Fractal

Όταν ο λογαριασμός γίνεται Τραγωδία και η παρωδία θεραπαινίδα για ζωή…

Γράφει ο Σωκράτης Μεργιανός //

 

 

 

 

Κάποτε η θυσία μετριόταν σε ανθρώπους και συναισθήματα. Σύμβολο αυτής και η Άλκηστη που εξασφάλισε σε αγαπημένο ζωή, όχι όμως ευτυχία. Πλέον όταν λέμε για θυσία, εννοούμε συνήθως την οικονομική και τη ζωή μας συντηρεί το άυλο, το ψηφιακό….

Στο ρόλο του Άδμητου ο Μένιππος Junior και στου Ηρακλή ένας κρατικός εκπρόσωπος.

Μένιππος Jr: Ω ΔΕΗ, τι θέαμα φρικτό είναι τούτο; Το πληρωτέο ποσό ως τίμημα θεϊκό για μια σπαταλημένη ενέργεια βλέπω ή πλάνη τεχνοκρατική τη τσέπη γαργαλάει;

Κρατικός Εκπρόσωπος: Πλάνη καμιά. Είναι το αντίτιμο για την ψηφιακή ζωή. Θα ξέφευγες νόμιζες από την αναγνώριση του λογαριασμού;

Μένν.Jr: Αχ και να ήταν ψέμα! Δε μπορώ να ευτυχίσω χωρίς τον ηλεκτρικό και ψηφιακό κόσμο. Ας πληρώσω λοιπόν τη τιμή του χρυσού μήλου του άθλου μου να ζω.

Κρατ. Εκπρ.: Να ευτυχίσεις; Είναι απαραίτητη η ενέργεια ξένων σωματιδίων για να ζήσεις. Aλλά από τον ηλεκτρισμό εσύ να περιμένεις για να ευ ζήσεις;

Μένν.Jr:Ναι,το τίμημα δεν είναι για το ρεύμα, αλλά για τη ζωή που αγοράζω σε ένα παραμυθένιο ψέμα. Παλιά οι ζωές τροφοδοτούσαν έργα με ιστορίες. Tώρα η ζωή μας, η παρακολούθηση μιας ιστορίας σε πλατφόρμα καταπολέμησης μαζικής υστερίας.

Μπορώ να σου εξηγήσω ή αυτό που έχω να πω προτιμάς να αναρτήσω;

Κρατ. Εκπρ.: Αλίμονο και άλλη σπατάλη; Δίπλα σου βρίσκομαι ψηφιακό ρεμάλι.

Μένν.Jr: Μη βρίζεις. Συμπόνεσέ με. Σε αυτό το σημείο θα αγκάλιαζα μια γυναίκα, μιαν Άλκηστη κομβική για να ζήσω .Όμως κοίταξε τριγύρω. Βλέμματα σε ευθεία βολή αποτυγχάνουν να βρουν επαφή. Χρειάζεται μεσολάβηση των χρησμών που παρέχουν τα φίλτρα κάμερας, οιωνοί για την πιθανολόγηση του τι θα συναντήσεις. Προσευχή σε Θεούς θεωρείται γραφική πολυτέλεια και επικηρυγμένη η ανιδιοτέλεια ( εκτός αν βέβαια γίνει story). Κοίταξε αυτήν την ομορφιά ! Μια ευγενική ύπαρξη, κόρη θεότητας περπατάει, κοιτάζει κινητό και τα άνθη γιασεμιού δίπλα της προσπερνάει.  Η οσμή τους δε διαπερνά τη μάσκα και όταν εμφανίζεται ουράνιο τόξο χαμογελά και αντί να στραφεί εκείνη προς τον ουρανό, το κινητό σαν τρόπαιο σηκώνει, ευλογημένη αισθάνεται και το απρόσωπο κοινό την αποθεώνει. Πώς με αυτά να μην Παλέψω θάνατο με αποχαύνωση και Φαντασία; Και τώρα το λογαριασμό κοιτάζω με ταχυκαρδία. Το κόστος μεγάλο σε ευρώ για αυτονόητη παροχή που είναι το ρεύμα, αλλά κυρίως τρομάζω που αναγνώρισα μια ζωή χωρίς ζωοδοτικό ρέμα. Απάνεμες οι φυλλωσιές, ριζωμένη η δυναμική στην οθόνη. Δυναμική στάσιμη,  επιτυχία τεχνητή και οι άνθρωποι χωρίς ενέργεια να ανέχονται τη διαπροσωπική ανέχεια.

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top