☆ “Ω ΠΑΙΔΕΣ ΕΛΛΗΝΩΝ”. Μια Π.Ο.Π. επιθεώρηση από την ομάδα ΦΟΡ ΦΡΟΝΤΑΛ στο BIOS.
Από τον Κωνσταντίνο Μπούρα //
“Ω ΠΑΙΔΕΣ ΕΛΛΗΝΩΝ”. Μια Π.Ο.Π. επιθεώρηση από την ομάδα ΦΟΡ ΦΡΟΝΤΑΛ στο BIOS.
Η παλιά επιθεώρηση μετακόμισε στα ψαγμένα θεατρικά στέκια. Απόδειξη πως η ανάγκη για αυτοσαρκασμό κι αυτογνωσία ενυπάρχει στην ψυχοσύνθεση τού νεοέλληνα κι αυτό τον σώζει από την πλήρη γελοιοποίηση.
Διαλέγω την φωτογραφία τού θιάσου με τα πιττόγυρα δίκην ρομφαίας για να συνεορτάσω μαζί τους το τέλος του καρναβαλιού και την είσοδό μας στην Σαρακοστή που ελάχιστοι τηρούν.
Ναι, είναι ωραία πράγμα η ειρωνεία όταν κατευθύνει τα βέλη της πάνω μας («εξ οικείων τα βέλη»). Ο αυτοσαρκασμός είναι έως και εποικοδομητικός, ενώ ο σαρκασμός και η υποτίμηση/επιτίμηση των άλλων κρίνεται τουλάχιστον ενοχλητική, αν όχι κι απαράδεκτη.
Απόλαυσα αυτή την ομάδα των νέων παιδιών που – με αγάπη, φιλότητα κι ενσυναίσθηση – δεν αφήνουν τίποτα όρθιο στην ανάγκη τους να οριοθετήσουν τον εαυτό τους σε μια ευρύτερη, παγκοσμιοποιημένη κλίμακα και να επαναχωροθετήσουν τα στενά πολιτισμικά πλαίσια τής προηγούμενης γενιάς.
Εντάξει, αυτό με την παγκοσμιοποίηση δεν πέτυχε απόλυτα, όχι ακόμη. Όμως κι ο εθνικισμός, ο άκριτος βαυκαλισμός δεν είναι η λύση. Βλέπουμε τώρα με τους πολέμους πως οι μεγάλες πολυεθνικές οντότητες είναι το μέλλον τής Κοινωνίας τής Αφθονίας και η Κυβερνητική, η Ρομποτική, η Κβαντική Πληροφορική δεν θα ανεχτούν συνοριακά πλαστά εμπόδια στο διάβα τους. Και μέχρι εδώ καλώς. Όμως η γλώσσα, ο μουσικός ρυθμός τής κάθε ντοπιολαλιάς χάνεται νομίζω ανεπιστρεπτί. Η μετάφραση επικεντρώνεται στο κοινωνούμενο νόημα και η έγνοια για την μορφή υποβαθμίζεται. Έτσι γινόμαστε λιγότερο ποιητικοί και περισσότερο πεζολογούντες/περιαυτολογούντες μέρα με τη μέρα. Ο ενιαίος Πανανθρώπινος Πολιτισμός και η Αρχαία Γνώση προαπαιτούν την διαφορετικότητα προκειμένου να συνεχίσουν να υπάρχουν. Η ισοπεδωτική ομοιογένεια είναι καταστροφική κι ανιστόρητη.
Εκεί ακριβώς αντέδρασα, κλώτσησα μέσα μου σε αυτό το σχεδόν «ακροβατικό» θέαμα των νέων παιδιών με την άψογη αγγλοσαξωνική προφορά, παιδεία και τρόπο ζωής.
Καλά όλα αυτά. Και στον ελληνιστικό κόσμο η ελληνική γλώσσα είναι ό,τι η παγκοσμιοποιημένη αγγλική σήμερα. Μόνο που εκείνη είχε μεγαλύτερη πλαστικότητα στην διατύπωση καινοφανών νοημάτων και στην μορφοποίηση πρωτοποριακών ιδεών. Οι Βρεττανοί ήταν και είναι πραγματιστές, ρασιοναλιστές, ματεριαλιστές… Οι αρχαίοι λαοί δεν ήταν έτσι. Όχι τόσο κυνικά, όχι τόσο απροσχημάτιστα.
Όταν σατιρίζουμε λοιπόν τον νεοέλληνα με τον τούρκικο καφέ και το οθωμανικό πιττόγυρο, ξεχνάμε τούς μεγάλους ποιητές, φιλοσόφους, αρχιτέκτονες, μουσικούς και ηθοποιούς που μεγαλούργησαν καλλιεργώντας αυτή την πανάρχαια γλώσσα, στο ίδιο γλυκό αττικό τοπίο με το ήπιο κλίμα και την ψύχραιμη, ελεύθερη, καθαρή, δίκαια, ανθρωπιστική Σκέψη.
