Συνέντευξη στον Ιωσήφ Αρνέ // O Μάνος Μαυρομουστακάκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1960. Είναι κοσμηματοπώλης (Βουλής 14, Σύνταγμα). Απόφοιτος της Μαθηματικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, έχει επίσης παρακολουθήσει μαθήματα Ιστορίας Τέχνης στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών. Έχει συμμετάσχει
Περισσότερα
Ένας σύντομος πρόλογος για τις νεότευκτες «ΑΣΥΜΜΕΤΡΕΣ ΑΝΑΠΝΟΕΣ» Ένας ορισμός ή προσδι-ορισμός, εν προκειμένω ένας τίτλος, είναι μια προσπάθεια οριοθέτησης, η τοποθέτηση ενός διαμπερούς κιγκλιδώματος, που μας αφήνει το περιθώριο να μιλήσουμε για το “περιέχον”, συνομιλώντας κατ’
Περισσότερα
Ζωγράφος του μήνα: Paul Klee Ο Πάουλ Κλέε (Paul Klee, 18 Δεκεμβρίου 1879 – 29 Ιουνίου 1940) ήταν Γερμανο-Ελβετός ζωγράφος. Μολονότι δεν εντάχθηκε επισήμως σε καμία σχολή ή κίνημα, το έργο του είχε σημαντική συμβολή στη διαμόρφωση των
Περισσότερα
Zωγράφος του μήνα Joan Miró Ο Ζουάν Μιρό (στα καταλανικά αποδίδεται Ζουάν ή Zοάν Μιρό) (Joan Mirói Ferrá, Βαρκελώνη, 20 Απριλίου 1893 – Πάλμα (Μαγιόρκα), 25 Δεκεμβρίου 1983. Καταλανός ζωγράφος και γλύπτης. ✩ Editorial: Στο
Περισσότερα
Ζωγράφος του μήνα: Yuho Tanaka [Στα τέλη του 19ου αιώνα, ο Yuho Tanaka ήταν ένας επιτυχημένος καλλιτέχνης και σχεδιαστής ο οποίος δραστηριοποιείτο στο Κιότο. Στην κορύφωση της καλλιτεχνικής του σταδιοδρομίας, δημιούργησε πολυάριθμα γραφίστικα μοτίβα εμπνευσμένα από πεταλούδες τα
Περισσότερα
Ζωγράφος του μήνα: Ντέιβιντ Χόκνεϊ (David Hockney) Γεννήθηκε στις 9 Ιουλίου 1936 στο Μπράντφορντ της Αγγλίας. Άγγλος ζωγράφος, σχεδιαστής, χαράκτης, φωτογράφος και σκηνογράφος, από τους δημοφιλέστερους του 20ου αιώνα. Editorial: Ζώντες και τεθνεώτες Συνέντευξη:
Περισσότερα
Ζωγράφος του μήνα: Victor Vasarely (9 Απριλίου 1906, Πετς, Ουγγαρία – 15 Μαρτίου 1997, Παρίσι, Γαλλία) Editorial: «… δηλαδή θα πεισθεί τελεσίδικα ότι είναι άνθρωπος κι όχι πλήκτρο πιάνου!…» Συνέντευξη: Χρήστος Χωμενίδης, Γιώργος
Περισσότερα
Γράφει ο Μάνος Μαυρομουστακάκης // Το σπίτι μου Μετά την οχλαγωγία η σιωπή, που δεν την αποζήτησα ούτε την αρνήθηκα. Μετά την αγωνία της καταξίωσης η σιωπηρή αξία. Ήρθε μόνη της. Δεν μου έφερε κανένα νέο. Ως
Περισσότερα
Ο ζωγράφος του μήνα: Γιάννης Δημητράκης [Παιανία 1958- 2022] Editorial: Μια γλώσσα ολόκληρη από μόνο του Συνέντευξη: Σέχαν Καρουνατίλακα/ Σάββας Λαζαρίδης / Δημήτρης Αργυρίου Εργαστήρι συγγραφέα: Ασημίνα Ξηρογιάννη Νέες εκδόσεις: 12 καινούργια βιβλία
