Fractal

Ποίηση: “Eποχές” & “Οδύνη”

Του Κωνσταντίνου V. Νικολόπουλου // *

 

 

 

 

 

[ΕΠΟΧΕΣ]

 

Υποβρύχιο της εποχής του χαλκού

– μεταίχμια εποχή.

Όσοι είχαν ξεμείνει από τα παλιά

–μελαγχολικοί και φοβισμένοι–

πετούσαν πέτρες στους μοντέρνους

και οι τελευταίοι τούς χλεύαζαν

αποκρούοντας με ασπίδες.

 

Αφότου έρθει ο σίδηρος,

οι άνθρωποι θα βαρύνουν,

θα σκουριάζουν και θα τρίζουν

μέχρι να επέλθει

η εποχή του λαδιού.

 

 

 

 

[ΟΔΥΝΗ]

 

Λύπη

που δε σε εγκαταλείπει

όταν σου λείπει

που αδιαλείπτως λείπει

χωρίς να παραλείπει

να απουσιάζει η λύπη

ενόσω λείπει

και βαθιά περίλυπα

σου λείπει

και η ουρά που υπολείπει

ούτε διαλείπει

μηδέ παρηγορεί στη λύπη,

αφού καημός υπόσχεται

πως συνεχώς θα λείπει

έως λιγοθυμιάς

δε θα εκλείπει η λύπη.

 

 

 

*. Του Κωνσταντίνου V. Νικολόπουλου, από την ποιητική του συλλογή «Ψιλά γράμματα», εκδόσεις Ιωλκός, 2022.

 

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top