Fractal

✩ «ΟΙ ΤΣΕΝΤΣΙ» στη Σκηνή Ωμέγα τού Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά. .

Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπούρας //

 

 

 

Εάν εξαιρέσεις ότι η πρεμιέρα καθυστέρησε είκοσι ολάκερα λεπτά με τους αγωνιούντες θεατές όρθιους στο παραδρόμι, ήταν μια εξαιρετική παράσταση πιστή στον εαυτό της (μετανεωτερικώ τω τρόπω) και στις προθέσεις των συνδημιουργών τους.

Η σκοτεινή σκληρότητα (ή η σκληρή σκοτεινιά) του κειμένου που διαπραγματεύεται τερατώδεις σχέσεις ανάμεσα σε ανελέητα ανθρωποειδή όντα πέτυχε να κινητοποιήσει ψυχικά και να θεραπεύσει ομοιοπαθητικά τους παραζαλισμένους θεατές που αναζητούν καινούργιο «μπούσουλα» (κοινώς «πυξίδα») στο μετανεωτερικό χάος τής Εντροπίας που έχει χτυπήσει ζενίθ κι ακόμα ανεβαίνει…

 

 

Σαν αρνητικό ενός ρομαντικού «φιλμ», η ψυχοσωματική εκτόπιση κάθε τι «αγγελικού» από τον κυνισμό των επί γης επικρατούντων, όσο κι αν ακολουθεί ένα πανάρχαιο πρότυπο, παραμένει αποτελεσματική, ειδικά τώρα που ο υλιστικός πολιτισμός έχει ισοπεδώσει κι αρνηθεί οιαδήποτε «πνευματικότητα» είτε ψυχιατρίζοντας τους/τις ευαίσθητους σε συμπαντικούς κραδασμός και σε αόρατες δονήσεις είτε μέσω της καλλιτεχνικής «μόδας» των εισαγομένων πρωτοποριών είτε απεντάσσοντας από τον καινοφανή «κανόνα» της «πολιτικής ορθότητας» απομυθοποιώντας το κάθε τι που θα περιείχε τη λέξη «θείον».

Τι απομένει στους απομονωμένους αστούς που έχουν χάσει κάθε επαφή με τη Φύση; Η απόγνωση, ο εξανδραποδισμός, η απόλυτη απελπισία που φέρνει αυτοκαταστροφικές τάσεις, η απαρηγόρητη μοναξιά που επιφέρει απαξίωσιν ακόμα και σε αυτή την εθισμένη κι εθιστική βιομηχανία των θεαμάτων.

Πικρή η επίγευση που αφήνει αυτό το έργο. Το έγκλημα είναι πειστικότερο της τιμωρίας κι η «θεία» παρέμβαση συμβατικότερη τής παραβατικής μανίας, που καταλαμβάνει τους πάντες, όπως ακριβώς και τις Θηβαίες καλοκυράδες στις «Βάκχες» του Ευριπίδη. Βέβαια, εδώ ο «κακός» είναι και άντρας και πλούσιος και τύραννος και δυνάστης και ανήθικος και ανάλγητος και αμοραλιστής… Εύκολο υλικό, εύπλαστοι χαρακτήρες, αναγνωρίσιμοι τύποι, το θέατρο στα καλύτερά του. Η σκηνική αναγνωσιμότητα διευκολύνει την επιβεβλημένη αυτοϋπνωτική κατάσταση τού κοινού. Η δια-σκέδασις των καθημερινών σκοτουρών/εγνοιών είναι το ζητούμενο ούτως ή άλλως. Κι εδώ επιτυγχάνεται με τον καλύτερο τρόπο.

Όσο για την τελειομανία/τελειοθηρία, αδικεί τις καλλιτεχνικές προθέσεις η όποια αργοπορία. Όταν δεν σέβεσαι τους θεατές και καθυστερείς την προγραμματισμένη έναρξη μην περιμένεις το χειροκρότημά τους. Εάν υπήρχε κάποιο τεχνικό πρόβλημα ή όποια απρόβλεπτη δυσλειτουργία (μηχανημάτων τε ανθρώπων) όφειλαν να ενημερώνουν (σε πραγματικό χρόνο) το κοινό.

Κατά τα άλλα, όλα καλά. Μην το χάσετε!!!

«Το καλό να λέγεται» και να εκθειάζεται.

 

 

 

INFO από το Δελτίο Τύπου:

 

Το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά παρουσιάζει την παράσταση «ΟΙ ΤΣΕΝΤΣΙ» Σκηνή Ωμέγα

 

