Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Μια σκοτεινή περιπλάνηση
14/06/2023, 12:29 πμ

Μια σκοτεινή περιπλάνηση

Γράφει ο Γεώργιος Τζιτζικάκης //

 

Βίκυ Χασάνδρα «Μαύρη Άσφαλτος», εκδόσεις Bell

 

Το αστυνομικό μυθιστόρημα με τίτλο «Μαύρη Άσφαλτος» αποτελεί το τρίτο κατά σειρά μυθιστόρημα της συγγραφέως Βίκυς Χασάνδρα και σηματοδοτεί την έναρξη της συνεργασίας της με τις εκδόσεις Bell.

Λίγα λόγια για την ιστορία:

Η Άλεξ είναι ένα ιδιωτικός ερευνητής που διατηρεί ένα μικρό γραφείο στο κέντρο της Αθήνας. Αμφισβητεί τις ικανότητές του και αναμετράται με τον ίδιο του τον εαυτό του, σε τέτοιο βαθμό που φλερτάρει να εγκαταλείψει το επάγγελμά του και να πάψει να αναλαμβάνει υποθέσεις. Όταν στο κέντρο της Αθήνας και τις νυχτερινές του περιπλανήσεις θα αρχίσει να συναντά πτώματα νεαρών γυναικών που δείχνουν εσκεμμένα να έχουν τοποθετηθεί εκεί ώστε να τα εντοπίσει εκείνος, παράλληλα θα ξεκινήσουν να έρχονται στο γραφείο του κάποιες επιστολές που τον προκαλούν να ανακαλύψει ποιος είναι ο δολοφόνος και γιατί γυρεύει να τον παγιδεύσει, κάνοντας έτσι προσωπικό το «παιχνίδι» μεταξύ τους και άμεση την αναμέτρηση. Παράλληλα, η γοητευτική Εύη αποζητά περισσότερο χρόνο στη ζωή του Άλεξ και διεκδικεί συναισθήματα από εκείνον, ενώ ο άσπονδος φίλος του Τζόνυ, ιδιωτικός ερευνητής και αυτός αλλά συνεργάζεται με την αστυνομία σε αντίθεση με τον Άλεξ, θα θελήσει να τον βοηθήσει στην εξιχνίαση των εγκλημάτων. Όπως και να έχει, ο δολοφόνος δείχνει να βρίσκεται πάντα ένα βήμα πιο μπροστά, με αποτέλεσμα το μυστήριο να πυκνώνει όσο το σκοτάδι πέφτει στη «Μαύρη Άσφαλτο» και νέα θύματα εμφανίζονται.

 

«Περπατούσε βιαστικά, σαν να έτρεχε ακόμη να γλιτώσει από το θόρυβο του κινητού του. Δεν είχε μπει στον κόπο να επαληθεύσει τον αριθμό της κλήσης που μόλις είχε ακυρώσει. Ήταν απορροφημένος από το θυμό του. Είχε απέναντί του έναν παίκτη, μια σκακιέρα και μπορούσε να προβλέψει από τα μέχρι τώρα σημάδια, ότι αυτός ο παίκτης δε θα τηρούσε τους κανόνες που είχε βάλει πρώτος. Ο θυμός του ήταν αδιάψευστος δείκτης. Ο Άλεξ ήξερε τώρα γιατί άνοιγε όλο και πιο γρήγορα το βήμα του, ενώ δεν ήξερε πού ήθελε να σταματήσει. Η επόμενη κίνηση θα καθυστερούσε, το επόμενο σημείωμα δε θα ερχόταν στην ώρα του. Περίμενε μια χαμένη κίνηση. Και το μόνο που του έμενε να κάνει ήταν να τρέχει»

 

Η «Μαύρη Άσφαλτος» με αναφορές στην Αλεξάνδρεια αλλά και την Αρχαία Αθήνα, στήνει ένα απολύτως εγκεφαλικό παιχνίδι στο μυαλό του αναγνώστη, και δη εκείνου που αγαπά το ατμοσφαιρικό νουάρ. Ο Άλεξ, για παράδειγμα μοιράζει τις νύχτες του εργαζόμενος ως μπάρμαν στο μπαρ 80s, παλεύει με την αϋπνία, παίζει σονέτα του Σούμπερτ και διατηρεί σχέση με τη νεότερή του Εύη, δίχως να είναι υπέρ των δεσμεύσεων. Όντας ένας ήρωας- αντιήρωας, συγκρούεται με τον Τζόνυ συχνά αλλά και με την Εύη, νιώθοντας ότι και οι δυο τους διεκδικούν χώρο στη ζωή του, ενώ την ίδια στιγμή αυτός δεν το επιθυμεί. Αυτό αποτελεί και κάτι με το οποίο εκτιμώ ότι θα ταυτιστούν πολλοί αναγνώστες –ακόμη κι αν ο ίδιος ο Άλεξ δεν επιθυμεί συμπάθειες! Θα πρέπει, επίσης, να πούμε ότι ως ήρωας ο Άλεξ, με όσα έχει βιώσει στο παρελθόν –γεγονότα ερχόμενα για να τον καταδιώξουν στο πνιγηρό και σκοτεινό παρόν– θυμίζει ήρωα βγαλμένο από ταινία του Ντέιβιντ Λιντς· κάποιον που πρωταγωνιστεί τόσο ο ίδιος όσο και η πόλη γύρω του, συστήνοντας ένα σκηνικό λογικής-παραφροσύνης, αλήθειας-ψέματος, αλλά και καλά καμουφλαρισμένων σκηνών που φιλτράρονται για να παίξουν τον ρόλο τους τη στιγμή που θα μας προσφέρουν τις αποκαλύψεις τους.

