Fractal

✩ Για την παράσταση “Με σπασμένα φτερά” στο θέατρο Μπάγκειον

Γράφει η Χρυσούλα Νικολάκη // *

 

 

Για την παράσταση “Με σπασμένα φτερά”, θέατρο Μπάγκειον

 

Η Φρίντα Κάλο γεννημένη σε ένα περιβάλλον ανδροκρατούμενο, κάνει για την εποχή της την διαφορά. Όχι απλά με το σθένος της για δημιουργία αλλά με την ορμή και την επιμονή της για ζωή.

Μια ζωή που κατακερματίζεται από τον πόνο και την αναπηρία. Στο κέντρο της απελπισίας της εκείνη δημιουργεί ομορφιά, δημιουργεί τέχνη. Η Χαρά Νικολάου μας μαγνητίζει με την δυναμική της παρουσία επί σκηνής, υποδυόμενη τη σπουδαία ζωγράφο με το ερμηνευτικό της ταλέντο στο χορό, στο τραγούδι, και στην εκτύλιξη του μύθου της σπουδαίας και μοναδικής Φρίντα Κάλο. Ο Τάσος Ράπτης στο ρόλο του Ντιέγκο ήταν άλλοτε άκαμπτος και άλλοτε τρυφερός. Τις περισσότερες φορές απόλυτος. Ακριβώς στο πετσί του ρόλου. Η σκηνοθεσία και τα σκηνικά / κοστούμια του Ανδρέα Ζαφείρη είναι πράγματι εντυπωσιακά. Οι κόκκινες κορδέλες από τα παραδοσιακά μεξικάνικα φορέματα κρέμονταν από τους τοίχους. Και όταν οι δύο ηθοποιοί από σκηνής κράτησαν τις άκρες τους, ο ένας αντικριστά από τον άλλο, ήταν σαν να βρίσκονταν μπροστά από το βωμό της θυσίας. Ιεροτελεστία ο έρωτας κι ο θάνατος ταγός του. Σίγουρα η βοήθεια της Ανθής Χριστιανόπουλου (βοηθός σκηνοθέτη) συνέβαλε στο όλο αποτέλεσμα.

 

 

Το κάδρο-καθρέφτης της ψυχής μεταγγίζει την ανάγκη επικοινωνίας της Φρίντα με τον έξω κόσμο όσο και με τον εσωτερικό της ψυχισμό. Μέσα από εκείνον, ο σκηνοθέτης Α. Ζαφείρης κατόρθωσε να μας μυήσει στον μαγικό της κόσμο αλλά και στον καταπονημένο της εαυτό. Μια βουτιά στο χωροχρόνο, μέσα από τους σταθμούς της ζωής της. Ανάλογα με την ψυχική της διάθεση, μέσα στο ημερολόγιο καταστρώματος της, το πλαίσιο/ κάδρο αλλάζει χρωματισμό. Από το κόκκινο του πόνου στο μπλε της γαλήνης και στο κίτρινο του φόβου, όπως χαρακτηριστικά ομολογεί. Ο λοιπός διάκοσμος δεν μας πνίγει με τα περιττά, αντιθέτως επικεντρώνεται στα ουσιαστικά και συμβολικά αντικείμενα της ζωής της. Έναν καμβά, πινέλα και χρώματα, ένα ημερολόγιο, το αναδιπλούμενο κρεβάτι του πόνου και τα πανέμορφα φορέματα της. Τοποθετημένα στους τοίχους, ως πίνακες ζωγραφικής, οι πτυχές της ζωής της, της τέχνης και της μοναδικότητας της μορφής της. Ο Αναστάσης Σβαρνάς, χορογράφος, μας εντυπωσιάζει με το υπέροχο ταγκό, που πραγματικά προσιδιάζει στην περηφάνια και στον πόνο της ηρωίδας.

Η θεατρική ομάδα 2510 πραγματικά απογείωσε το θεατρικό της εγχείρημα. Αγκάλιασε την Φρίντα με αγάπη και προσήλωση και έδωσε στο κοινό το άρτιο και άριστο αυτό αποτέλεσμα. Εύγε!

 

 

Συντελεστές:

  • Κείμενο -Σκηνοθεσία: Ανδρέας Ζαφείρης
  • Β. Σκηνοθέτη: Ανθή Χριστοθανοπούλου
  • Ερμηνεύουν: Χαρά Νικολάου, Τάσος Ράπτης
  • Χορογραφία: Αναστάσης Σβάρνας
  • Σκηνικά – Κοστούμια: Ανδρέας Ζαφείρης
  • Φωτογραφίες – Trailer: Mamalena Mpoi
  • Επικοινωνία – Δημόσιες Σχέσεις: Ελευθερία Σακαρέλη
  • Παραγωγή: Θεατρική Ομάδα 2510
  • Διάρκεια: 75 λεπτά

 

 

 

Χρύσα Νικολάκη είναι Κριτικός, Συγγραφέας, Θεολόγος

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top