Fractal
  • Τυμβωρύχος στους Επιταφίους των Αφανών – Σκέψεις γύρω από την ποίηση του Χρήστου Μαυρή

    Του Αντρέα Πολυκάρπου // *   Χρήστος Μαυρής «Επιτάφιοι των Αφανών», Λευκωσία 2022   «Το πληγωμένο φως βυθιζόταν σε μία θάλασσα από ζεστό αίμα. Πάνω στη γη φύτρωνε άγριο σκοτάδι αντί τρυφερό χορτάρι. Και ψηλά στον γκρεμισμένο ουρανό έχασκε ένας

    Περισσότερα
  • Μουσική σύνθεση σε 16 ψηφίδες, που λειτουργούν σαν μονωδίες αρχαίας τραγωδίας

    Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπούρας // *   Αντρέας Πολυκάρπου, «Πένθιμα καλοκαίρια», ποίηση, εκδόσεις Νίκας, Αθήνα 2021, σελ. 48   Ένα βιβλίο για την διονυσιακή έκσταση της προσέγγισης στο μεγάλο μυστήριο του Θανάτου. Ο Άδωνις που πεθαίνει και ΔΕΝ ανασταίνεται. Μηδενική

    Περισσότερα
  • Αναζητώντας το φως μέσα από την σκιά

    Του Αντρέα Πολυκάρπου // *     Θανάσης Βαβλίδας «Ποιήματα υπό σκιάν», εκδ. Βακχικόν   «Πώς να συνθέσεις μια βροχή, όταν τα σύννεφα στεγνά διαβαίνουν στους ουράνιους διαδρόμους»… Εν  Αρχή, λοιπόν, είναι το ερώτημα μέσα στην ίδια την ποίηση; Μήπως

    Περισσότερα
  • Ποιος δολοφόνησε τη δημοσιογραφία;

    Του Αντρέα Πολυκάρπου // *   Νάσος Αθανασίου «Το έγκλημα που αρέσει, Δολοφονώντας τη δημοσιογραφία», εκδ. Νίκας   Είναι η δημοσιογραφία το έγκλημα που αρέσει; Ποιος δολοφόνησε τη δημοσιογραφία; Ποιος επέτρεψε η δημοσιογραφία να γίνει ρυπαρογραφία αν όχι οι ίδιοι

    Περισσότερα
  • ‘Όταν ο μύθος συγχέεται με την Ιστορία

    Γράφει ο Αθανάσιος Βαβλίδας //   Αντρέας Πολυκάρπου, “Μυθιστορείν” (ποίηση), εκδ. Βακχικόν, 2019   Ο λόγος του Αντρέα Πολυκάρπου είναι μια εύρωστη ποιητική φωνή που ξεθάβει  και αναμοχλεύει μυθικά και ιστορικά στοιχεία, για να μας μιλήσει παραστατικά για το σήμερα.

    Περισσότερα
  • Κοινωνικά, σιβυλλικά κι αλληγορικά

    Γράφει ο Θεοχάρης Παπαδόπουλος // *   Αντρέας Πολυκάρπου «Απρόσωπα Φαγιούμ», εκδ. Vakxikon.gr   Είναι μεγάλη αρετή για έναν ποιητή να μπορεί να παρουσιάσει σκληρές εικόνες με όμορφο τρόπο. Να καταφέρει, να περιγράψει την ασχήμια και το σύγχρονο κοινωνικό περιβάλλον

    Περισσότερα
  • Μικρό σημείωμα για τα απρόσωπα Φαγιούμ

    Γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη //   Αντρέας Πολυκάρπου «Απρόσωπα φαγιούμ», εκδ. Βακχικόν, σελ. 102   Συχνά οι ποιητές γράφουν ποιήματα για το αστικό τοπίο. Εγκλωβίζονται στα «θέματα» της πόλης και των ανθρώπων της, στις ιδέες και στις εικόνες μιας ζωής

    Περισσότερα
  • Ποίηση: “Σε μιαν περαστική”

    Του Αντρέα Πολυκάρπου // *     ΣΕ ΜΙΑΝ ΠΕΡΑΣΤΙΚΗ   Το χέρι σού κρατούσα καθώς ψυχορραγούσες. Από το στόμα σου σταγόνα- σταγόνα να ρέει το φαρμάκι. Κι από πάνω μας να καίει ο ήλιος. Ολόγιομος σαν φεγγάρι της μεσημβρίας

    Περισσότερα
  • poetry-
    Ποίηση: “Της αιδούς ο Λυκούργος”

    Του Αντρέα Πολυκάρπου // *      Αυτός ήταν ο Λυκούργος. Άνδρας ευπρεπής, έχοντας σεμνή την ειμαρμένη και καθαρή τη συνείδηση. Μεγαλωμένος ευκλεώς, διδάχθηκε από νωρίς το απολλώνιο κάλλος, τα σεπτά ήθη, το Δήλειο φως και το σεμνό βίο. Πλάι

    Περισσότερα
  • ✩ 102o τεύχος Fractal // Περιεχόμενα

            ΒΙΒΛΙΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ: Αύγουστος του ’22, διηγήματα για την Μικρασιατική Καταστροφή: Αντώνης Δ. Σκιαθάς, Γιάννης Κατσίκης  ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Εύα Στάμου: «Νομίζω ότι μόνο έτσι αξίζει να μιλά κανείς για δύσκολα θέματα, χωρίς κραυγές, δίχως περιττή συναισθηματολογία και διδακτισμό»

    Περισσότερα

Back to Top