“Αν έχεις και κανένα βιβλίο…”
Του Νίκου Τσούλια //
Είχα ετοιμάσει την τσάντα, όπως κάθε ημέρα, με τα απαραίτητα. Λάπτοπ με μπαταρία δυνατή, περίπου 10 ωρών, βιβλίο δοκιμιακού περιεχομένου μικρού μεγέθους για να μην έχω πολύ βάρος, σημειωματάριο κομψό και το πολύ ωραίο πενάκι μου. Ακόμα και αν έλειπα όλη ημέρα από το σπίτι μου, για κάποιο άγνωστο λόγο, να έχω δυνατότητα δημιουργικής απασχόλησης δηλαδή γράψιμο και διάβασμα.
Εκείνη την ημέρα, την περίοδο που είχαν αρχίσει οι ειδήσεις να μιλάνε για έναν επιθετικό ιό που εμφανίστηκε στην Κίνα και οι φήμες για μια άσχημη συνέχεια έδιναν και έπαιρναν, είχα πάρει και μια μικρή σακούλα με τα καλύτερα κουλούρια, τα μουστοκούλουρα, για να τα αφήσω στο γραφείο που με φιλοξενούσε και να τα έχω για κάθε ημέρα.
Βρέθηκα στη μικρή πλατεία κοντά στην Αγία Αικατερίνη, στην Πλάκα, και σκέφτηκα κάτι απλό, παρμένο από τα παλιά χρόνια. “Αφού θα κάνω πρώτα μια βόλτα στην όμορφη Συνοικία των Θεών, γιατί να κουβαλάω και το σακουλάκι με τα κουλούρια”; Θα το κρεμάσω εδώ σ’ αυτό το πυκνόκλαδο και πυκνόφυλλο δεντράκι κοντά στον κορμό του – ούτε που φαίνεται καθόλου – και θα έρθω μετά να το πάρω”. Το κρέμασμα του τράστου σε δέντρο έχει μακρόχρονη ιστορία στα χωριά μας…
Δεν πρόλαβα να απομακρυνθώ και μια φωνή με σταματάει. “Για μένα είναι αυτό, έτσι”; Και έσπευσε να ξεκρεμάει το σακουλάκι. Τι να κάνω; Από ντροπή συμφώνησα σιωπηλά μαζί της, αν και ήμουνα ξαφνιασμένος. Ήταν άστεγη, στη μέση ηλικία, θα έλεγα. Ήταν ζωηρή. “Σαν να μην έχει καμιά ντροπή, που είναι σε αυτή την κατάσταση”, μου πέταξε το στερεότυπό μου, αλλά αμέσως το σκέπασα με άλλες σκέψεις. Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια…
Αργότερα έμαθα ότι ήταν γνωστή στη γειτονιά και όλοι τη βοηθούσαν με τον τρόπο τους. Στο δεντράκι της άφηναν τρόφιμα και ρούχα. Που να το φανταστώ… Μάλιστα, μιας γερόντισσα από το διπλανό μικρό σπιτάκι, της δίνει τη δυνατότητα να πηγαίνει και να πλένεται όποτε το κρίνει απαραίτητο.
Σκέφτηκα να τη ρωτήσω το πώς συνέβη και έμεινε άστεγη. Είχα σκεφτεί άλλωστε να γράψω ένα μικρό διηγηματάκι γι’ αυτή από την πρώτη στιγμή. (Καθετί είναι αφορμή για γράψιμο…). Ντρεπόμουνα. Δεν το έκανα (αν και πολύ το ήθελα να είχα μια αυθεντική αφήγηση). Ευτυχώς.
Μπορεί να ήταν μοναχοπαίδι και να πέθαναν οι γονείς της, να μην είχαν καμιά περιουσία, να έμεινε άνεργη η ίδια με τα τόσα χρόνια οικονομική κρίση και έτσι να βρέθηκε στο δρόμο. Μπορεί να τσακώθηκε με τους δικούς τους και να τους ξέγραψε από τη ζωή της και μετά να βρήκε δυσκολίες, αλλά δεν ήθελε να επιστρέψει μετανιωμένη. Μπορεί να είχε μια άσχημη ερωτική απογοήτευση και για να την ξεχάσει επέλεξε να βασανίσει τον εαυτό της. Χίλια δυο μπορεί να κάνουν έναν άνθρωπο να βρεθεί ολομόναχος στον κόσμο…
Και ενώ δεν είχα ακόμα απομακρυνθεί, με είδε που απορούσα – που να ‘ξερε και τι σκεφτόμουνα -, φαίνεται ότι κατάλαβε από το πρόσωπό μου ότι έδειχνα κατανόηση και ότι είχα φιλική διάθεση, με πλησίασε ακόμα περισσότερο και μου είπε χαμογελαστή. “Αν έχεις και κανένα βιβλίο… Κανένα καλό βιβλίο, κλασικό λογοτεχνικό βιβλίο, φιλοσοφικό, από την αρχαία γραμματεία…”.