Περισσότερα
Γράφει ο Κώστας Τραχανάς // Μάνος Μαυρομουστακάκης «ΑΝΩ», Εκδόσεις Βακχικόν 2023, σελ.123 «Στους Ποιητές που ομορφαίνουν τη ζωή μας… Άρχισα να γράφω ποίηση επειδή ερωτεύτηκα τις λέξεις. Τα πρώτα ποιήματα που γνώρισα ήταν παιδικά τραγούδια· αγάπησα τις
Περισσότερα
Της Τζένης Μανάκη // * Ήρθε απροσδόκητα εκείνη η νύχτα που η σχέση μας άλλαξε μορφή. Λέω απροσδόκητα, γιατί κανείς, ενώ διαβλέπει την έλευσή του, δεν περιμένει το κακό . Από εραστές γίναμε φίλοι. Στο βάθος της συνείδησής
ΠερισσότεραΓράφει ο Γιάννης Παπαγιάννης // Δήμητρα Παπαναστασοπούλου «Όταν σωπαίνει το φως» Εκδόσεις άνεμος εκδοτική, σελ. 288 Με τέσσερα ήδη μυθιστορήματα στο ενεργητικό της με ικανοποιητική εμπορική επιτυχία η Δήμητρα Παπαναστασοπούλου συγγράφει το πέμπτο της, το οποίο, αν θα
ΠερισσότεραΓράφει η Τζένη Μανάκη // Jaume Cabre «Η σκιά του ευνούχου», Μετάφραση: Ευρυβιάδης Σοφός. Εκδόσεις Πόλις “ Ζούσα μέσα στη διαρκή έξαψη της επείγουσας αλλαγής που χρειαζόταν ο κόσμος” “Ήταν η εποχή που κάθε πράξη έπρεπε να
ΠερισσότεραΤου Θανάση Πάνου // * Ραμολιμέντο έξυπνο, με εγκεφαλική μαλάκυνση επιδεινούμενη από την παράνοια και τα ανεξήγητα της εποχής του, πάρκαρε το σκαρί του, ξερίζωσε ένα ιστίο, δέθηκε γερά στο κατάρτι κουβαλώντας το στον ώμο και μπήκε
Περισσότερατης Νιόβης Ιωάννου // * Εκείνη επιδίωξε αυτή τη συνάντηση. Είχαν περάσει εικοσιπέντε χρόνια από τότε που τον είδε τελευταία φορά. Θυμήθηκε πως συναντήθηκαν σ’ ένα μικρό καφέ στο Παρίσι. «Παντρεύομαι» της είπε… «αλλά δεν αισθάνομαι καθόλου
ΠερισσότεραΤης Γιώτας Αναγνώστου // Λοιπόν τέλος τα δάκρυα, φιλενάδα. Κοίτα, μια σακούλα κρεμμύδια. Κρεμμύδια ξερά. Πήγα πρωί πρωί στη λαϊκή και πήρα μια πλεξούδα. Ήταν μια κυρούλα από χωριό. Δεν είχε πάγκο. Κατάχαμα τις είχε στρώσει τις πλεξούδες
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Γκίκα // «Την Κυριακή έχουμε γάμο» του Γιάννη Ξανθούλη, εκδ. Διόπτρα, σελ. 374 Χρησιμοποιώντας τα συγγραφικά του φετίχ, τρένα, οικογένεια, Έβρο, γάμους, νοσταλγία της νοσταλγίας, παιχνίδι με τον χρόνο, μοναξιά, μυστικά και συμπτώσεις, ο Γιάννης
Περισσότερα
Του Μιχάλη Πάτση // Εργασίες απολύμανσης ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ χαρούμενα. Είναι μια ξεχωριστή εποχή. Την εποχή που όλα αρχίζουν σιγά σιγά να παίρνουν ρυθμό και να ζωντανεύουν πάλι ανάμεσα στους ανθρώπους. Τέλη καλοκαιριού.