Οι Τσέντσι του Πέρσι Σέλλεϋ, του σημαντικού ποιητή, εκπροσώπου του βρετανικού ρομαντισμού του 19ου αιώνα, είναι ένα έργο σπάνιο. Μένει ανεξίτηλα στη μνήμη. Η ποιητική γραφή του, μεστή νοημάτων, το λεπτό ψυχογράφημα των ηρώων, η φιλοσοφική αναζήτηση εννοιών όπως η δικαιοσύνη και η ελευθερία, τα όρια της ηθικής, μέσα από μια δυναμική πλοκή, κάνουν το έργο μοναδικό. Το υλικό του μια αληθινή ιστορία κακοποίησης και πατροκτονίας, που έλαβε χώρα σε μια γνωστή αρχοντική οικογένεια της Ρώμης του 1600, την οικογένεια Τσέντσι. Ο αδίστακτος Φραντσέσκο Τσέντσι βγάζει από τον δρόμο του όποιο εμπόδιο μπει ανάμεσα σ΄αυτόν και τα σχέδιά του. Το έγκλημα δεν είναι πρόβλημα γι’ αυτόν και η άφεση αμαρτιών που εξαγοράζει από την παπική εξουσία με τον πλούτο του, του εξασφαλίζει και την επίγεια ατιμωρησία. Όταν φτάνει στα άκρα, προκαλώντας τον θάνατο των γιων του και τον βιασμό της κόρης του Μπεατρίτσε, η υποστήριξή του από την εξουσία μεταστρέφεται, και συγχρόνως η κόρη του αποφασίζει την πατροκτονία. Μία δίκη θα λάβει χώρα, όπου δε δικάζονται μόνο άνθρωποι και πράξεις, αλλά και τα σύμβολα του καλού και του κακού, του δίκαιου και του άδικου. Τίποτα δεν είναι καθαρό, βρίσκεις τα αντίθετα το ένα μέσα στο άλλο. Τι μπορεί να σημαίνει μία «κακή αλλά αναγκαία πράξη»; Τι συνέπειες μπορεί να έχει η ολιγωρία του νόμου; Μπορεί ποτέ η αυτοδικία να δικαιωθεί;

Η Μπεατρίτσε, μέσα από την φαύλη πράξη της, «καθαγιάζεται», και γίνεται ένα σύμβολο ηθικής ελευθερίας. Ο Φραντσέσκο Τσέντσι, μέσα από την σχεδόν καλλιτεχνική επιθυμία του να φτιάξει έναν δρόμο απόλυτου Κακού, ξαναβρίσκει μια παράδοξη παιδικότητα, αλλά δε γίνεται να συγχωρεθεί.

Η παράσταση θέλει να φέρει αυτή τη σκληρή ιστορία του 1600, βουτηγμένη μέσα από τον ρομαντισμό του Σέλλεϋ σε ένα χρόνο τόσο προσωπικό, τόσο άμεσο, ώστε να μην έχει σημασία αν είναι τότε ή σήμερα, αλλά μόνο η βαθιά ψυχική εντύπωση που μας προκαλεί.

Το φιλύποπτο περιβάλλον διαρκώς παρόν, ωτακουστές, υπηρέτες, κινούμενοι τοίχοι, πλάσματα μεσαιωνικά, επιβιώνουν σε έναν υπερχρόνο. Η συγκινητική πορεία της Μπεατρίτσε από το σκοτάδι προς το φως μας παρασέρνει και μας κάνει να αναζητήσουμε μέσα μας το σε τι πιστεύουμε, σε τι θα μπορούσαμε να πιστεύουμε και το τι μένει.

 

 

 

ΟΙ ΤΣΕΝΤΣΙ του Πέρσι Σέλλεϋ

  • Μετάφραση…………………………………..Γιάννης Νταλιάνης
  • Σκηνοθεσία……………………………………Μαριλίτα Λαμπροπούλου
  • Σκηνικά -Κοστούμια……………………….Νίκη Ψυχογιού
  • Ηχητικός Σχεδιασμός……………………..Γιώργος Κορομπίλης
  • Σχεδιασμός Φωτισμού ………………….Αλέκος Αναστασίου
  • Κίνηση-Χορογραφία ………………………Ιωάννα Αποστόλου

 

ΗΘΟΠΟΙΟΙ – ΔΙΑΝΟΜΗ

  • Γιάννης Νταλιάνης………………………….Φραντσκέσκο Τσέντσι και Δικαστής.
  • Ελίζα Σκολίδη………………………………… Μπεατρίτσε Τσέντσι
  • Ελένη Ζαραφίδου……………………………Λουκρέτια Τσέντσι.
  • Χρήστος Παπαδόπουλος…………………Τζάκομο Τσέντσι και Ολύμπιο.
  • Δημήτρης Κολλιός…………………………….Μπερνάρντο Τσέντσι.
  • Γιώργος Κορομπίλης……………………….Ορσίνο και Εκπρόσωπος του Πάπα.
  • Πανάγος Ιωακείμ…………………………….Καρδινάλιος Καμίλο και Μάρτσιο.

 

ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

  • Βοηθός σκηνοθέτη …………………………Έλσα Θεοχάρη
  • Βοηθός σκηνογράφου…………………… Ζωή Κελέση
  • Κατασκευή σκηνικών………………………Γκέντι
  • Φωτογραφίες…………………………………Μαρίζα Καψαμπέλη
  • Γραφιστικά……………………………………..Μάριος Γαμπιεράκης
  • Επικοινωνία παράστασης…………………………… Ευαγγελία Σκρομπόλα
  • Προώθηση στα μέσα……………………….Renegade (Σταυρούλα Διακουμάκου)
  • Παραγωγή…………………………………….…ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΙΡΑΙΑ, ZERO GRAVITY

 

 

 

Τrailer : 

 

Παραστάσεις:

  • Τετάρτη 19.00, Πέμπτη-Παρασκευή-Σάββατο 21.00, Κυριακή 19.00
  • Από 9 Μαρτίου μέχρι 28 Απριλίου
  • Διάρκεια Παράστασης: 1 ώρα και 30 λεπτά.
  • Τιμές εισιτηρίων: 17 και 13 ευρώ.
  • Προσφορά μέχρι και 3 Μαρτίου (για όλες τις παραστάσεις): 10 ευρώ
  • Προπώληση : https://www.more.com/theater/oi-tsentsi-tou-persi-selley/

 

 

 

*Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας, ποιητής, θεατρολόγος, μεταφρασεολόγος και κριτικός https://konstantinosbouras.gr

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top