Fractal
Home / ΑΠΟΨΕΙΣ / Δύο μεγάλα και ακανθώδη κοινωνικά προβλήματα
18/12/2019, 10:13 πμ

Δύο μεγάλα και ακανθώδη κοινωνικά προβλήματα

Του Γεωργίου Νικ. Σχορετσανίτη //

 

 

Δύο από τα μεγαλύτερα προβλήματα που φαίνεται έως τώρα να αντιμετωπίζει η νεοεκλεγείσα κυβέρνηση, στο εσωτερικό της χώρας, και φυσικά ο ελληνικός λαός, είναι το προσφυγικό-μεταναστευτικό και το πρόβλημα της δημόσιας διοίκησης και ειδικότερα, τελευταία, τις σχετικές αιχμές  με τους διορισμούς των διοικητών στα νοσοκομεία. Για το πρώτο, η κυβέρνηση δεν φέρνει ευθύνη, για το δεύτερο όμως  ακέραιη και σε τέτοιο βαθμό ώστε να  προκαλεί ενός σημαντικού βαθμού γρατζουνίσματος στην εικόνα της κυβέρνησης, όπως ακριβώς το αντίστοιχο ενοχλητικό σημαδάκι πάνω στη γυαλάδα μιας ανεξίτηλης ελκυστικής επιφάνειας.

Για το πρώτο γράφτηκαν και θα γραφτούν ακόμη πολλές σελίδες. Και ο λόγος είναι ότι στην ουσία η πλειονότητα απ’ αυτούς, πέρα από κομματικές και άλλες ηλίθιες αγκυλώσεις, είναι μετανάστες με την επιστημονική σημασία του όρου. Μόνο το ένα δέκατο περίπου, μάλλον λιγότεροι,  απ’ αυτούς είναι στην κυριολεξία πρόσφυγες πολέμου ή άλλες μικρότερες ειδικές κατηγορίες που εμπίπτουν σε αυτή την ομάδα. Όλοι οι άλλοι, ανήκουν στους παράνομους οι οποίοι δεν μπόρεσαν χρησιμοποιώντας κάποιον άλλο τρόπο να βρεθούν στην γηραιά ήπειρο και κάνουν χρήση της δεδομένης ευκαιρίας που παρουσιάστηκε με την ευκαιρία των δραματικών γεγονότων στη Συρία. Εδώ βεβαίως υπεισέρχεται και ο γνωστός διπλωματικός εκβιασμός της Τουρκίας προς την ευρωπαϊκή ένωση και φυσικά την Ελλάδα, με αντικειμενικό σκοπό αφενός να προσπορισθεί περισσότερα οικονομικά οφέλη από την Ευρώπη, και αφετέρου  για να αποδυναμώσει ποικιλοτρόπως τη χώρα μας ώστε να είναι λιγότερο ισχυρή και εύκαμπτη στις παρούσες και μελλοντικές παράλογες, εν πολλοίς,  και γνωστές απαιτήσεις της. Η τακτική της γείτονος χώρας δεν είναι καινούργια, ούτε πρέπει να μας ξενίζει. Είναι, ξεκάθαρα, η πιστή εφαρμογή και συνέχεια όλων των πολιτικών ενεργειών των προηγούμενων κυβερνήσεων της Τουρκίας.  Θα είχε λοιπόν εδώ μεγάλο ενδιαφέρον, γνωστού όντος ότι ένα μεγάλο τμήμα της κοινωνίας αντιδρά με διάφορους τρόπους, να μας πει με ειλικρίνεια η κυβέρνηση πόσοι εξ’ αυτών που βρίσκονται στην πατρίδα μας είναι πραγματικοί πρόσφυγες και πόσοι παράνομοι μετανάστες. Αριθμητικά! Κι’ ο λόγος είναι ότι οι αντιδράσεις στο εσωτερικό της χώρας κατά πάσα πιθανότητα θα ενταθούν με απρόβλεπτες συνέπειες. Βεβαίως ανακοίνωσε ένα περίοπτο και περίεργο σχέδιο που σκοπεύει να θέσει σε εφαρμογή, αλλά κάποιες λεπτομέρειες στην εφαρμογή του δεν αφήνουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας.

Το δεύτερο επίσης κρίσιμο και οξύ πρόβλημα που φάνηκε πριν λίγο  στο ορίζοντα, και αναδύθηκε στον αφρό της  επικαιρότητας, είναι η ανακοίνωση των ονομάτων των καινούργιων διοικητών στα νοσοκομεία. Εδώ φάνηκε πως η κυβέρνηση ακολούθησε πιστά όλα όσα της καταλογίζουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Τουτέστιν, η αναφερόμενη από την αντιπολίτευση αναξιοκρατία, η πρόσληψη ημετέρων, η ανυπαρξία κατάλληλων και ειδικών προσόντων που απαιτεί η συγκεκριμένη θέση και τόσα άλλα. Τώρα για να είμαστε ειλικρινείς και στην προηγούμενη φορά με την άλλη κυβέρνηση, λίγο πολύ τα ίδια είχαν λεχθεί, όμως οι νυν κυβερνώντες τα είχαν ως επίσημη παντιέρα και ανήλθαν στην εξουσία ευαγγελιζόμενοι την άκρατη αξιοκρατία, κάτι το οποίο μάλλον δεν ακολούθησαν πιστώς, τουλάχιστον έως τώρα. Είναι δεδομένο και καλά τεκμηριωμένο, ότι η  διοίκηση του νοσοκομείου, σε διεθνή κλίμακα, απαιτεί ειδικές σπουδές και ξεχωριστές ικανότητες, και δεν έχει να κάνει με κομματικά κριτήρια. Πολλές φορές έχουμε επαινέσει το βρεττανικό σύστημα υγείας, αλλά πόσοι απ’ όλους τους νεοεκλεγέντες διοικητές των νοσοκομείων μας πήγαν να δουν ιδίοις όμασι τα τεκταινόμενα  και να συζητήσουν μαζί τους πως έφτασαν ως εκεί; Η απάντηση είναι εκ προοιμίου, περιττή! Και για προεκτείνουμε το ερώτημα δεν θα μπορούσε ο κάθε μεγάλος πολιτικός σχηματισμός να έχει ένα κατάλογο, δικών του έστω προσώπων,  με μετεκπαίδευση και ειδικά προσόντα σε τούτο το τόσο απαιτητικό μετερίζι;

 

 

Αλήθεια, για να κλείσουμε το συλλογισμό μας, γνωρίζουν όλοι εκείνοι οι κύριοι που επελέγησαν στις ευαίσθητες αυτές θέσεις, ότι έχουν δίπλα και απέναντί τους ανθρώπους πολλών δεκαετιών στα θρανία της ιατρικής επιστήμης, αρκετούς επιστήμονες διεθνούς εμβέλειας και με μεγάλο επιστημονικό έργο οι  περισσότεροι, οι οποίοι εμφορούνταν από το νόστο και επέστρεψαν  στην πατρίδα; Φυσικά και όχι! Απλώς θεωρούν  τη διαχείριση ενός  νοσοκομείου ως την  επόπτευση συνήθους  γωνιακού περιπτέρου ή συνοικιακού ψιλικατζίδικου!

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top