Η Άλκηστις των ημερών μας
Γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη //
Στέργια Κάββαλου «Άλκηστις», εκδ. Βακχικόν, σελ. 58
Υπάρχουν στιγμές που οι άνθρωποι κάνουν τον απολογισμό τους ή βρίσκονται στην δύσκολη θέση να αναμετρηθούν με το προσωπικό τους αδιέξοδο. Ειδικά όταν βρίσκονται στο μέσο περίπου της ζωής τους, τότε που η ηλικία τους ταλαντεύεται ανάμεσα σε μια νιότη που πάει να περάσει και το γήρας που ακάθεκτο πλησιάζει. Η ηρωίδα της Στέργιας Κάββαλου στον θεατρικό της μονόλογο «Άλκηστις» [ο μονόλογος της εξώπορτας] είναι περίπου 45 ετών και βρίσκεται σε θέση ανάλογη με αυτή που περιγράψαμε παραπάνω. Κλεισμένη έξω από το σπίτι της και περιμένοντας κάποιος να της ανοίξει προβαίνει σε έναν απολογισμό της δικής της ζωής χωρίς τίποτα να εξωραίζει, φέρνοντας τον θεατή σε επαφή με την αλήθεια της. Σύγχρονη εργαζόμενη μητέρα και γυναίκα χωρισμένη πορεύεται με τις απώλειες και τις ρωγμές της, αποδέχεται τα λάθη της, «κρίνει» τον πρώην σύζυγό της και τη θετή τους κόρη, δείχνει ιδιαίτερη αδυναμία στον μικρό της γιο, τον Κωστάκη, με τον οποίο συγκατοικεί. Ο επικείμενος γάμος της θετής κόρης, οι εφηβικές ορμές του Κωστάκη, οι τακτικές του πρώην άντρα της, η γειτονιά που πιθανότατα την κουτσομπολεύει, η δουλειά της είναι μερικά από τα θέματα που την απασχολούν. Και κυρίως την απασχολεί πού βρίσκεται η ίδια μέσα σε όλα αυτά. Ποια είναι η θέση της, αν είναι ευτυχισμένη με ανθρώπους και καταστάσεις, αν έχει αλλοτριωθεί, αν λειτουργεί μέσα σε συμφραζόμενα τέτοια τελικά ή η ζωή της χρειάζεται επειγόντως αλλαγή. Σίγουρα νιώθει μόνη μετά το διαζύγιο «Γιατί δεν είσαι πια εδώ; Γιατί να μην με περιμένεις μέσα όπως πριν; Mε έτοιμο φαγητό, έτοιμη αγκαλιά, έτοιμη αγάπη. Λέω αγάπη και πικρίζει το στόμα μου.» Την ενδιαφέρει η ηλικία της, την ενδιαφέρει η ομορφιά της, θέλει να είναι νέα, να νιώθει και να φαίνεται. Τον πρώην άντρα της τον αποκαλεί ειρωνικά «ο κύριος», περιγράφει περιστατικά, μοιράζεται αναμνήσεις από την σύντομη κοινή ζωή τους. Είναι γυναίκα ζωντανή που σφύζει από ζωή, γυναίκα με λίγες ή πολλές ανασφάλειες, αλλά που νιώθει μια επικίνδυνη «μεσήλικη μοναξιά», την οποία θέλει να ξορκίσει, έχοντας την επίγνωση ότι η ζωή της δεν έχει τελειώσει και επιζητώντας πάντα την ευτυχία. Διαβάζει με τον έφηβο γιο της Μπουκόφσκι και του περνά το μήνυμα: «Find what you want and let it kill you».
Στέργια Κάββαλου
Μια ιστορία που εξελίσσεται στην πόλη, με μια ηρωίδα που κλειδωμένη έξω από το σπίτι της συνειδητοποιεί ότι είναι κλειδωμένη και έξω από την ίδια τη ζωή της. Είναι εύθραυστη, θέλει μαγεία στη ζωή της, δεν νοιάζεται για την εικόνα της, εκτίθεται στον αναγνώστη, τον παρασύρει στον κόσμο της επίσης.
Φυσικό είναι να φέρνουμε στο μυαλό την Άλκηστη του Ευριπίδη, πρότυπο γυναικείας και μητρικής αφοσίωσης. Μόνο που εδώ η όποια θυσία της ηρωίδας μας δεν ευοδώνεται, ή μένει μισή, ή δεν αναγνωρίζεται. Η ζωή της ορίζεται από απουσίες. Ζωή αβέβαιη, ανασφαλής, επιρρεπής, ανοιχτή. Φορά το καλό της φόρεμα και βγαίνει να κυνηγήσει την αληθινή ζωή, ξαλαφρωμένη ίσως που μοιράστηκε τα σώψυχά της, πιο σίγουρη από ποτέ ότι το παρόν της ανήκει και έχοντας το βλέμμα στραμμένο σε ένα πιο στέρεο μέλλον. Ακόμα κι αν εμπνεύστηκε από την Άλκηστη του Ευριπίδη, η Κάββαλου πλάθει μια ηρωίδα που έχει σύνδεση με το σήμερα και αφορά κάθε γυναίκα, αλλά και κάθε άνθρωπο που προσπαθεί να διαχειριστεί τις μεγάλες ή μικρές πληγές του. Η γραφή της Στέργιας Κάββαλου έχει αρετές και στην «θεατρική της έκφανση». Η ηρωίδα δεν γίνεται μελό. Ξεδιπλώνει το μίτο της σταδιακά μέσα από ανάσες, παύσεις, λεκτικές παρορμήσεις. Ένα κείμενο που ρέει έχοντας σωστό ρυθμό και σωστή (σκηνική και όχι μόνο) οικονομία!
