Fractal

Η κατά Ρακίνα «Φαίδρα»

Γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη //

 

Ρακίνας «Φαίδρα», Μετάφραση: Στρατής Πασχάλης, εκδ. Σοκόλη, 2017, σελ. 112

 

Ο διάσημος Γάλλος ποιητής και ακαδημαϊκός Racine, Jean Baptiste (1639-1699) μαζί με τον Μολιέρο και τον Κορνήλιο, αποτελούν την τριανδρία του γαλλικού δραματολογίου του 17ου αιώνα. Από νωρίς εκδηλώθηκε μέσα του η κλίση προς την ποίηση και ιδιαίτερα προς την τραγωδία και το δράμα, αν και σπούδασε νομικά και φιλοσοφία.
Υπήρξε φίλος του Μολιέρου και του Λαφονταίν, τα βιβλία των οποίων άσκησαν έντονη επίδραση στο πνεύμα και το έργο του.

O Ρακίνας πραγματεύεται τον αρχαίο μύθο μοναδικά και ο Στρατής Πασχάλης, σημαντικός Έλληνας ποιητής και μεταφραστής, ασχολείται με το έργο από το έτος 1987. Η πρώτη μετάφραση της Φαίδρας είχε κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Ίκαρος το 1990, έτσι για την ιστορία του πράγματος. Η εν λόγω μετάφραση που περιλαμβάνεται στην ωραία έκδοση των εκδόσεων ΣΟΚΌΛΗ έχει χρησιμοποιηθεί από τον σκηνοθέτη Γιάννη Χουβαρδά στην παράσταση που σκηνοθέτησε στο «Θέατρο του Νότου».

Η τραγωδία του Ρακίνα γράφτηκε το 1677 και αποτελεί το διακείμενο του Ευριπίδειου Ιππόλυτου. Το έργο προορίζεται για αστούς, είναι διαποτισμένο με στοιχεία χριστιανικής ηθικής, καθώς φαίνεται και από τις αντιδράσεις των ηρώων, αλλά και τον χαρακτήρα του Ιππόλυτου.

Το άνομο πάθος της μητριάς Φαίδρας είναι αυτό που αποτελεί την κινητήρια δύναμη του έργου. Εξομολογείται το πάθος αυτό μόνη της στον Ιππόλυτο νομίζοντας ότι ο πατέρας του και άντρας της είναι νεκρός. Αλλιώς δεν θα τολμούσε εξαιτίας της ηθικής της. Ο Ιππόλυτος είναι όμως ερωτευμένος με την Αρικία, που μετά τον θάνατό του ο Θησέας την ονομάζει «θυγατέρα», αν και είναι κόρη των θανάσιμων εχθρών του. Και θα την αποκαλεί έτσι μέσα στα πλαίσια ενός κλίματος συνδιαλλαγής.

Η Φαίδρα στον Ρακίνα φρίττει με το δικό της άνομο πάθος. Παρά τις προσπάθειές της, δεν μπορεί να το υπερνικήσει. Στο τέλος δηλητηριάζει τον εαυτό της. Εδώ την δολοπλοκία την πραγματοποιεί η τροφός, η Οινώνη, η οποία στο τέλος αυτοκτονεί. Η Φαίδρα δεν κατηγορεί τον Ιππόλυτο, αυτή η μικρότητα είναι εκτός της φύσης της. Αυτή η μικρότητα ταιριάζει μονάχα σε μια τροφό με ταπεινή καταγωγή, ενδεχομένως και με ταπεινά αισθήματα. Ο Ιππόλυτος στον Ευριπίδη και στον Σενέκα κατηγορείται ότι βίασε τη μητριά του, εδώ κατηγορείται για τις προθέσεις του.

 

Ρακίνας

 

«Δεν ξέρω, αλλά τη Φαίδρα νιώθω να τη στοιχειώνει το ελληνικό τοπίο», σχολιάζει ο Στρατής Πασχάλης, που σχεδόν 30 χρόνια μετά την πρώτη εκδοχή της μετάφρασης σε ελεύθερο στίχο, επανέρχεται με μια νέα μεταφραστική εκδοχή. Είναι σημαντική η προσπάθεια του έμπειρου μεταφραστή στον τρόπο που κοινωνεί το έργο στον σύγχρονο αναγνώστη. Αναδεικνύεται με ποιητικό τρόπο η σημασία των λέξεων και το νόημα του κειμένου με τη διατήρηση ταυτόχρονα και της ρυθμικής εκφοράς το λόγου. Ένα ιδιαίτερο μεταφραστικό εγχείρημα που μας κερδίζει, αλλά και προσφέρεται και για σκηνική υλοποίηση.

Πλούσια έκδοση με πλούσιο επίμετρο που μάλιστα περιλαμβάνει και το περίφημο δοκίμιο του Ρολάν Μπαρτ για τη Φαίδρα.

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top