Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Τα σιωπηλά πάθη του βίου
08/03/2022, 11:51 μμ

Τα σιωπηλά πάθη του βίου

Από την Εύα Στάμου //

 

Διονύσης Μαρίνος, “Μπλε ήλιος”,  Εκδόσεις Μεταίχμιο, 2021

 

Το κενό που δημιουργεί η απουσία συναισθηματικής εγγύτητας στις ζωές ενός συνηθισμένου κατά τα λοιπά ζευγαριού, που συμβιώνει μέσα στην σιωπή και την αμηχανία δεκαετίες ολόκληρες, και οι συνέπειες για τον ψυχισμό και την σωματική υγεία και των δύο ηρώων, αποτυπώνονται με τρόπο άμεσο και εναργή στο πρόσφατο μυθιστόρημα του Διονύση Μαρίνου.

Η τρυφερότητα, η στοργή και οι συνακόλουθες σωματικές εκφράσεις τους απουσιάζουν από την καθημερινότητα της Μαριάννας εξαιτίας της ψυχρής, αποστασιοποιημένης συμπεριφοράς του Γεράσιμου.  Η ηρωίδα του Διονύση Μαρίνου βλέπει τον εαυτό της να μεγαλώνει και να αλλάζει εξωτερικά χωρίς να αναπτύσσεται συναισθηματικά, δίχως να αισθάνεται την ικανοποίηση, ακόμα και την δικαίωση που χαρίζει σε μια γυναίκα η στενή, ουσιαστική επαφή με τον σύντροφό της.

Όμως και ο ίδιος ο Γεράσιμος βασανίζεται από την αδυναμία του να εκφράσει τα αισθήματά του δίχως ντροπή, να επιτρέψει στο ερωτικό πάθος να τον παρασύρει και ταυτόχρονα να απασφαλίσει τον πόθο που φωλιάζει εντός του και στον οποίο επιτρέπει να εμφανίζεται σπάνια και πάντα με το σταγονόμετρο, σαν να τον νιώθει ως απειλή. Αυτή η δειλία και η δυσκολία έκφρασης, γίνονται σε μεγάλο βαθμό οι αιτίες που ο ήρωας του Μπλε Ήλιου εγκαταλείπεται χωρίς άμυνες στη φθορά και την αρρώστια που κατατρώνε το μυαλό και το κορμί του.

Μια ιστορία μοναξιάς, συναισθηματικής αποξένωσης που αγγίζει την ψυχική κακοποίηση, και εν μέρει αυτοτιμωρίας,  ξεδιπλώνεται από τον Διονύση Μαρίνο με δεξιοτεχνία χωρίς να κουράζει τον αναγνώστη με περιττές λεπτομέρειες, προσφέροντάς του το απόσταγμα όσων σκεφτόταν ο συγγραφέας καθώς σκιαγραφούσε  τους κεντρικούς χαρακτήρες του.

Ο τρίτος ήρωας της ιστορίας, ένας νεότερος άντρας-πετυχημένος συγγραφέας-  που θα σώσει από τον θάνατο τον Γεράσιμο όταν εκείνος θα καταρρεύσει στη μέση του δρόμου, χαρίζοντας του μια ευλογημένη μα και βασανιστική παράταση, θα αποτελέσει ταυτόχρονα ένα σωσίβιο για την Μαριάννα, τον μόνο τρόπο που έχει εκείνη για να δώσει επιτέλους διέξοδο στα αισθήματα που επί σειρά ετών έχει καταπνίξει και στις ορμές που κρατά φυλακισμένες.

 

Διονύσης Μαρίνος

 

Δεν είναι συνηθισμένο η πεζογραφία να καταπιάνεται με τα συναισθηματικά διλήμματα και κυρίως με τις ερωτικές ιστορίες γυναικών στη μέση ηλικία, λες και ο έρωτας είναι αποκλειστικότητα των νέων κοριτσιών, αφού το ώριμο γυναικείο σώμα δεν θεωρείται ελκυστικό για τις εικαστικές τέχνες και τη σύγχρονη λογοτεχνία. Το βλέμμα του Διονύση Μαρίνου μπορεί να μην ωραιοποιεί την ηρωίδα του, μα στέκεται πάνω της με τρυφερότητα. Η ανατροπή των στερεοτύπων που αφορούν τον τρόπο που νιώθει μια γυναίκα προχωρημένης μέσης ηλικίας είναι ένα από τα θετικά χαρακτηριστικά της αφήγησης. Ο αναγνώστης παρακολουθεί με ενδιαφέρον τις ηθικές αγωνίες, τις ψυχικές μεταβολές και τις συναισθηματικές παλινδρομήσεις της ηρωίδας από την αρχή μέχρι το τέλος της ιστορίας, καθώς έρχεται αντιμέτωπη με τον κοινωνικό περίγυρο μα και με τις δικές της προκαταλήψεις και φοβίες για τη γυναικεία αυτονομία.

Το προφίλ του Ιάσονα, του γοητευτικού και ως έναν βαθμό ιδιόρρυθμου συγγραφέα που έχει κατασκευάσει ο Μαρίνος αποτελεί ένα σχόλιο για τις ψυχικές ιδιαιτερότητες που συχνά χαρακτηρίζουν τους ανθρώπους της τέχνης, τον ναρκισσισμό, την μοναχικότητα, την μισή ζωή που συχνά επιλέγουν ισορροπώντας ανάμεσα στη φαντασία και την πραγματικότητα.

Πικρές αλήθειες ειπωμένες με λυρισμό και αφαιρετικότητα από έναν συγγραφέα που καταλαβαίνεις πως γνωρίζει καλά την ανθρώπινη φύση, χωρίς να τρέφει αυταπάτες για το τι είναι ικανοί να πράξουν οι ήρωές του, τους οποίους αντιμετωπίζει με κατανόηση.

Λεπτές λογοτεχνικές αποχρώσεις και ένας διεισδυτικός μα τρυφερός Μπλε ήλιος, βαπτίζει την ηρωίδα στο φως της δικής της αλήθειας λίγο πριν το τέλος της ημέρας, λίγο πριν τη συνειδητοποίηση της αξίας του πάθους αλλά και των παθών του ανθρώπινου βίου.

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top