Fractal

Ποίημα: “Από την Μαρία, με αγάπη”

Γράφει η Μαρία Σκαμπαρδώνη //

 

 

 

 

 

Από την Μαρία, με αγάπη

 

Σου έδωσα την αγάπη μου, πριν καν μου τη ζητήσεις.

Σου έδωσα όσα είχα μέσα μου, πριν καν αν μπορώ να με ρωτήσεις.

Σου έδωσα νερό, τροφή και μέλι,

από τη στιγμή που σε αντίκρισα μόνο εσένα η ύπαρξή μου θέλει.

 

Ήθελα τις πληγές σου να γιατρέψω,

υπόστεγο έγινα να κρυφτείς ώστε να μη βραχείς.

Για εσένα τίποτα δεν ήταν όμως η προσφορά μου,

δε δίστασες αναίτια και αδίστακτα να χαθείς.

 

Σου έδωσα χερί να πιαστείς

και εσύ με λύσσα μου το δάγκωσες.

Ανερυθρίαστα και δίχως ενοχή,

την ψυχή και τον κόσμο μου μάτωσες.

 

Και από εκεί που σε έβλεπα,

από την όρασή μου χάθηκες.

Και στην πικρή αλήθεια βρέθηκα,

πως ποτέ σου κοντά μου δε μου στάθηκες.

 

Από τη Μαρία με αγάπη,

αυτή που άσπλαχνα λεηλάτησες.

Όμως σα να ρίχνεις γροθιά σε νερό μοιάζεις,

λεηλάτησες αλλά, τελικά, δεν γκρέμισες.

 

Από τη Μαρία με αγάπη,

γράμματα και αφιερώσεις μου σου στέλνω.

Είθε με εφιάλτες από τα ξένα χέρια να ξυπνάς,

όσο εγώ στο δωμάτιο μονάχη μου σου τα απαγγέλνω.

 

Τίποτα δεν πέτυχες

επειδή με χυδαίο τρόπο με εξοστράκισες.

Τον εαυτό σου έδειξες

που τόσο επιπόλαια την αγάπη σε απέχθεια κατάντησες.

 

Η ομορφιά σου ξεθυμαίνει,

μοιάζεις με σκύλο που κύκλο γύρω από την ουρά του κάνει.

Πόση δίψα, πόση πίκρα κρύβεις στην ψυχή σου,

τη ζωή του να σου δίνει ο άλλος και πάλι να μη φτάνει!

 

 

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top