Αφήγημα σε συνέχειες: 47 εβδομάδες – 13η εβδομάδα: Ο κύβος ερρίφθη
Της Μαρίας Λαμπρέ // *
Η Άλεξ έχει 47 εβδομάδες για να καταφέρει κάτι που θα βάλει σε δοκιμασία το σώμα και το μυαλό της. Έχει 47 εβδομάδες για να προετοιμαστεί κατάλληλα και παράλληλα να ξαναβρεί τη ζωή της. Αποφασισμένη να αλλάξει, αρχίζει να βλέπει την αξία της διαδρομής αντί της στιγμιαίας ικανοποίησης που πάντοτε ένιωθε με την επίτευξη ενός στόχου.
47 εβδομάδες – 13η εβδομάδα: ο κύβος ερρίφθη
Το διαφημιστικό για μαθήματα σερφ έγραφε μια μεσημεριανή Κυριακάτικη ώρα. Πήγε μισή ώρα πριν και κάθισε σε ένα πεζουλάκι σε αρκετή απόσταση από τη θάλασσα. Είχε μπει ήδη η άνοιξη αλλά ο καιρός είναι μουντός. Μόνο μια αντανάκλαση του ήλιου μέσα από τα σύννεφα. Βλέπει τους επίδοξους σέρφερ να μαζεύονται. Ακουμπούν τις σανίδες στην άμμο και ξεκινούν προετοιμασία. Όμορφα είναι, κάπως σας χορογραφία με την προσπάθεια τους να αναπαράγουν τις κινήσεις που θα κάνουν στη θάλασσα στη σιγουριά της παραλίας. Θυμήθηκε πόσο είχε καμαρώσει τον Κώστα όταν τον είδε να κάνει σερφ. Για την ακρίβεια να προσπαθεί να κάνει, έπεφτε σχεδόν συνέχεια, αλλά γελούσε ξανανέβαινε, ξανάπεφτε. Αυτό θαύμαζε την ενέργεια να μην τα παρατάει. Αναπολούσε το καλοκαίρι, παρότι βίωσε ανατροπές και τη μεγάλη απώλεια της Άννυ. Αυτός ο τύπος σχέσης που είχαν αναπτύξει με τον Κώστα ήταν ακριβώς ότι χρειαζόταν για να ξεκολλήσει το μυαλό της από τις αποφάσεις που έπρεπε να πάρει άμεσα. Μια χαλαρή σχέση χωρίς πίεση και προοπτική. Στην αρχή ένα φλερτ, ένα παιχνίδι για το ποιος θα σαγηνεύσει πρώτος τον άλλο, ποιος θα την πατήσει περισσότερο, ποιος θα ερωτευτεί. Η Άλεξ ήταν εξαιρετικά απόλυτη «δεν ερωτεύομαι». Είχε περάσει από αυτή τη μαύρη τρύπα πριν να γνωρίσει τον Χρήστο και δεν ήθελε με κανένα τρόπο να ξαναμπεί σε αυτή τη δίνη. Εκείνος ο έρωτας την ισοπέδωσε σε τέτοιο βαθμό που την είχε κάνει άλλο
άνθρωπο. Ίσως πιο συμπονετική, πιο υπομονετική αλλά θωρακισμένη και αποφασισμένη να μην αφήσει πλέον κανένα άντρα να παίξει με την καρδιά της. Παρότι ήταν αυτή που είχε την πλήρη ευθύνη για την κατάληξη εκείνου του τελειωτικού έρωτα, λόγω της ανασφάλειας της από τη μια αλλά και την πλήρη παράδοσης της στο συναίσθημα απ΄ την άλλη, δεν είχε πάψει ποτέ να πιστεύει ότι θα μπορούσαν να έχουν χωρίσει χωρίς να διαλυθούν και οι δυο για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα.
