Ποίημα: “Αναδυόμενη ενηλικίωση”
Γράφει η Έμμα Τσιβρά //
Αναδυόμενη ενηλικίωση
Η ανάμνηση της ενηλικίωσης
κατεβαίνει από το σκαλιστό κάδρο
της τρυφερής νιότης.
Σπάνια φτάνει στην ώρα της.
Συνήθως καθυστερεί
για τους δικούς της λόγους.
Καθισμένη στις όχθες του χρόνου
μετράει τα όχι της και τα ναι
δισταγμούς κι ενοχές.
Θέλει εξ ‘ολοκλήρου ν’αναδυθεί
από το βυθό
των σκληρών διλημμάτων
των μυστικών φόβων
των ανομολόγητων επιθυμιών
των χαμένων ευκαιριών.
Από τη σκιά στο φως.
Ανέμους καλεί σε βοήθεια
αδιέξοδους έρωτες να σαρώσουν
ψυχικά τραύματα.
Τα δύσκολα αντίο ξεπροβοδίζει
στην αντίπερα όχθη
στους αγαπημένους της γνέφει –νεκρούς.
Σε ύποπτους δρόμους αγοράζει γνώση
-πλαστό διαβατήριο-
στη χαρά στο θυμό στην εξέγερση.
Διάττοντα χρόνια σε πυρακτωμένη λίμνη
της έδωσαν το χρίσμα.
Στο χάρτη πλοήγησης ανεδύθη νησί.
Ετικέτες: Ποίημα
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
“της απευχής τ’ αντίο”. Ανέκδοτο ποίημα του Κώστα Θ. Ριζάκη
30/04/2024, 7:43 μμ -
Ποίημα: “Τυφλή ελεγεία”
30/04/2024, 7:42 μμ -
Ποίημα: “Eλάχιστο”
30/04/2024, 7:40 μμ -
Ποίημα: “Ο καλύτερος εχθρός”
30/04/2024, 7:39 μμ -
Ποίημα: “Φθορά”
30/04/2024, 7:37 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Η Μαγεία της Ελληνικής γλώσσας και ο βιασμός της
Της Χρυσούλας Βακιρτζή // Στο πέρασμα των αιώνων, πολλά ήταν τα μεγαλειώδη που έζησε, πέρασε η χώρα μας και μαζί της η μαγεία της ελληνικής γλώσσας. «Στην πέτρα της υπομονής, κάθισες προς το βράδυ, με του ματιού σου
Περισσότερα -
Η αρχαία τραγωδία ως ροκ παράσταση. Ο σκηνοθέτης Άρης Μπινιάρης βάζει στην πρίζα τις Βάκχες και το θεό Διόνυσο μπροστά από το μικρόφωνο.
Όταν η ροκ μουσική ηλεκτρίζει τον ποιητικό λόγο του Ευριπίδη, όταν η πανκ βάζει στην πρίζα το μύθο των Βακχών, τότε ο μέγας θεός Διόνυσος τραγουδάει. Ο Άρης Μπινιάρης εμφανίζεται για πρώτη φορά στη σκηνή της Στέγης, προσεγγίζοντας τη σύγκρουση
Περισσότερα -
Ποίηση: “Σαν από βαθιά νερά, ψυχή και λέξεις”
Της Ζωής Δικταίου // * Σαν από βαθιά νερά, ψυχή και λέξεις “ Μνήμες ” Λάδι σε μουσαμά 50χ100 εκ. Σπύρος Τρούσας Και η σκιά, ένας άλλος τρόπος γραφής. Με την αφή και την όραση μόνο, να
Περισσότερα -
Στοχασμός και συγκίνηση
Γράφει η Μαριάννα Παπουτσοπούλου // Κωνσταντίνος Λουκόπουλος “Οι πόλεις το χειμώνα” μικροκείμενα και διηγήματα μπονζάι, Εκδ. Έναστρον [μια ανάγνωση για την 3/9/2019, 48ο Φεστιβάλ βιβλίου, Ζάππειο] ι. Τέσσερεις ενότητες μικρών ποιητικών πεζών, όπως εννοείται ο όρος μετά
Περισσότερα -
Ποιητικό δοκίμιο: “Απροσδιόριστη ημερομηνία”
Της Ευαγγελίας Τυμπλαλέξη // * Αγαπημένε οδοιπόρε, Σώπασες, κι από μακριά με κοιτάς. Εις μέλαθρον μονοπολικό, τα λοίσθια να πνέω σε μανδαρίνους ανάμεσα, φράκο φορώντας μεγαλοσχημίας και παπούτσια αστραφτερά. Τι κι αν τα ερείσματα είναι πήλινα αφού
Περισσότερα -
«Το μηδέν στον καθρέφτη»
Γράφει ο Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης // * Γιώργος Δελιόπουλος, «Αλιρρόη», εκδ. ΑΩ, 2023 Είσοδος μ’ ένα ποίημα, έξοδος μ’ ένα ποίημα, οι ενότητες ανακαλούν την αρχαία τραγωδία. Μια θεατρική σκηνή στήνεται ενώπιόν μας. Εμφανίζεται το ποιητικό υποκείμενο.
Περισσότερα -
Δύο ποιήματα
Του Κωνσταντίνου Γ. Βασιλείου // Σίβυλλα Ήταν μία όμορφη γητεύτρα, Απολλώνια σύντροφος, όμως εκείνος ήταν θεός αδύναμος, ενσαρκωμένος, πέταξε σε άλλες φωλιές, λιποτακτούσε ως ο Πατήρ του, βολόδερνε στα τροφαντά στήθια, άπληστος, λωτοφάγος, σειόταν περίτεχνα, ως διπλοφτέρουγο χελιδόνι,
Περισσότερα