ΠερισσότεραΣυνέντευξη: Ελένη Γκίκα // Μετάφραση: Πέρσα Κουμούτση // «Κάποιοι συγγραφείς τα καταφέρνουν μια χαρά και χωρίς να μετακινηθούν από τους τόπους τους. Εμένα τυχαίνει να μου αρέσουν πολύ τα ταξίδια». «Η Ελλάδα είναι μια μεγαλοπρεπής μηχανή του χρόνου αλλά
ΠερισσότεραΜετάφραση στα αγγλικά: Μανώλης Αλυγιζάκης // «Αυτοβιογραφία» Άνθρωποι που δε γνώρισα ποτέ μού δώσαν το αίμα μου και τ’ όνομά μου στην ηλικία μου χιονίζει, χιονίζει αδιάκοπα μια κίνηση πάντα σα νά’ θελα να προφυλαχτώ
ΠερισσότεραΓράφει η Άννα Ρω // Φαίδων Κυριακού: «Ο ΘΥΡΙΔΟΠΟΙΟΣ», εκδόσεις Κέδρος Χρόνος: 1941 Τόπος: Αθήνα Συνθήκη: Γερμανική κατοχή Συνέπεια: Πείνα Αποτέλεσμα: Θάνατος Αυτή θα μπορούσε να είναι η ταυτότητα του background ενός έργου ζωγραφικής στο ύφος
ΠερισσότεραΓράφει η Βιβή Γεωργαντοπούλου // «Εννέα Νύχτες», Μπερνάρντο Καρβάλιο, εκδ. «Καστανιώτη» Το πιο απίστευτο στις γεννήσεις είναι η τυφλή ευφορία με την οποία οι γονείς συγκαλύπτουν το ρίσκο και το άδηλο αυτού που μόλις έχουν δημιουργήσει, η ελπίδα
ΠερισσότεραΤης Τατιάνας Ζερβοπούλου // (Άμμος ονομάζεται γενικά κάθε συσσώρευμα μικρών κόκκων πετρωμάτων ή ορυκτών, οι οποίοι παραμένουν ασύνδετοι μεταξύ τους. Για να θεωρηθεί όμως ως άμμος ένα συσσώρευμα, θα πρέπει οι κόκκοι από τους οποίους αποτελείται να έχουν
ΠερισσότεραΓράφει η Τούλα Αντωνάκου // * «Το Κάστρο της Νιφάδας», Νίκος Τακόλας , εκδόσεις Νησίδες Πόσο θα μπορούσε μια συλλογή διηγημάτων Μαγικού Ρεαλισμού να εκπλήξει εμένα, ένα γνήσιο τέκνο του ορθολογισμού και του ρεαλισμού; Και να που ο
ΠερισσότεραΤου Αντώνη Κηπουρού // * ΑΔΙΕΞΟΔΟ Μέσα σε τόσο πόνο αγιάσαν τα κελιά Στόματα μαύρα που χάσκουν ολοένα Τρώνε σκοτάδι σε μιά σήραγγα του νου Ξωκλήσια μέσα σε σκοτάδι προσμονής Τάφοι στα κέφια του καιρού παρατημένοι
ΠερισσότεραΓράφει ο Αγησίλαος Κ. Αλιγιζάκης // «Δεν ελπίζω τίποτα Δεν φοβάμαι τίποτα Είμαι λεύτερος». Το απέριττο μνήμα δεν έχει ημερομηνίες γέννησης και θανάτου ούτε κάποια φωτογραφία, όπως έχουν τα άλλα μνήματα. Ίσως γιατί δεν υπάρχει αρχή και τέλος
ΠερισσότεραΤης Γιώτας Αναγνώστου // -Πού πας; -Στο Ζαπορόζιε. -Μακριά. -Ναι. Μακριά. Μα εκεί θα πάω. -Να κάνεις τι; Ο λόγος; -Να πολεμήσω. Να πεθάνω σαν κοζάκος. -Γι’ αυτό κι η σπάθα σου ακονισμένη; -Γι’ αυτό. -Γι’
Περισσότερα