Από τότε μπόρεσε να δαμάσει τον έρωτα σε τέτοιο βαθμό που ήταν σαν να ανοιγοκλείνει μια κάνουλα συναισθημάτων, πόσο δίνει, πόσο περισσότερο παίρνει. Σαν να είχε μαζί της μια ζυγαριά που φρόντιζε να γέρνει πάντα προς το μέρος της. Σαν μια κάποια παροχή ασφάλειας για να κρατά τον έλεγχο. Όταν γνώρισε τον Κώστα ξεπέρασε ακόμα περισσότερο τον εαυτό της. Ο τρόπος που συναντιόντουσαν, οι κουβέντες τους, η έλλειψη ανταλλαγή πληροφοριών για τη ζωή τους, τη δουλειά ή την οικογένεια που τυχόν είχαν, άφηνε ακόμα μεγαλύτερα περιθώρια να μην δεθούν με λεπτομέρειες. Από εκείνη τη βραδιά στην παραλία είχαν πλέον όλα τα στοιχεία ενός επιτυχημένου έρωτα χωρίς να είναι ερωτευμένοι. Ανυπομονούσαν να βρεθούν, είχαν απίστευτη ερωτική χημεία, μοιράζονταν τα ενδιαφέροντα τους χωρίς όμως να θεωρούν απαραίτητο να είναι κοινά, δεν είχαν ο ένας πλήρη στοιχεία επικοινωνίας του άλλου οπότε δεν κρέμονταν από ένα τηλεφώνημα ή ένα μήνυμα. Ήταν πάντα οι δυο τους, ούτε καν τυχαία δεν είχαν συναντήσει κάποιο γνωστό. Ήξεραν ελάχιστα πράγματα ο ένας για τον άλλο, ως επί το πλείστων για το παρελθόν, δεν έλεγαν πως πέρασαν τη μέρα τους ούτε ποια είναι τα σχέδια τους για το μέλλον. Ήταν μόνο το «είμαστε μαζί τώρα». Ώσπου γλιστρήσαν. Έτσι το χαρακτήρισε η Άλεξ σαν ένα ατύχημα. Δεν ήξερε ποιος από τους δυο άρχισε να βλέπει αυτή τη σχέση διαφορετικά. Ήταν αρχές Σεπτεμβρίου και η Άλεξ έπρεπε να ανέβει για επαγγελματικό ταξίδι στη Θεσσαλονίκη. Ουσιαστικά μόνο μια μέρα χρειαζόταν για τα ραντεβού της αλλά θα καθόταν τρεις. Σε ένα-δυο προηγούμενα ταξίδια ο Κώστας είχε πάει να την βρει έτσι είχαν την ευκαιρία για λίγο περισσότερο χρόνο μαζί. Ακόμα και σε αυτή την περίπτωση όμως ο Κώστας έφτανε αφού η Άλεξ είχε τελειώσει τις επαγγελματικές τις υποχρεώσεις και έμεναν σε διαφορετικά ξενοδοχεία συνεχίζοντας την αθηναϊκή τους συνήθεια. Αυτή τη φορά της πρότεινε να πάνε μαζί με το αυτοκίνητο. Η Άλεξ ενθουσιάστηκε, το είδε σαν εκδρομή και σαν ευκαιρία να περάσουν περισσότερο χρόνο με κουβέντα. Επέμεινε να οδηγήσει αυτή, της άρεσε τόσο ο δρόμος. Στη διαδρομή ο Κώστας της έλεγε με κέφι ιστορίες για μέρη που περνούσαν, είτε προσωπικές είτε ιστορικά γεγονότα και για περιοχές της Βόρειας Ελλάδας που θα ήθελε να επισκεφθεί. Εκ των υστέρων διαπίστωσε ότι ήταν η πρώτη φορά που άκουσε κάτι για τα μελλοντικά σχέδια του Κώστα. Μόλις μπήκαν στην πόλη ο Κώστας της ζήτησε να περάσουν από την Τσιμισκή για να της δείξει το κτίριο που στέγαζε το πρώτο δικηγορικό γραφείο της οικογένειας του. «Ο Κώστας είναι από την Θεσσαλονίκη και η οικογένεια του είχε δικηγορικό γραφείο στον κεντρικότερο δρόμο», σκέφτηκε η Άλεξ σμίγοντας τα φρύδια της. Αυτή τη φορά έμειναν στο ίδιο ξενοδοχείο και μετά το δεύτερο βράδυ μοιράστηκαν το ίδιο δωμάτιο. Ο κύβος ερρίφθη.
