Η Ελεωνόρα Ζουγανέλη στην παρθενική της εμφάνιση στο σανίδι υποδύεται την Πιαφ
Από την Αντιγόνη Καράλη //
Η Ελεωνόρα Ζουγανέλη, στην παρθενική της εμφάνιση στο σανίδι, υποδύεται την Εντίθ Πιαφ, στο έργο «Πιαφ» της Παμ Γκεμς. Η παράσταση που ανεβάζει το Εθνικό Θέατρο, στο θέατρο Ρεξ-Σκηνή «Μαρίκα Κοτοπούλη», σε σκηνοθεσία Πέτρου Ζούλια, δεν πρόκειται για συναυλία, ούτε για ντοκιμαντέρ. Εμπνέεται και ακολουθεί έναν κόσμο, μια εποχή και ζωντανεύει τον μύθο δίνοντας στα τραγούδια τη «δική» μας φωνή. «Είναι σημαντικό που ήλθε στη ζωή μου αυτή η προσωπικότητα και το θέατρο, μέσω αυτής» λέει η Ελεωνόρα Ζουγανέλη, η οποία σπούδασε θέατρο, γιατί… «πίστευα ότι θα με βοηθήσει πολύ στο τραγούδι». Τελικά, «το θέατρο με βοήθησε σε πολύ περισσότερα πράγματα. Μου άνοιξε έναν ολόκληρο κόσμο παιδείας και γνώσης, που δεν είχα συνειδητοποιήσει πριν ότι θα μου ήταν χρήσιμος για τη ζωή μου» τονίζει. Η πρόταση για την «Πιαφ», «ήλθε σε μια στιγμή που είχα την ανάγκη να ξαναβρεθώ στο χώρο της μαθητείας. Όταν κατακτάς κάποια πράγματα αρχίζεις να νιώθεις την οικειότητα της ασφάλειας και της επανάληψης. Τώρα ξαναγίνομαι μαθήτρια».
-Υποδύεστε ένα υπαρκτό πρόσωπο, μια καλλιτέχνιδα με μοναδικό ταλέντο, μια γυναίκα που έζησε μια πολυτάραχη ζωή. Ξέρατε για τη ζωή της, πριν αναλάβετε το ρόλο;
Ήξερα τα βασικά της ζωής της. Ως ερμηνεύτρια τη θαύμαζα, γιατί είχε ένα μοναδικό χάρισμα να καθηλώνει. Να μπαίνει στο συναίσθημά της, χωρίς ίχνος δισταγμού και να το εκφράζει…Η ζωή της φωτίζει και κάνει ακόμα πιο μεγάλο τον τρόπο με τον οποίο εκφράζεται. Έχω αγαπήσει πολύ την Πιάφ. Θα ήθελα να καταφέρω να την αγγίξω, έστω στο ελάχιστο. Προσπαθώ να πάρω στοιχεία από κείνη. Δεν θέλω, όμως, να τη μιμηθώ στην παράσταση, ειδικά στο τραγούδι.
-Πού «συναντηθήκατε» με την Πιάφ;
Σε πολλά. Το λέω με δισταγμό, γιατί δεν θέλω να φανταστεί κανείς ότι το λέω σε σχέση με το μέγεθος της προσωπικότητας και της ιστορίας που έχει αφήσει… Έχω περάσει από εξάρτηση, έχω αιστανθεί αδύναμη κι εύθραυστη, έχω θελήσει να αφεθώ στα πάθη μου, έχω αποδεχτεί τα λάθη μου κι είμαι ένας άνθρωπος που θέλω να συμμετέχω στη ζωή. Αυτά είναι τα κοινά. Από κει και πέρα υπάρχουν πολλές διαφορές.
-Στη ζωή της Πιαφ ο έρωτας έπαιξε καθοριστικό ρόλο. Στη δική σας ζωή παίζει ρόλο;
Σίγουρα ο έρωτας είναι μεγάλη δύναμη στη ζωή του ανθρώπου, από τους παιδικούς μας έρωτες μέχρι τον «έρωτα» καλλιτέχνη και κοινού. Εάν δεν έχεις γευτεί τον έρωτα στην προσωπική σου ζωή, δεν μπορείς να επικοινωνήσεις.
-Η θεατρική διαδικασία, όπως τη βιώνετε τώρα, σας γοητεύει περισσότερο από την ερμηνεία ενός τραγουδιού ή ένα σόου;
Βρίσκομαι σε φάση μεγάλης δημιουργίας. Είμαι ερωτευμένη με όλη αυτή τη διαδικασία. Δεν ξέρω εάν είμαι αντικειμενική, αλλά η αλήθεια είναι ότι με έχει συνεπάρει.… Αυτή τη στιγμή της ζωής μου έχω επηρεαστεί θετικά υπέρ του θεάτρου.
