Βραβείο για τους «Λαϊκατζήδες» του Χρήστου Δημούλα
«…Τιμούμε ένα δικό μας παιδί, έναν δικό μας άνθρωπο, γιο συναδέλφου, τον Χρήστο Δημούλα, που έζησε και μεγάλωσε στο χώρο της Λαϊκής μας, που γεύτηκε το άρωμά της, που ένιωσε από πρώτο χέρι τις αγωνίες, τους πόθους και τα μεράκια, τα βάσανα, τους καημούς και τις ελπίδες των ανθρώπων της Λ/Α και τα κατέγραψε με τον δικό του γλαφυρό τρόπο στο βιβλίο του «Οι Λαϊκατζήδες», που αποτελεί το μοναδικό ως τώρα λογοτεχνικό έργο που προβάλει το γνήσιο λαϊκό πρόσωπο της Λ/Α, τις συνθήκες της καθημερινής ζωής του λαϊκατζή και τιμά τους αγώνες των ανθρώπων της βιοπάλης για μια καλύτερη ζωή…»
Ένα μικρό απόσπασμα από την ομιλία του Διοικητικού Συμβουλίου της ΣΤ’ Λαϊκής Αγοράς Αθηνών για την βράβευση της ποιητικής μου συλλογής «Οι Λαϊκατζήδες». Τους ευχαριστώ πάρα πολύ. Το να σε τιμάνε σκληρά εργαζόμενοι στο κρύο και στην ζέστη, αποτελεί τιμή. Τέτοιες βραβεύσεις μπορούν πολλές φορές να αποτελέσουν μέσο εξαργύρωσης των βραβευθέντων με αρνητικότατες συνέπειες για τους εργαζόμενους. Για μένα όμως η σημερινή βράβευση, εκτός από ένδειξη τιμής είναι ακόμη ένα σινιάλο για συνέχιση της κοινωνικής αγωνιστικότητας που πρέπει να διέπει τον καθένα μας.
Ειδικά στις μέρες μας που το προσωπικό μου ρητό: ”Λαός και Τέχνη είναι Ένα”, πρέπει να στέκει ως σημείο αναγκαιότητας για όλους μας. Καλή και δυναμική συνέχεια!»
Ετικέτες: Βραβείο
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
-
Ο Άκης Παρώδης στο εργαστήρι του συγγραφέα
30/04/2024, 9:11 μμ -
Ο Χρήστος Τζανάκος στο εργαστήρι του συγγραφέα
30/04/2024, 9:10 μμ -
✩ Νέες εκδόσεις: 12 καινούργια βιβλία
30/04/2024, 9:07 μμ -
Το βιβλίο κι ο συγγραφέας του: «Η ψίχα της μεταλαβιάς»
30/04/2024, 9:06 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Μικρό πεζό: “Αφιερωμένο στον πατέρα μου…”
Της Μαρίας Σκαμπαρδώνη // * Πατέρα… σου γράφω γιατί θα ήθελα να αφήσω τα συναισθήματά μου για σένα να κυλήσουν άφοβα σε ένα χαρτί. Η απουσία σου μπορεί να είναι σωματική, αλλά η ψυχή σου δε μπόρεσε να
Περισσότερα -
✔ Μερκούριος Αυτζής: «Την Ελλάδα, παρόλα τα στραβά της, δεν την αλλάζω»
Συνέντευξη στην Αργυρώ Μουντάκη // O Μερκούριος Αυτζής μας μίλησε μέσα από την καρδιά του για τα αγαπημένα του μέρη, τις προσφιλείς του δραστηριότητες, την καραντίνα και πώς τον ακούμπησε συγγραφικά, την επιρροή της συζύγου του και της οικογένειάς της
Περισσότερα -
Ο πικρός καρπός της ζωής
Γράφει ο Σταμάτης Πολενάκης // Βίκυ Κατσαρού, «Τα κεράσια της Εύας», εκδόσεις Ιωλκός, 2018 «Και εφύτευσε Κύριος ο Θεός παράδεισον εν τη Εδέμ κατά ανατολάς και έθεσεν εκεί τον άνθρωπον, τον οποίον έπλασε. Και Κύριος ο Θεός έκαμε
Περισσότερα -
✔ Λουκία Δέρβη: «Είμαστε ένας λαός που έχει μάθει να ζει διχασμένος»
Συνέντευξη στην Ελένη Γκίκα // «Θέλει μεγάλη δύναμη και κουράγιο να ξεφύγει ένας άνθρωπος από τον χαρακτήρα και το πεπρωμένο του» “«Θέα Ακρόπολη» είναι ένα σύνθημα στην ξενοδοχειακή «γλώσσα», σύνθημα για διαφήμιση, για προτροπή πωλήσεων των
Περισσότερα -
☆ To Koρωπί του μεσοπολέμου και της κατοχής. | Αθηνά Αναγνώστου – Νουχάκη (1926 – 2018). Aπομαγνητοφωνημένα απομνημονεύματα
Επεξεργασία και επιμέλεια: Σταύρος Νουχάκης // Γεννήθηκα στο Κορωπί το 1926. Ήταν ένα μικρό χωριό αλλά παρ’ όλα αυτά κάποια – λίγα – αυτοκίνητα κυκλοφορούσαν στον κεντρικό δρόμο. Λεωφορεία, ένα, δυο ταξί. Κυρίως η μεταφορά γινόταν με κάρα.
Περισσότερα -
Η ανατομία των παθών
Γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη // Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης «Η ιστορία των παθών», εκδ. Γαβριηλίδης, σελ. 112 Όταν δεν μιλάμε για έ ν α μόνο πάθος, αλλά για πολλά. Όταν τα πάθη συμπλέουν και εμπλέκονται με τη γραφή. Όταν τα
Περισσότερα -
“Ακολουθία του ανοσίου τραγογένη Σπανού του ουρίου και εξουρίου, μηνί τω αυτώ πέρυσι, εν έτει εφέτο”
Γράφει η Κλεοπάτρα Ζαχαροπούλου // * Μια βέβηλη, σκαρμπόζικη και σκατολογική σάτιρα ή μια λοιδορία με το ένδυμα της παρωδίας ΤΡΕΙΣ ΣΠΑΝΟΙ από την Πόλη πέντε τρίχες είχαν όλοι ήρθε κι ένας Τηνιακός, πέντε τρίχες μοναχός.
Περισσότερα