Μάλιστα. Όλα ανατράπηκαν μέσα μου. “Ναι, φυσικά έχω”…
Ετικέτες: 'Αποψη
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Βίος επί Κρόνου
30/04/2024, 7:34 μμ -
Διήγημα: “Do-nuts-Μέρες και νύχτες στο Παλέρμο” (Α΄ μέρος)
30/04/2024, 7:31 μμ -
Διήγημα: “Νυχτερινό Επισκεπτήριο”
30/04/2024, 7:28 μμ -
Aπόσπασμα. “Tα μπλουζ της Μεγάλης Τρίτης”
30/04/2024, 7:27 μμ -
Προτασιακότητα… εμβιωμένη
30/04/2024, 7:25 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Άποψη: Δυο λόγια για τη συλλογή ποιημάτων «Σύγχρονη Ανθολογία της Νέας Ελληνικής Ποίησης»
Γράφει η Βαλέρια Σιβούδη // «Σύγχρονη Ανθολογία της Νέας Ελληνικής Ποίησης» Η αλήθεια είναι πως πριν αποφασίσω να γράψω λίγα λόγια για την «Σύγχρονη Ανθολογία της Νέας Ελληνικής Ποίησης», μια συλλογή προτύπων ποιημάτων και πρωτοεμφανιζομένων ως επί το
Περισσότερα -
Όλοι έχουμε ένα κομμάτι του Οδυσσέα!
Του Νίκου Τσούλια // Δεν έχει κανένα νόημα αυτή η συζήτηση… Αν ο Οδυσσέας είναι ιστορικό ή μυθικό πρόσωπο. Το όλο σύμπαν του υπερβαίνει οποιαδήποτε τέτοια αναφορά. Ο λόγος είναι απλός. Η μορφή του είναι αρχετυπική
Περισσότερα -
Ανδρέας Εμπειρίκος
Ανδρέας Εμπειρίκος: «Είναι τα βλέφαρά μου διάφανες αυλαίες. Όταν ανοίγω βλέπω μπρός μου ότι και αν τύχει. Όταν τα κλείνω βλέπω ότι ποθώ.» —————- Στη φωτό ο ποιητής σε πιθάρι. Φωτογραφία τραβηγμένη από τη Μάτση Χατζηλαζάρου, 1940
Περισσότερα -
«Εξερεύνηση Ψυχής, Εγώ, και Εμπειρίες ζωής»
Γράφει η Δέσποινα Λαλά – Κριστ // * «Ο Βιωμένος Χρόνος» της Διώνης Δημητριάδου, εκδόσεις ΑΩ Μιλώντας για τη γραφή η Virginia Woolf αναφέρεται σ’ αυτήν ως μια “εξερεύνηση Ψυχής, Εγώ, και Εμπειρίες ζωής”. Με αυτά τα τρία
Περισσότερα -
Ιστορικό ντοκουμέντο
Γράφει η Κλεοπάτρα Ζαχαροπούλου // * Ντέμπορα Έλλις «Στον αγώνα για το ψωμί», Μετάφραση: Λεία Χατζοπούλου-Καραβία, εκδ. Πατάκη, σελ. 142 Η Ντέμπορα Έλλις είναι πολυβραβευμένη συγγραφέας. Με πάνω από είκοσι βιβλία στο ενεργητικό της, έχει τιμηθεί με το Καναδικό Κρατικό
Περισσότερα -
✩ «Οιδίποδας Τύραννος» τού Σοφοκλή, σαν βυζαντινό αστυνομικό θρίλερ με ζωντανή παραδοσιακή μουσική, στο Θέατρο Βαφείο – Λάκης Κάραλης
Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπούρας // ✩ «Οιδίποδας Τύραννος» τού Σοφοκλή, στο Θέατρο Βαφείο – Λάκης Κάραλης Ο Κώστας Μεσσάρης, με την πάντα ιδιαίτερη εφηβική του ματιά, αδέσμευτος, ανεξάρτητος, ελεύθερος όπως πολλοί άλλοι (που βλέπουν τα καμαρίνια τής Επιδαύρου κλειστά
Περισσότερα -
Αλήθειες σε… 120 λέξεις επί δύο. | Δύο τόσο δα διηγήματα.
Του Δημήτρη Κολιδάκη // * ΑΤΕΡΜΟΝΟ ΤΑΞΙΔΙ Φρόντισε η μητέρα να ‘χουν από μια ζακέτα για τη βραδινή ψύχρα. Έκρυψε η μικρή, κρυφοχαμογελώντας, κάτω από τη μπλούζα της τη «μικρή Τατού». Τη φιλενάδα της. Κι
Περισσότερα