-Εργασιομανής ή τελειομανής;
Εργασιομανής. Δεν πιστεύω στην τελειότητα. Ασχολούμαι πολλές ώρες με αυτό που κάνω κι αισθάνομαι ελεύθερη και χαρούμενη μέσα σε αυτό.
-Συνδέετε με τη φωνή σας ακούσματα που βρίσκονται σε διαφορετικές μουσικές όχθες. Τώρα «παντρεύετε» θέατρο και τραγούδι. Πώς καταφέρνετε να ρίξετε γέφυρες;
Είναι διαφορετικά τα πάντα όλα, αλλά όλα μπορούν να συνυπάρξουν. Η ίδια η ζωή μας αναγκάζει να συνδυάσουμε πράγματα που φαίνονται αταίριαστα, γιατί όχι και η τέχνη που εμπνέεται από τη ζωή; Μου αρέσει να είναι αυτό το παιχνίδι μου: να συνδυάζω τα αταίριαστα. Μου δίνει τη δυνατότητα να γνωρίσω πολλές πτυχές του εαυτού μου και να τις αποδεχτώ. Γι αυτό και θεωρώ δώρο αυτό που κάνω… Είναι ένας δρόμος προς την αυτογνωσία συνειδητά και με μεγάλη ευγνωμοσύνη.
-Αισθάνεστε σταρ;
Δεν ξέρω τι σημαίνει σταρ. Σίγουρα νιώθω ένας άνθρωπος με δύναμη… Η επιτυχία της δουλειάς μου, μου έχει δώσει την «άνεση» να μπαίνω με καθαρό στόχο και ενέργεια θετική στα πράγματα.
– Αντέχετε την κριτική; Τη δέχεστε;
Σαφώς. Έχω δεχτεί την έκθεση άρα δέχομαι και την κριτική. Παλιότερα με επηρέαζε πιο πολύ. Τώρα βλέπω πού μπορεί να με οδηγήσει καλύτερα. Είναι χρήσιμη η καλοπροαίρετη κριτική. Η κακοπροαίρετη κριτική δε με αφορά.
-Οι δυσκολίες σας φοβίζουν;
Όχι πια. Τις περιμένω. Η ζωή δεν έχει μόνο εύκολα μονοπάτια, έχει και δύσκολα. Δεν με τρομάζουν οι δυσκολίες. Έρχονται για να εξελιχθεί κανείς, γιατί χρειάζεται η επαφή με τον εαυτό μας. Οι προσωπικές μου δυσκολίες με έχουν οδηγήσει σε μια ζωή όπως τη θέλω… Οι ευκολίες μας κάνουν να χαιρόμαστε. Και να λέμε ευχαριστώ.
-Είστε τόσο εξωστρεφής στη ζωή σας όπως και στην σκηνή;
Σίγουρα είμαι εξωστρεφής αλλά στόχος είναι και το μέσα –στιγμές που θέλω να συνειδητοποιώ πού βρίσκομαι. Ό,τι έρχεται στη ζωή μου θέλω να είμαι σίγουρη ότι έχει γράψει μέσα μου. Δεν θέλω να έρχονται εμπειρίες που να μην τις έχω εισπράξει… Νεώτερη έχασα χρόνο λόγω αναβλητικότητας, λόγω της αίσθησης της ματαιότητας που με διακατείχε. Όταν έπαψα να είμαι αναβλητική κέρδισα πολλά πράγματα…. Τα τελευταία χρόνια λόγω ευθυνών και υποχρεώσεων έχασα λίγο τον αυθορμητισμό μου. Αυτό δεν μου άρεσε.
-Πώς αισθάνεστε που σας χαρακτηρίζουν ως την καλύτερη τραγουδίστρια της γενιάς σας;
Νιώθω υπέροχα, είναι μεγάλη τιμή. Θέλω ο κόσμος να περνάει καλά μαζί μου, να επικοινωνεί, να νιώθει, να αισθάνεται.
Η ταυτότητα της παράστασης
«Πιαφ» της Παμ Γκεμς. Μετάφραση: Αντώνης Γαλέος.
ΣκηνοθεσίαΔιασκευή: Πέτρος Ζούλιας. Σκηνικά /Κουστούμια: Αναστασία Αρσένη. Πρωτότυπη μουσική/Ενορχήστρωση τραγουδιών: Θοδωρής Οικονόμου. Χορογραφίες: Φώτης Διαμαντόπουλος.
Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος. Μουσική διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου. Στιχουργός/Προσαρμογή τραγουδιών: Γεράσιμος Ευαγγελάτος. Με τους: Ελ.Ζουγανέλη, Μ.Αλικάκη, Ευ.Δημητροπούλου, Χρ.Στέργιογλου, Δ.Αλεξανδρή, Κ.Τάκαλου, Ν.Μαγδαλινό, Σπ.Μπιμπίλα, Κ.Γιαννακόπουλο, Δ.Καραμπέτση, Δ.Σιγάλα, Τ.Πυργιέρη, Αν.Χαντζή, Στ.Μουαγιέ, Γ.Αθητάκη, Αλ.Μπαλαμώτη, Γ.Μητροπούλου, Μ.Λεβεντογιάννη. Εθνικό Θέατρο/ Θέατρο Rex- Σκηνή «Μαρίκα Κοτοπούλη».
Προγραμματισμένη πρεμιέρα: 28/2.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Άποψη: “Ανέπαφα”
Γράφει η Διονυσία Μπλαζάκη // * Αγορές, συναλλαγές ανέπαφες. Σχέσεις ανέπαφες. Χαιρετισμοί χωρίς αγκαλιές, φιλιά και χειραψίες. Αποχωρισμοί ανέπαφοι. Άνθρωποι φεύγουν από τη ζωή χωρίς να είναι δίπλα τους ένας δικός τους, χωρίς αποχαιρετισμούς. Κοινωνική ανατροπή,
Περισσότερα -
Ποίημα: “Σύντομο”
Γράφει η Μαργιάννα Χύμου // * Σύντομο Μέσα σου υπάρχει ένα μέρος αρχαίο όσο το χώμα απάτητο από τους γηγενείς ενδοιασμούς φλέγεται σιωπηλά στα βράχια των ματιών σου Εκεί δεν λείψαμε απ’ τη φωτιά
Περισσότερα -
Διήγημα: “Δαναοί αλά κρεμ”
Γράφει ο Αργύρης Κόσκορος // * Ήταν πλούσια η φετινή συγκομιδή σε τρόφιμα, γι’ αυτό και ο Αντιφάτης οργάνωσε δείπνο στο παλάτι του με καλεσμένη όλη την καλή κοινωνία της Τηλεπύλου, να το γιορτάσει όπως αρμόζει
Περισσότερα -
Μάκης Μάτσας – «Πίσω από την μαρκίζα»
Επιμέλεια: Ελένη Γκίκα // «Μια προσωπική μαρτυρία του Μάκη Μάτσα μετά από 40 χρόνια όπως τα έζησε μέσα από την Ελληνική Μουσική». «Ξεκινώντας από τον Μίνω συνεχίζοντας με τον Μάκη και προχωρώντας σήμερα στην Τρίτη γενιά με την
Περισσότερα -
Ένα μυθιστόρημα για την Αμμόχωστο
Γράφει η Κατερίνα Λιβιτσάνου – Ντάνου // «Η Ανατολή» μυθιστόρημα της Βικτόρια Χίσλοπ, Μετάφραση: Αναστασία Καλλιοντζή, εκδ. Διόπτρα Τα τελευταία γεγονότα σχετικά με την Αμμόχωστο (προσπάθεια του Ερντογάν για άνοιγμα των Βαρωσίων), καθώς και η επανάληψη της τηλεοπτικής
Περισσότερα -
✔ Χρήστος Ντικμπασάνης: «Κι ένας στίχος ακόμη να γραφτεί από κάποιον μείζονα ή ελάσσονα ποιητή είναι μεγάλο κέρδος για την κοινωνία»
Συνέντευξη στη Γκέλη Ντηλιά // * Διαβάζοντας τα ποιήματα του Χρήστου Ντικμπασάνη της συλλογής του «100 ανάσες μακριά από τον εφιάλτη», από τη σειρά Ποίηση του Συνδέσμου Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου (ΣΠΕΚ), αρ. 17, εκδόσεις Αρχύτας, ήταν αδύνατο
Περισσότερα -
«Στα όρια»
Της Γιώτας Μάρκου // * Σε μια διάλεξη της Τζίνας Πολίτη, αναφέρθηκε πως «Το παρελθόν μεταβάλλεται ανάλογα με τα ερωτήματα που του επιβάλλει το παρόν , δίνοντας του, νέες ερμηνείες για να κρατηθεί ζωντανό!» Έτσι, βρισκόμαστε σε μια
Περισσότερα
