο Απόστολος Θηβαίος // Σημείωμα για το μυθιστόρημα «Γράμμα στον Αντώνη Οικονόμου, Στο υφαντό του ‘21» του Στέφανου Κωνσταντινίδη από τις εκδόσεις Βακχικόν Η μελέτη της ιστορίας απαιτεί έναν ιστορικό, έναν οικονομολόγο, έναν λαογράφο, επιστήμονες, ηθολόγους που
ΠερισσότεραΤου Γεωργίου Νικ. Σχορετσανίτη // Κι’ όμως έγινα, άθελά μου βέβαια, κάτοικος, έστω προσωρινός, κι’ αυτών των πόλεων, διαμένοντας στα σπλάχνα τους για κάποιες ώρες, μέρες, και μερικές φορές εβδομάδες. Μένοντας φυσικά σε αεροδρόμια της ημεδαπής σπανιότερα,
ΠερισσότεραΜετάφραση: Βιβή Λάζου // * Οι εικονιζόμενοι στις πασίγνωστες ιστορικές φωτογραφίες, όπως εξετάζονται από την ηθική και πολιτική διόπτρα του Santi (Ιταλία, 1973), δεν είναι ασφαλώς τα είδωλα των φυσικών προσώπων. Είναι ορθά ή ανεστραμμένα, χάρις στην άλλοτε
ΠερισσότεραΓράφει η Διώνη Δημητριάδου // – Thomas Hardy “Ο δήμαρχος του Κάστερμπριτζ (η ζωή και ο θάνατος ενός ανθρώπου με χαρακτήρα)” Μετάφραση –Προλογικό σημείωμα: Τόνια Κοβαλένκο, Εκδόσεις Gutenberg – Hugues Pagan “Χαμένο προφίλ” Μετάφραση: Γιάννης Καυκιάς,
Περισσότερα
Συνέντευξη στον Ιωσήφ Αρνές // Ο Μ. ξυπνά από ένα όνειρο που τον ταράζει χωρίς να μπορεί να εξηγήσει το πώς. Σιγά σιγά τα πάντα γύρω του χάνουν το νόημά τους και καταρρέουν ανεξήγητα μπροστά στα μάτια του.
ΠερισσότεραΤης Μαρίας Τζιαούρη-Χίλμερ // * Φιλοξενία Αεροπλάνα, πλοία, τρένα, μηχανές. Με όλα ή σχεδόν όλα ταξιδεύεις χωρίς στιγμή ν’ αναρωτηθείς ως πότε και μέχρι πού αρκεί να φτάσεις στη φιλοξενία των ανθρώπων και των τόπων. Σπουδαία αρετή
ΠερισσότεραO Librofilo γράφει για το μυθιστόρημα «Νίκη» του Χρήστου Χωμενίδη // «Τώρα που είμαι πια νεκρή, σαβανωμένη μες στο φέρετρο, ντυμένη με το καλό μου λευκό φόρεμα (εγώ το είχα διαλέξει και το’χα στείλει στο καθαριστήριο μια εβδομάδα πριν
ΠερισσότεραTου Κώστα Θ. Ριζάκη // στα πιστοποιηθέντα του Γιώργου Χρονά κλαυθμύριζες ραδιοφωνή(ν) σέβας στον στέλιον κότινος του ποντιακού ελληνισμού αρχισφαγιασθέντος υπό των νεοτούρκων εβίβα τού μεγίστου καζαντζίδη αν και πολλοί θαν τόη- θελαν εδώ
ΠερισσότεραΤης Σοφίας Αγραπίδη // * Την άμμο πλάι στη γαλάζια θάλασσα μετρούσε με συντροφιά τον ήλιο πριν το μούχρωμα του δειλινού απλώσει. Νανούρισμα ακούγονταν ο παφλασμός απ’ του θέρους τα απαλά κυματάκια, που οι γλάροι ανεξευμένιστα λούζονταν
ΠερισσότεραΠώς άρχισα να γραφω; Όταν μου είπε η Ελένη να γράψω πως άρχισα να …. ‘γράφω’, νόμιζα ότι μου είπε να γράψω την ιστορία της ζωή μου… Κάπως έτσι έχω συνδιάσει το γράψιμο. Ημουν σε μια χρονική περίοδο
ΠερισσότεραΑπό τον Γιάννη Πλαχούρη // * Ήρθαν καινούργιοι κηπουροί στον κήπο μας με ρούχα σκοτεινά, εχθροί των αρωμάτων. Σκέφτονται γεωμετρικά. Θεό έχουν τα βάζα. Μισούν το βρόχινο νερό, τους έρωτές του με το χώμα, την
ΠερισσότεραΕπιμέλεια: Ελένη Γκίκα // Βιβλία για παιδιά: Ιουλίτα Ηλιοπούλου «Ο Ελύτης για παιδιά», εκδ. Ίκαρος, σελ. 110 Πώς ήταν ο Οδυσσέας Ελύτης παιδί; Τι του άρεσε; Τι ήθελε να σπουδάσει; Πότε σκέφτηκε να γράψει ποιήματα;
Περισσότερατου Κωνσταντίνου Δ. Τζαμιώτη // * Όταν έφτασε στην πλατεία για να πιάσει δουλειά, οι τεχνικοί είχαν ήδη στήσει ένα ιγκλού από φελιζόλ σε φυσικό μέγεθος και είχαν κρύψει στο εσωτερικό του όπως διαπίστωσε, τα ψυγεία και τη γεννήτρια.
ΠερισσότεραΤου Δημήτρη Κανονίδη // * Της καρέκλας το ποδάρι ξεκαρεκλοποδαρώθηκε Πονούσε σ’ όλο το κορμί. Πριν λίγη ώρα την κλώτσησαν δυνατά. Καθώς σωριάστηκε κάτω έσπασε το ένα πόδι. Πεταμένη στα σκουπίδια, περίμενε καρτερικά τη μοίρα
Περισσότερα