 

«Ο λαιμός της ήταν ζεστός! Χώρεσε όλος μέσα στα δάχτυλά μου! Δε φορούσα γάντια! Ήταν απαλός! Λίγη πίεση, κι έπειτα λίγη ακόμη πίεση… Κι έπειτα δύναμη! Τα δάχτυλά μου κόλλησαν πάνω στο δέρμα της! Ήταν απαλός»

 

Η «Μαύρη Άσφαλτος» διαθέτει μυστήριο, κινηματογραφική ατμόσφαιρα, ρεαλιστικούς διαλόγους και μια ακατάπαυστη περιπλάνηση στα στενά της Αθήνας. Κάνοντας χρήση πραγματικούς τόπους και μέρη του ιστορικού κέντρου της πόλης, η πλοκή ξετυλίγεται και σκιαγραφεί παράλληλα πώς το παρελθόν επηρεάζει αέναα το παρόν και πώς το παρόν ορίζει ανυποχώρητα το μέλλον. Στη μεστή, καλοζυγισμένη και βαθιά γραφή της κυρίας Χασάνδρα ο αναγνώστης θα διακρίνει στοιχεία της αστυνομικής πένας του Ρέιμοντ Τσάντλερ, ενώ η διάχυτη ατμόσφαιρα του έργου είναι σκοτεινή και μυστηριακή. Όλοι οι ήρωες μέσα στη «Μαύρη Άσφαλτο» έχουν λόγο ύπαρξης και διατηρούν σχέσεις αγάπης-μίσους και φθόνου-πάθους. Η φιλία, ο θάνατος και ο έρωτας πρωταγωνιστεί εναλλασσόμενα στο έργο, άλλοτε για να καλύψει την αλήθεια κι άλλοτε για να τη φανερώσει μέσα από τις σκιές της πόλης. Το έργο διαθέτει μια λαβυρινθώδη πλοκή που τέμνεται με τις δολοφονίες, τα σημειώματα του δολοφόνου, τις αμφιβολίες του Άλεξ για την αλήθεια των προσώπων γύρω του και τις σκέψεις του με τις οποίες αντιμάχεται. Έτσι, το έργο προκαλεί διλήμματα, φέρνοντας τον αναγνώστη αντιμέτωπο με την αγωνία να ανακαλύψει τι είναι αυτό που τελικά ισχύει ως αλήθεια στη «Μαύρη Άσφαλτο». Αποκαλύπτεται στις τελευταίες της σελίδες, ως οφείλει να κάνει ένα άξιο βιβλίο του είδους του, κι έτσι, αποτελεί τόσο ένα νουάρ αστυνομικό μυθιστόρημα όσο και ένα ψυχολογικό θρίλερ που μοιράζει την πλοκή του στην εξιχνίαση των φόνων, στη δόμηση του κάθε χαρακτήρα, στην ατμόσφαιρα μιας σκοτεινής πόλης και δη στην ψυχολογία του σκηνικού που σε ωθεί σε μόνιμη αμφιταλάντευση σχετικά με το τι είναι πραγματικό και τι όχι. Διαβάστε το!

Συνοδέψτε το σκοτεινή ετούτη περιπλάνηση στη «Μαύρη Άσφαλτο» ακούγοντας τον δίσκο «Discreet Music» του Brian Eno από το 1975.

 

Βίκυ Χασάνδρα

 

Βιογραφικό:  Η Βίκυ Χασάνδρα γεννήθηκε στη Χαλκίδα. Είναι πτυχιούχος του Τμήματος Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι επαγγελματίας σεναριογράφος από το 1998. Διδάσκει σενάριο και δημιουργική γραφή στο New York College – Film Studies / University of Greenwich, UK. Έχει γράψει σενάρια για ταινίες μεγάλου μήκους, κυρίως αστυνομικά και θρίλερ μυστηρίου (Η Τρίτη Νύχτα, Ξένες σε Ξένη Χώρα, κ.ά.), τηλεταινίες και τηλεοπτικές σειρές. Έχει εκδώσει δύο ακόμη μυθιστορήματα: «Αόρατες φωνές» (Τόπος, 2015) και «Άμμος στο βυθό» (Τόπος, 2017), και τα δύο ψυχολογικά θρίλερ μυστηρίου. Έχει επίσης μεταφράσει στα ελληνικά έργα κλασικών και σύγχρονων Γάλλων συγγραφέων (Mme de Sévigné, Anatole France, Alfred de Musset κ.ά.). Διηγήματα, άρθρα και κριτικές της έχουν δημοσιευθεί στον περιοδικό και ηλεκτρονικό τύπο καθώς και σε συλλογικούς τόμους. Στη στήλη της στην αστυνομική επιθεώρηση Πολάρ, «Οι γυναίκες αγαπούν το κόκκινο», επικεντρώνεται στην ταυτότητα της γυναίκας στην αστυνομική λογοτεχνία. Η «Μαύρη Άσφαλτος» εκφράζει την αγάπη της για το νουάρ.

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top