Ας το θυμούνται αυτό οι νέοι κι ας το υποστηρίζουν οι παλαιότεροι.
Κατά τα άλλα, ένα ωραίο, απολαυστικό, χορταστικό θα έλεγα θέαμα αυτοσαρκασμού και στοχευμένης κριτικής ειρωνείας που έκανε την δουλειά της υπηρετώντας το παγκόσμιο αίτημα για αυτογνωσία έτσι ώστε ο Πόλεμος να είναι ανέφικτος.
Χαιρετίζω την προσπάθεια αυτή και θα ήθελα να την δω και στην τηλεόραση. Αυτή είναι η φυσική θέση της επιθεώρησης σήμερα, εκτός αν διαδρούμε με το κοινό, κάτι που δεν συνέβη στην συγκεκριμένη παράσταση. Γιατί καλά μου παιδιά; Λίγη stand-up comedy (όπως λέμε στα …ελληνικά) δεν θα σας/μας χάλαγε!!! Το φοβηθήκατε; Δεν τολμήσατε; Ε, τολμήστε λοιπόν!!! Και τότε θα ακούσετε – ίσως – και τον αντίλογο. Το να μην είσαι Ελληναράς είναι καλό και μεταμοντέρνο. Το να τον προκαλείς ισότιμα είναι κάτι άλλο, μετά το μεταμοντέρνο. Και δεν υπερασπίζομαι φυσικά κανένα εθνικιστικό μόρφωμα. Απλώς διατυπώνω απορίες κι ερωτήματα.
Οι διανοούμενοι (πρώην κουλτουριάρηδες) δεν ενδιαφέρονται πλέον για τέτοιες θεματικές. Αντιθέτως, το περισσότερο «λαϊκό» κοινό [ό,τι κι αν σημαίνει αυτός ο όρος] θα δεχόταν ενδεχομένως διαφορετικά αυτή την πρόκληση. Ίδωμεν…
info:
“Ω ΠΑΙΔΕΣ ΕΛΛΗΝΩΝ”
Μια Π.Ο.Π. επιθεώρηση από την ομάδα ΦΟΡ ΦΡΟΝΤΑΛ
από Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου
BIOS
Η ομάδα 4Frontal καταπιάνεται για πρώτη φορά με ένα είδος που έχει ως στόχο του τη σάτιρα και την αμφισβήτηση της πολιτικής και κοινωνικής επικαιρότητας.
Εκπρόσωποι τύπου, επαναστάτες και πλυντήρια, ένα διαλεκτό υπουργικό συμβούλιο, ένα ηρωικό παρελθόν που κατασκευάζεται κατά το δοκούν, μπόλια, καντήλια και τύποι που μας απασχολούν περισσότερο απ’ ότι θα θέλαμε σε μια παράσταση με κέφι, χορούς και τραγούδια.
Αν δεν χιονίζει, ή βρέχει, ή έχει πολλή ζέστη, ή σεισμό ή καταποντισμό ή συμφόρηση παντός είδους η παράσταση θα κάνει πρεμιέρα στις 14 Φεβρουαρίου.
- Κείμενα: η ομάδα Σκηνοθεσία: Θανάσης Ζερίτης Δραματουργική επεξεργασία: Νεφέλη Μαϊστράλη Σκηνικά/Κοστούμια: Γεωργία Μπούρδα Μουσική επιμέλεια/σύνθεση: Σταύρος Γιαννουλάδης Βοηθός σκηνοθέτη: Ελένη Τσιμπρικίδου Φωτισμοί: Σεμίνα Παπαλεξανδροπούλου Επιμέλεια κίνησης: Πάνος Τοψίδης Μουσική διδασκαλία: Ευαγγελία Καρακατσάνη Τραγούδι εισαγωγής: Ορφέας Πλάκας – Πριμικύριος
- Γραφείο Τύπου & Επικοινωνία: Μαρία Τσολάκη Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή Παίζουν: Τάκης Ζαχαριάδης, Χάρης Κρεμμύδας, Τατιάνα Άννα Πίττα, Νεφέλη Μαϊστράλη, Πάνος Τοψίδης
- Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού.
- Τέλος Παραστάσεων: Τρίτη 5 Απριλίου Δευτέρα & Τρίτη 21.15 BIOS Πειραιώς 84 Main +30 210 3425335
- Διάρκεια παράστασης: 90΄
- Τιμή Εισιτηρίου: 10 ευρώ (κανονικό) και 7 ευρώ (φοιτητικό, ομαδικό, ανέργων, ΑΜΕΑ, άνω των 65)
- Ηλεκτρονική προπώληση: https://www.viva.gr/tickets/theater/o-pedes-ellinon-ths-omadas-4frontal-sto-bios/
- Το Bios θα λειτουργήσει αμιγώς ως χώρος υποδοχής πολιτών που έχουν εμβολιαστεί και με τις δύο δόσεις του εμβολίου κατά της COVID-19 ή έχουν νοσήσει εντός του τελευταίου εξαμήνου. Κατά την είσοδο των θεατών στους χώρους, θα γίνεται έλεγχος των απαραίτητων πιστοποιητικών καθώς και πιστοποιητικού ταυτοπροσωπίας (αστυνομική ταυτότητα, διαβατήριο, δίπλωμα οδήγησης).
