Ποίηση: “Εγώ πλάθω τη δική μου εικόνα”

✩ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ

• “ταινία τρόμου”. Ανέκδοτο ποίημα του Κώστα Θ. Ριζάκη

  

  Γράφει ο Κώστας Θ. Ριζάκης //         ταινία τρόμου   «στερνή μου γνώση ναν σ’ είχα πρώτα» το ως άνω κατά την γλώσσα παλαιών έστω παλαιότερων επί τ’ ορθότερον ρηθέν ε πια τόν στοίχειωνε κύριος οίδε στο άλλοθι την

  Περισσότερα

• Ο άγνωστος κόσμος των αισθήσεων

  

  Του Νίκου Τσούλια //     Είναι οι αισθήσεις μας παράθυρα στον κόσμο, είναι διαρκείς αλληλοτροφοδότες της σκέψης μας και των συναισθημάτων μας. Αλλά μήπως είναι και φίλτρα περιορισμού για μια πιο άρτια ανάγνωση του περιβάλλοντός μας; Μήπως μάς δωρίζουν

  Περισσότερα

• Ιστορίες από το μέλλον

  

  Γράφει η Χρυσούλα Βακιρτζή //    «Ιστορίες της άλλης μέρας», Βασίλης Κυριλλίδης, Διηγήματα, εκδόσεις Άγκυρα 2008   Ένας άνθρωπος αρνείται να αποδεχτεί τη μοίρα των θνητών και καταφεύγει στην παρηγοριά των τεχνολογικών ψευδαισθήσεων. Ένας ιός αποδεκατίζει το ανθρώπινο γένος. Ένας

  Περισσότερα

• Γιάννης Ξανθούλης: «Σα παιδί αλλά και αργότερα καλλιεργούσα επίμονα την ψευδαίσθηση ότι είμαι επινόηση κάποιου ευσπλαχνικού συγγραφέα και ότι θα μου φερθεί αναλόγως»

  

  Συνέντευξη στην Ελένη Γκίκα //     «Σήμερα νομίζω πως όλοι ακολουθούν δρομολόγια με τερματικούς σταθμούς που γράφουν «επιβίωση» με όρους ψυχρής οικονομίας. Ένα μικρό ποσοστό μόνο ρομαντικών μεταναστεύει για να βρίσκεται κοντά στον ήλιο και σε μια ιδεατή ερημική

  Περισσότερα

• Ποίημα: “Νότες μπλε”

  

  Γράφει η Τάνια Βουδούρη // *           Νότες μπλε   Στην άμμο χαράζω μικρές παράλληλες ευθείες από το βάθος με κοιτούν αχινοί. εγώ κοιτώ τον ήλιο τα κύματα πως στραφταλίζουν το νοτιά που γδέρνει απ’ την

  Περισσότερα

• «Ίσως να ήταν αλλιώς τα πράγματα αν δεν με ένοιαζε τόσο μήπως τιναχτεί ο κόσμος στον αέρα»

  

  Γράφει η Κωνσταντίνα Μόσχου // *     «Mad dogs», Τζέιμς Γκρέιντι, Μετάφραση: Άλκηστις Τριμπέρη, εκδ. Πόλις, σελ. 464   Ο Τζέιμς Γκρέιντι, γνωστός μας από την κλασική ταινία της δεκαετίας του ’70 «Οι Τρεις μέρες του Κόνδορα» του Σίντνει

  Περισσότερα

• Παράξενα ξενοδοχεία που χαμογελούν

  

  Γράφει η Διώνη Δημητριάδου //   Γιώργος Παυλόπουλος: «Όσο πιο μακριά από το σπίτι», διηγήματα, εκδόσεις Στερέωμα   Πόσες διαφορετικές εκδοχές έχει η πρόσληψη μιας απλής φαινομενικά φράσης, ωστόσο με έντονη συναισθηματική φόρτιση; Όσο πιο μακριά από το σπίτι. Κάποιος

  Περισσότερα

• Ποίηση: “Σκοτεινά νερά”

  

  Του Χρήστου Κεραμίδη // *         ΣΚΟΤΕΙΝΑ ΝΕΡΑ   Ακόμα σκέφτομαι! Το άθλιο ’κείνο διαμέρισμα το θλιβερό κλουβί. Πώς άντεχα κοιτάζοντας τους λασπωμένους δρόμους, το γκρίζο τ’ ουρανού, τους σκοτεινούς διαδρόμους;   Την έβλεπα πίσω από τζάμια

  Περισσότερα

• Διήγημα: “Το απολεσθέν”

  

  Του Θεόδωρου Πάλλα // *     Παλτό κατράμι. Ξεθωριασμένο. Κουμπωμένο ως πάνω. Τσόχινο παντελόνι. Σέρνεται. Μποτάκια βαριά, φθαρμένα. 24ο C. Μπροστά στη βιτρίνα. SEX SHOP AMOR. Αξύριστος, με τα μάγουλα ρουφηγμένα και τα μάτια τρωκτικού. Τον παρατηρεί. Θα μπορούσε

  Περισσότερα

• Διήγημα: «Aπό τις μουριές στη στοά»

  

  Του Αντώνη Κηπουρού // *         Τα πρωινά κατά τις δέκα, μετά τον παιδικό σταθμό που αφήνω τον εγγονό μου, παίρνω το δρόμο για το καφενείο. Είναι κανα χιλιόμετρο από κει που μένω, ευθεία όλη την Πλάτωνος

  Περισσότερα