Fractal

Μικρό πεζό: “Αρακατάκα, 1 Μαρτίου …”

Της Αλεξάνδρας Χρονοπούλου //

 

 

 

Αρακατάκα, 1 Μαρτίου …

 

Σου γράφω κι ακόμα βρέχει. Ονόματα για δυο ζωές. Βατράχια κι ακρίδες. Έχω κρεμάσει τενεκέδια στα κλαδιά του δέντρου σου. Βγαίνω. Τα μαζεύω. Λούζω τα μαλλιά μου και μοσχοβολούν τ’ όνομά σου, τ’ άρωμα του δέντρου σου.

Αν εκεί που ταξιδεύεις άνοιξη πετύχεις, πες της να μην έρθει. Δεν τη θέλω. Αν είναι να ’ρθει μόνη της, ας κάτσει εκεί που είναι. Ανάγκη δεν την έχω. Στη χαρίζω κι αυτή κι όλες τις άνοιξες.

Να ’ξερες μόνο πόσο όμορφα μυρίζει εδώ η βροχή. Ονόματα, μέρες και μήνες κι εποχές λάμπουν στις νερολακούβες.

Να ντύνεσαι καλά. Βάλε μαρτίτσι. Είναι κακός του Μάρτη ο ήλιος. Καλά που δεν τον βλέπουμε καθόλου στην Αρακατάκα και τις στιγμές της μοναξιάς μας τις μετράμε με ονόματα βροχοσταγόνες.

Βρέχει.

Ερέντιρα Κουλπάμπλε

 

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top