* Ο Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας είναι Επισκέπτης Καθηγητής Θεατρικής Κριτικής στο ΕΚΠΑ (https://konstantinosbouras.gr)
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
-
Θεατρικός Μονόλογος «Φρέγια»
30/04/2024, 8:10 μμ -
-
✩ «1984» του George Orwell από την ομάδα «Ars Moriendi» στο θέατρο «ΑΝΕΤΟΝ»
23/04/2024, 8:29 μμ -
✩ Τζεφ Μπάρον: “Κάθε Πέμπτη κύριε Γκρην” σε σκηνοθεσία Κώστα Γάκη στο Ράδιο Σίτυ
23/04/2024, 8:29 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
«Το δικαίωμα του να είσαι άνθρωπος μέσα σε μια δική σου πατρίδα»
Γράφει η Τζένη Μανάκη // «Στη ζωή νωρίς νυχτώνει», Ελένη Πριοβόλου, εκδ. Καστανιώτη, σελ. 510 «Το ειρηνικό πέρασμα στο σοσιαλισμό είναι ανέφικτο, ‘Αρια», της είπε κάποια στιγμή με τρόπο απόλυτο. «Ο άνθρωπος πρέπει να παιδεύεται για την τελείωσή
Περισσότερα -
Διήγημα Fractal: “Τρίτη”
Γράφει η Μυρτώ Μαρκάκη // * Ημέρα Τρίτη πρώτη ώρα μάθημα κοινωνιολογία μας ζήτησε ο καθηγητής μας να δημιουργήσουμε έναν ολοστρόγγυλο κύκλο με τις καρέκλες και τοποθετημένα πάνω σε αυτές τα σώματά μας. Μετά από μια ολιγόλεπτη ανακατωσούρα
Περισσότερα -
Συνομιλώντας με τα λογοτεχνικά έργα των άλλων
Γράφει η Τζένη Μανάκη // Γιώργος Σχορετσανίτης «Παραπατώντας στη βοτσαλωτή ακτή των συγγραφέων», Εκδόσεις Οδός Πανός «Το κορίτσι στεκόταν ακριβώς απέναντί μου. Μου φάνηκε όμως ότι δεν έβλεπε τίποτε γύρω του. Κοίταζε μπροστά του, χωρίς να βλέπει τίποτα.
Περισσότερα -
Διήγημα: “Ένα ψέμα σαν αλήθεια”
Της Τζίνας Ψάρρη // Ένα ψέμα σαν αλήθεια Ακριβώς τη στιγμή που πέρασε για πρώτη φορά την πόρτα του γραφείου της, στο μυαλό της σχηματίστηκε αυτόματα μια φράση από το τελευταίο βιβλίο που είχε διαβάσει: «αυτές είναι οι
Περισσότερα -
«Εκεί που η κοφτερή λεπίδα του τσεκουριού ακουμπά τον ανυπεράσπιστο κορμό»
Γράφει ο Τάσος Μιχαηλίδης // Γιώργος Δρίτσας «Το ματωμένο όνειρο», εκδ. Οδός Πανός 2023, σελ. 80 Τα όνειρα, οι αμαρτίες που περνούν μέσα από τις πιο στενές διαδρομές του ύπνου, ματώνουν όταν στηρίζονται πάνω σε μια
Περισσότερα -
Ποίημα: “Puplius Aelius”
Του Νίκου Ρούπα // * “Puplius Aelius” Και ξάφνου έβρεξε ήλιο. Φως, κάτι σαν ζέστη έβρεχε τους ώμους μου. Κοιτώντας τον ήλιο κατάματα, κρατώ έναν χρόνο, παλιόγερο, σοφό στην αγκαλιά μου. Η μάνα,
Περισσότερα -
Γεράσιμος Δενδρινός [ Κ. Π. ΚΑΒΑΦΗ : Αρχείο Γεωργίου Φωτίου – Σακελλίωνος, Αλεξάνδρεια, εν έτει 1952, Σχεδιάσματα: 1914-1916;]
ΑΙΝΙΓΜΑ 1907 Αναμφιβόλως, η ποιητική συλλογή Τα Αινίγματα του Πολύβιου, νεαρότατου ανθυπολοχαγού της Αγγλικής Φρουράς εις Μπορσάιντ,[1] υιού Αγγλοέλληνος φωτογράφου, με Αλεξανδρινές ρίζες ήτο θαυμασία. Του έγραψα κριτικήν επαινεστάτην εις το περιοδικόν Νέα Ζωή, κι αυτός, εις αντάλλαγμα,
Περισσότερα
