Fractal
Home / Διηγήματα / Διήγημα: “Λέξεις ή Τίποτα”
22/09/2020, 11:16 μμ

Διήγημα: “Λέξεις ή Τίποτα”

Γράφει η Χριστίνα Σδούκου // *

 

 

 

 

 

Λέξεις ή Τίποτα

 

Βαθιά μεσάνυχτα, στην ησυχία της αϋπνίας που γεννά σκέψεις και μια γλυκιά προσωπική τυραννία να στριφογυρίζει κορμί και μυαλό στη δίνη άλυτων γρίφων για όλα αυτά που δεν πρόλαβες να σκεφτείς βαθύτερα μέσα στη μέρα. Ανάμεσα σε σκόρπια βιβλία και τσαλακωμένα σεντόνια τσακίζω τη σελίδα που μου τραβά την ψυχή πρώτα και μετά τα μάτια. Ο ποιητής Χρίστος Λάσκαρης με τίτλο οι δυο λέξεις γράφει τα εξής: Θα αρχίσω με τη λέξη έρωτας και θα τελειώσω με τη λέξη χώμα. Τις ενδιάμεσες θαρρώ πως τις μαντεύετε.

Μαντεύουμε άραγε καμία λέξη σκέφτομαι σήμερα, ή μας έχει κατακλύσει η εικόνα, οι φωτεινές, φιλτραρισμένες ιστοριούλες και οι ατσαλάκωτες ινσταγκραμικές φωτογραφίες και μείναμε βουβοί να κοιτάμε σαν χαμένοι τα απανωτά πίξελ και αντί για λέξεις να ξεπετάμε την επικοινωνία με σύμβολα καρδιάς, φωτιάς και 100 κόκκινων αριθμών μπας και ψαρέψουμε κάτι από την ιερή βαθιά επικοινωνία σε αυτό το αχανές ψηφιακό μπαρ που λέγεται διαδίκτυο και είναι ανοιχτό πλέον 24 ώρες το εικοσιτετράωρο;

Μικροί και μεγάλοι σε έναν αχαλίνωτο εικονικό χορό με πρωταγωνιστές τα κάθε λογής εικονίδια, σχέδια και αυτοκόλλητα να έχουν πάρει τη θέση των πολυπόθητων λέξεων στην προσπάθεια τους να περάσουν βαθύτερα μηνύματα στον παραλήπτη όπως ο έρωτας, η σύνδεση, ο θαυμασμός, η απογοήτευση, ο θυμός, η στεναχώρια, η αγαλλίαση, η σύγχυση και πόσα άλλα κλεισμένα, ανομολόγητα συναισθήματα στον πάτο, να κρύβονται στο λυχνάρι του Αλλαντίν και ίσως να μην εμφανιστούν και ποτέ αφήνοντας άνυδρο και βαρετό τον ρουν μιας δυνητικής φλεγόμενης επικοινωνίας που θα ζωντανέψει λέξεις, θα σχηματίσει γιομάτες προτάσεις, θα δώσει και άλλες λύσεις, θα δυναμιτίσει τις σκέψεις των ανθρώπων, θα φτιάξει τις αληθινές ιστορίες τελοσπάντων που είχαν πάντα για πρωταγωνιστές εμάς τους ανθρώπους με τη δυναμική του διαλόγου και την φυσική υπεροχή των λέξεων.

Η λέξη προέρχεται από το ρήμα λέγω, ο λόγος, η ομιλία και παρατηρούμε στην εξέλιξη της σταδιακή στένωση της σημασίας από τον λόγο συνολικά σε ορισμένο τεμάχιο του λόγου με συγκεκριμένη σημασία. Αυτή την ποθητή συγκεκριμένη σημασία έχουν τη μαγική ικανότητα να χαρίζουν οι λέξεις, να ζωγραφίζουν την εσωτερική φωνή σε έναν αδειανό καμβά και να τον γεμίζουν με χιλιάδες νοήματα που σε οδηγούν από το έσω εγώ στο έξω εμείς. Εμείς που ήρθε η ώρα να επικοινωνήσουμε με τη γλώσσα των λέξεων έχοντας στη φαρέτρα μας με διαλέκτους και ιδιώματα πάνω από μισό εκατομμύριο λέξεις, εμείς που κρυφτήκαμε τα τελευταία χρόνια πίσω από τις καρδιές, τα αστέρια, και όλα τα φωτεινά emoji για να το παίξουμε cool και να προσαρμοστούμε στα πιο μοντέρνα επικοινωνιακά δεδομένα, εμείς που φλεγόμαστε από σκέψεις και βαριόμαστε να δώσουμε στις λέξεις φτερά να μας πετάξουν ακόμα πιο ψηλά και ας πάρουμε μια λαβωμένη απάντηση που όμως θα μας προσγειώσει σε μια αυθεντική αλήθεια και όχι σε ξύλινα ημίμετρα από ευκολοχώνευτες αποκρίσεις.

Νοσταλγία από εκείνα τα ημερολόγια που γεμίζαμε με πιθανούς γλωσσολογικούς συνδυασμούς για αγάπες και έρωτες, κάτι τσακισμένα χαρτάκια με στιχάκια σε κασετίνες και τσάντες, γράμματα σε εκείνη και εκείνον, τετράδια με λέξεις.

Οι λέξεις είναι αυτές που πάντα θα χαρίζουν τη γλύκα, τη θέρμη, την ουσία, το ζεστό αποκούμπι, μια αγκαλιά, ένα σ’ αγαπώ, έναν ήλιο που θέλω να δούμε μαζί, ένα ξέχασα να σου πω πως αισθάνθηκα, όλα αυτά με λέξεις αφού όσο και να γεμίζουν οι συσκευές μας με τα καλύτερα εικονικά χρώματα και σχέδια τίποτα δεν θα κλέψει την μυσταγωγία που χαρίζουν οι υπέροχες λέξεις σε έναν ζωντανό διάλογο με πρωταγωνιστές εμάς τους ανθρώπους. Ξανά και ξανά, λέξεις ή τίποτα για να βιώνουμε την πραγματική και όχι μια πλασματική επικοινωνία.

Υ.Γ : Στις λέξεις που πάντα θα αγαπώ.

 

 

 

 

* Η Χριστίνα Σδούκου είναι απόφοιτη Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Τελείωσε το Master στην Υπολογιστική Γλωσσολογία στο Μετσόβειο Πολυτεχνείο Αθηνών και εργάζεται ως καθηγήτρια Αγγλικών στο Deree College. Aγαπά τα ταξίδια, τη μουσική, το γράψιμο αυτά τα απλά δηλαδή που την κάνουν να γίνεται καλύτερος άνθρωπος.

 

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top