Ποίηση: “Οι δούλοι”
Του Χριστόφορου Τριάντη // *
Στις προσκυνημένες πλάτες πέφτουν
τα μαστίγια.
Κι οι δούλοι
συνεχίζουν να σπρώχνουν τα κάρα
της ντροπής,
φουσκωμένα με ανάγκες κι αριθμούς.
Οι άρχοντες δείχνουν
τους σκλάβους
στις ερωμένες τους
« Να, αξιολάτρευτες υπάρξεις
αυτοί απέμειναν
απ’ των θεών και των γενών
την εποχή .
Δούλοι έγιναν από συνήθεια
κι ούτε τα ίδια τους τα πρόσωπα
δεν καταδέχονται (πια).
Άλλα , εύκολα φορούν,
σαν τους διατάξουμε.
Περιέργως όμως -όπως παλιά-
τις ίδιες εργασίες κάνουν.
Με τις ίδιες λέξεις σκέφτονται
και με τον θάνατο –νυχθημερόν-
απασχολούνται .
Έτσι από φόβο περισσότερο
κι όχι από λάθος.
Αυτή είναι η τιμωρία τους …»
* Ο Χριστόφορος Τριάντης υπηρετεί στη δημόσια εκπαίδευση από το 1998 . Αρθρογραφεί στον τοπικό τύπο των Τρικάλων και στην ιστοσελίδα του τοπικού συνδέσμου φιλολόγων ( filologoi.gr ). Επιθυμία του είναι να γράφει ποιήματα χρησιμοποιώντας τις λέξεις «με προσοχή, πάθος και αίμα!» όπως είπε ο Νίτσε και «να εξαφανίσει τη ματαιοδοξία του» όπως είπε ο Έζρα Πάουντ.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Ποίημα: “Τυφλή ελεγεία”
30/04/2024, 7:42 μμ -
Ποίημα: “Eλάχιστο”
30/04/2024, 7:40 μμ -
Ποίημα: “Ο καλύτερος εχθρός”
30/04/2024, 7:39 μμ -
Ποίημα: “Φθορά”
30/04/2024, 7:37 μμ -
Ποίημα: “Λύτρωσις”
30/04/2024, 7:36 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Πάντα ένα παράθυρο ανοιχτό στη ζωή μας…
Του Νίκου Τσούλια // Παράθυρο ανοιχτό: μακρινός ορίζοντας, βλέμμα παρατήρησης και στοχασμού, ονειροπόληση και νοσταλγία, δυνατότητα για φιλοδοξίες, αέναη δημιουργικότητα, πόθος για ζωή και ομορφιά. Ανοιχτές πόρτες: κάποια βήματα …και είσοδος ή έξοδος, κοίταγμα στα βήματά μας, στο
Περισσότερα -
Διήγημα: “Η πρώτη φορά”
Του Αντώνη Τσιρικούδη // * «Κι αυτός ο Αντώνης είναι ντιπ χαζό». Η Βάσω το είπε, η συνάδελφος, για τον μαθητή στο απέναντι τραπέζι, που αν και τα είχε με την Ελένη, έβαλε τους φίλους του ανάμεσά
Περισσότερα -
Διήγημα: «Το χοιροστάσιο»
Του Ιωσήφ Φίλου // * Σ’ ένα μακρινό χοιροστάσιο, έξω από τις μεγαλουπόλεις, γεννήθηκε κάποτε ένας ξεχωριστός γουρουνάκος. Η γουρούνα η μάνα του και ο χοντρογούρουνος ο πατέρας του ήταν η αιτία που έφεραν στον κόσμο
Περισσότερα -
Η ζωή στην τέχνη, η τέχνη στη ζωή
Γράφει η Μάριον Χωρεάνθη // “Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ” του Άντριου Κάουι Μετάφραση: Κατερίνα Βαϊμάκη – Σκηνοθεσία: Θοδωρής Βουρνάς στο Θέατρο 104 Η Ζωή μου στην Τέχνη είναι ο τίτλος της αυτοβιογραφίας ενός εμβληματικού θεατρανθρώπου, του
Περισσότερα -
Η Κατερίνα Νέζη στο Εργαστήρι του συγγραφέα
Πως ξεκίνησα να γράφω (Ή πώς ένας απλός άνθρωπος γράφει ένα βιβλίο) Τα πρώτα 40 χρόνια της ζωής του ανθρώπου απαρτίζουν το κείμενο- τα υπόλοιπα αποτελούν το σχόλιο στο κείμενο. Το σχόλιο μας επιτρέπει να κατανοήσουμε σωστά
Περισσότερα -
✔ Μετάφραση: Αντελέιντ Κράπσυ (1878-1914) – Πέντε ποιήματα
Μετάφραση: Κώστας Λιννός // * ΧΩΡΑΦΙ ΜΕ ΔΗΜΗΤΡΙΑΚΑ Πορφυρές οι παπαρούνες Γαλάζια τα λουλούδια του καλαμποκιού, Χρυσαφένιο το στάρι. Χρυσός για τον Αιώνιο: Γαλάζιο απ’ τη Δέσποινά μας: Κόκκινο για τις πέντε Πληγές του γιού της.
Περισσότερα -
Ζωντανά παράθυρα
Της Νατάσσας Γκόντη // * Για μια ακόμη φορά κοιτάς το ανοιχτό παράθυρο μόνο που τώρα δεν είναι στον κόσμο αλλά σε κάτι που του μοιάζει. Η άλλη πλευρά ενός σκοτεινού χωριού. Ο τοίχος με δύο πιτσιλιές κόκκινες,
Περισσότερα