Fractal

Ποίηση: “Καιροί πολέμου”

Της Σταματίας Γεωργούλη //*

 

 

 

 

 

“Καιροί πολέμου”

 

Φέτος ο χειμώνας

δεν προσφέρει ευσπλαχνία

στις νύχτες του.

Παγώνει το θαρρετό απ’ το φως

μιας έκπαγλης σελήνης.

Απαγορεύει το παρηγορητικό

της θάλασσας.

 

Σ’ έναν περίπατο της νύχτας μου

τυχαία αντάμωσα στο διάβα μου

βλέμμα μικρού παιδιού, από τόπο ξένο.

Άδειες κι απαρηγόρητες

οι κόρες των ματιών του.

 

Δίχως αγάπη,

δεν αποχαιρετούν τα εύθραυστα κλαράκια

οι χειμώνες.

‘Θολοί καιροί, μ’ ανεμοζάλη’

ηχοβολούν οι ίσκιοι των εμπόλεμων ψυχών…

 

Όσοι αιώνες κι αν περάσουν

του Πολυνείκη το κορμί

θα λιώνει άταφο.

Η Αντιγόνη θ’ απομένει σ’ έναν μονόλογο

με την ηχώ απ’ τον δικό της ίσκιο.

Ενώ η θλίψη κι η δικαιοσύνη

θα παραδέρνουν έρμαια παιδιά

του απέραντου και του ματαιωμένου των θνητών.

 

 

* Ονομάζομαι Σταματία Γεωργούλη, είμαι καθηγήτρια Αγγλικών σε δημόσιο γυμνάσιο στη Χίο και ασχολούμαι με την ποίηση εδώ και χρόνια. Επίσης, συμμετέχω στην έκδοση τοπικού περιοδικού φίλων της ποίησης του νησιού μου, ( ‘Σείστρο’ ). Άμεσα στο μέλλον σκοπεύω να εκδώσω την πρώτη μου ποιητική συλλογή.

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top