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ο θάνατος ποτέ δεν βάζει τέλος
23/04/2024, 9:51 μμ -
Παρακείμενα: «Ωδή στην ηρωική παράδοση και ταυτόχρονα καταδίκη»
23/04/2024, 9:50 μμ -
Ο ‘δράκος’ κοιτούσε τη λίμνη
23/04/2024, 9:48 μμ -
Η αλχημιστική φαντασία της Μπουραζοπούλου
23/04/2024, 9:47 μμ -
Ο Δημήτρης Νόλλας συνεχίζει
23/04/2024, 9:45 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
«Με τα αρχαία μνημεία και τη σύγχρονη θλίψη»
Γράφει η Μαργαρίτα Παπαγεωργίου // * Μένη Πουρνή, «Οι άκανθες των αιώνων», Δρόμων 2022 έγραφε ο Σεφέρης στο ποίημά του «Ο βασιλιάς της Ασίνης». Έτσι και σε αυτή την ποιητική συλλογή, όπου συχνά συνομιλεί η ποιήτρια Μένη Πουρνή
Περισσότερα -
Οργουελική εκδοχή
Γράφει η Κατερίνα Καριζώνη // Χριστόδουλος Λιντζερίνος, «Φυλάξου απ’ τον σκύλο», μυθιστόρημα, εκδόσεις Παράξενες μέρες, 2018 Ο Χριστόδουλος Λιντζερίνος που τον γνωρίσαμε πιο πολύ ως διηγηματογράφο, με το τελευταίο του μυθιστόρημα ‘’Φυλάξου από τον σκύλο’’, κερδίζει επάξια και
Περισσότερα -
Οι σκλάβοι ονειρεύονται να γίνουν αφέντες
Γράφει η Μαρία Βρέντζου // «Ιούδας» του Άμος Οζ, Μετάφραση: Μάγκυ Κοέν, εκδόσεις Καστανιώτη 2016, σελ. 368 Χειμώνας του 1959, Ιερουσαλήμ. Ο εικοσιπεντάχρονος φοιτητής Σμούελ Ας εγκαταλείπει τις σπουδές του στην Ιστορία και Θρησκειολογία καθώς οι γονείς του δεν
Περισσότερα -
…και μετά με κέντρισε η Μέλισσα
Γράφει η Βίβιαν Αβρααμίδου-Πλούμπη // * Για το μυθιστόρημα του Κυριάκου Αθανασιάδη, «Οι τέσσερις εποχές της Μέλισσας» (Εκδόσεις Ψυχογιός) Μια παλιά μου συνάδελφος είχε στα νιάτα της σαν δεύτερη απασχόληση τη μετάφραση από τα αγγλικά στα ελληνικά των
Περισσότερα -
Διήγημα: «Ένα πεσκέσι για τα Χριστούγεννα»
της Ιωάννας – Μαρίας Νικολακάκη // * Τέσσερις το χάραμα χτύπησε και μπήκε. Με το φουστάνι της κουβάρι και μουσκίδι, την ψυχή κομμένη, βαστούσε κι ένα μπουκάλι μαυροδάφνη για το καλό, « Σπάσαν τα νερά !». Σα να ‘γινε
Περισσότερα -
«Ζητήματα ταυτότητας κι ετερότητας στο Νούμερο 31328 του Ηλία Βενέζη»
Γράφει η Κλεοπάτρα Ζαχαροπούλου // * «Νούμερο 31328», Ηλίας Βενέζης, εκδ. Το βιβλιοπωλείον της Εστίας Στην ελληνική πεζογραφία ο ατομικισμός αναχαιτίστηκε σε τρία μέτωπα: στο εθνικό, στο ιστορικό και στο ιδεολογικό. Το ιστορικό αφορά την
Περισσότερα -
12 Iανουαρίου – Τζακ Λόντον
Eπιμέλεια: Δήμητρα Ντζαδήμα // Ο Τζακ Λόντον, γεννημένος σαν σήμερα το 1876, ήταν Αμερικανός συγγραφέας που έγραψε πάνω από 50 βιβλία. Πρωτοπόρος στην αγορά της εμπορικής μυθιστοριογραφίας σε λαϊκά περιοδικά, υπήρξε από τους πρώτους Αμερικανούς συγγραφείς που έκανε τεράστια
Περισσότερα