* Μαρία Λαμπρέ, γεννημένη στον Πειραιά, οικονομολόγος. Οι αριθμοί μεταμορφώνονται κάθε μέρα σε γράμματα που προσπαθούν να βρουν το χώρο τους ανάμεσα σε υπολογιστικά φύλλα και οικονομικές αναλύσεις.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Ποίημα: “Τυφλή ελεγεία”
30/04/2024, 7:42 μμ -
Ποίημα: “Eλάχιστο”
30/04/2024, 7:40 μμ -
Ποίημα: “Ο καλύτερος εχθρός”
30/04/2024, 7:39 μμ -
Ποίημα: “Φθορά”
30/04/2024, 7:37 μμ -
Ποίημα: “Λύτρωσις”
30/04/2024, 7:36 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΙΣ (8) : Από την παιδική ηλικία τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης στην ωριμότητα
Της Μαρίας Ψαρά // Η πρώτη κρούση των σφυγμομετρήσεων στην Ελλάδα έχει γίνει. Με αντιδράσεις, υποτιμητικές δηλώσεις πολιτικών γραφείων και επιχειρήματα υπεράσπισής τους από τις εφημερίδες, οι πολιτικές δημοσκοπήσεις του 1977 άρχισαν να παγιώνουν την ύπαρξη και την παρουσία τους.
Περισσότερα -
Ομολογία ακριβής λογοτεχνίας
Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος // «Confiteor» του Ζάουμε Καμπρέ, μετάφραση: Ευρυβιάδης Σοφός, σελ. 736, Εκδ. Πόλις Ο ευκταίος μαξιμαλισμός της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας. Όταν ο Ούγκο Κλάους έγραψε τη «Θλίψη του Βελγίου» (εκδ. Καστανιώτης). Όταν ο Χάρι Μούλις συνέθεσε
Περισσότερα -
Το «Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας» του William Shakespeare ταξιδεύει σε όλη την Ελλάδα
Ένα από τα πιο ερωτικά και ποιητικά έργα του William Shakespeare – το “Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας» – σκηνοθετούν ο Αιμίλιος Χειλάκης και ο Μανώλης Δούνιας σε μια παράσταση που θα περιοδεύσει το καλοκαίρι σε ολόκληρη την Ελλάδα από 15
Περισσότερα -
Σκέψεις: “Φράγκος”
Της Σοφιας Αγραπίδη // * Η Ελλάδα από τα αρχαία χρόνια είναι συνυφασμένη με τη φιλοξενία. Με την πάροδο των αιώνων και την ανάπτυξη του τουρισμού, η φιλοξενία διαφοροποιήθηκε ως μορφή. Πολλές φορές παρουσιάζεται ως η τυπική επαγγελματική
Περισσότερα -
Πρόγραμμα δωρεάν λογοτεχνικών περιηγήσεων στη Χίο, με τον Γιάννη Μακριδάκη
Πρόγραμμα δωρεάν λογοτεχνικών περιηγήσεων στη Χίο, Mε τον συγγραφέα Γιάννη Μακριδάκη 4 Αυγούστου, ώρα 18.30 Λωβοκομείο με το βιβλίο Όλα για καλό 11 Αυγούστου, ώρα 18.30 Μερσινιδι, με το βιβλίο Η δεξιά τσέπη του ρασου
Περισσότερα -
Διήγημα: “Ο διωγμός”
Του Νίκου Νασόπουλου // * Ήταν είκοσι χρονών όταν άρχισε ο πόλεμος η Σούλα.. Είχε τελειώσει το Γυμνάσιο και βοηθούσε στο γραφείο του πατέρα της που ήταν δικηγόρος, στο κέντρο της Αθήνας… Το σπίτι τους ήταν στην
Περισσότερα -
Η ομορφιά της απλότητας
Γράφει η Ελένη Χωρεάνθη // Μάκης Τσίτας: “Ο Γενναίος Ιππότης και η χαμογελαστή βασίλισσα”, εκδ. Καλέντη Όταν είδα τον τίτλο του εντυπωσιακού βιβλίου με το επιβλητικό, λαμπερό εξώφυλλο, τα έντονα, ωστόσο, αρμονικά δεμένα μεταξύ τους χρώματα μέσα σ’
Περισσότερα
