Fractal
Home / Το εργαστήρι του συγγραφέα / Η Έλενα Χουσνή στο Εργαστήρι του συγγραφέα
14/06/2017, 1:01 μμ

Η Έλενα Χουσνή στο Εργαστήρι του συγγραφέα

 

 

Η γραφή είναι σαν τα δεσμά εκείνα που σου σφίγγουν την καρδιά αλλά χωρίς αυτά δεν μπορείς να υπάρξεις. Τα ξέρεις και τα αγαπάς αυτά τα δεσμά. Σε καθορίζουν. Και  αναμετράσαι μαζί τους μέρες, νύχτες, εποχές. Σαν ένα ωστικό κύμα που ξέρεις ότι θα σε παρασύρει, θα σε στροβιλίσει, μπορεί και να σε πληγώσει. Όμως βγαίνοντας από αυτό, νιώθεις αναβαπτισμένος σε νέες αλήθειες, αυτές που ανακάλυψες στην πορεία ή σε νέα ερωτήματα, αυτά που θέλεις να απαντήσεις στη συνέχεια.

Έτσι και οι ήρωές σου. Φίλοι καρδιακοί που τους αγαπάς κυρίως για τις αδυναμίες τους. Τους μιλάς σαν να υπήρχαν από πάντοτε. Σε τραβούν από το μανίκι να ξυπνήσεις όταν έχουν κάτι καινούριο να πουν ή να κάνουν. Σε σηκώνουν από τον καναπέ, τους μικρούς χρόνους της ξεκούρασης, γιατί έχουν προχωρήσει κι εσύ πρέπει να ντύσεις τα βήματά τους με λέξεις. Κάποτε απειθαρχούν και στρίβουν ενώ εσύ τους είπες να πάνε ευθεία. Όμως στο τέλος συμφωνείς μαζί τους ότι, όπως οι φίλοι, θα πρέπει να έχουν κι αυτοί την αυτονομία τους, ξέχωρα από τις δικές σου διαθέσεις να παίξεις με… μαριονέτες.

Κι όταν γράφεις, όταν γράφω, χαρούμενη, θυμωμένη, κουρασμένη, απογοητευμένη ή με μια αίσθηση ματαιοπονίας, όλα σαν να παίρνουν τη θέση τους. Ακόμη και τη λάθος θέση. Τοποθετούνται όμως στο χώρο και στον χρόνο και η αρχική αταξία γίνεται μια νέου είδους τάξη, έστω και άναρχη.

Στο βιβλίο «Το παιδί με τη Ριγέ Μπλούζα» η αναμέτρηση ήταν σκληρή γιατί είχα απέναντί μου την σκοτεινιά και την βαναυσότητα. Την πιο χυδαία έκφραση της ανθρώπινης κατάπτωσης. Την βύθιση στον κόσμο της παιδικής εκμετάλλευσης και πορνογραφίας, εκεί δηλαδή που η παιδική αθωότητα, το πιο όμορφο, το πιο αγνό, το πιο αναγκαίο κομμάτι στις μνήμες κάθε ενήλικα, κατασπαράσσεται από την βαρβαρότητα. Εκεί που κανένα γιατί δεν απαντάται. Πόνος και θλίψη και ένας θυμός που με σπάραξε καθ` όλη τη διάρκεια της γραφής. Αλλά και πείσμα. Άρνηση ότι είναι έτσι και όχι αλλιώς. Ότι τίποτε δεν αλλάζει. Βεβαίως και αλλάζει. Στύλωσα τα πόδια και τους έβαλα λέξεις. Όλα αλλάζουν. Αρκεί να αλλάξουμε εμείς. Το ξέρω πως η λογοτεχνία δεν μπορεί να απαντήσει, να δώσει λύσεις στα μεγάλα αυτού του κόσμου. Όμως δεν μπορεί και να σιωπήσει. Και μπορεί να αφηγηθεί μια ιστορία που θα λέει το εξής απλό: «Νοιάζομαι». Και δεν θα το αφήσω να περάσει έτσι… Μεγάλη φιλοδοξία θα μου πείτε. Όχι, θα απαντήσω. Είναι οι μικρές ιστορίες του καθενός μας που φτιάχνουν την άλλη, την μεγαλύτερη, την αφήγηση της ίδιας της ζωής.

Τα γεγονότα που περιγράφονται δεν είναι αληθινά. Κι όμως είναι! Γιατί κάπως έτσι γίνονται και στο τέλος δεν έχουν σημασία τα ονόματα και οι ημερομηνίες. Η διαδρομή ένα κυλώνειο άγος, μικρό απόσταγμα μιας έρευνας που ήταν και η αφετηρία της γραφής. «Το παιδί με τη ριγέ μπλούζα», είναι το κάθε παιδί, γεμάτο από χιλιάδες ιστορίες παιδιών, με χίλια ονόματα. Που έχει μαύρα, καστανά, γαλάζια μάτια, που είναι 5, 6, 7, 12, 15 χρονών που ζει, εδώ, εκεί παντού. Είναι το κάθε παιδί. Αυτό που γλιτώνει από τις δαγκάνες των βάρβαρων διωκτών του. Αλλά κι αυτό που δεν τα καταφέρνει. Λυγίζει και σπάει. Είτε έτσι, είτε αλλιώς είναι το παιδί του κόσμου τούτου. Αυτό που πρέπει πάσει θυσία να παραμείνει παιδί!

 

 

Η Έλενα Χουσνή γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Πέλλα. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος στις εφημερίδες Έθνος και Έθνος της Κυριακής, ως υπεύθυνη του Γραφείου Τύπου της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου, ως επικεφαλής του Γραφείου Ευρωπαϊκής Πληροφόρησης Europe Direct Βορείου Αιγαίου. Επίσης εργάστηκε στην Α/θμια Εκπαίδευση Σάμου, και σήμερα είναι Συμπαραστάτης του Δημότη και της Επιχείρησης Δήμου Σάμου.

Το 2012 το μυθιστόρημά της της Άλικο σαν το… Αίμα έλαβε το Α΄ Βραβείο στον Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών. Νωρίτερα, το 2009, είχε βραβευθεί από την ΠΕΛ με το Α΄ Βραβείο Θεατρικού Έργου και με το Γ΄ Βραβείο Μυθιστορήματος. Έχει λάβει διακρίσεις και βραβεία σε πολλούς πανελλήνιους διαγωνισμούς. Διηγήματά της έχουν φιλοξενηθεί σε συλλογικά έργα και περιοδικά.

Το 2014 εκδόθηκε το πρώτο της βιβλίο Στα άδυτα… των δυτών από τις εκδόσεις Δίαυλος. Ακολούθησε το 2016 η Χρυσή Εκδίκηση – Η πτώση μιας δυναστείας από τις εκδόσεις Κύφαντα.

Από τον Ιανουάριο του 2015 είναι μέλος της ΕΛΣΑΛ (Ελληνική Λέσχη Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας).

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top