Ποίηση: “Φλαμουριά”
Της Μαλβίνας Ιωσηφίδου // *
Η ΦΛΑΜΟΥΡΙΑ
Ναι του κήπου μου
η φλαμουριά ολάνθιστη!
Που κάθε τόσο,
αναπνέει
και στην εκπνοή
το χνώτο της,
αρώματα σκορπά
στη γειτονιά,
στην κάμαρη,
στο προσκεφάλι!
Να ήταν οι φετινές βροχές,
το μικροκλίμα της αυλής μου,
που θέριεψε και φύλλωσε!
και στο ψιθύρισμα του ανέμου
τα φύλλα
σου γυρνούν την πλάτη
το πίσω τους.
Κι είναι σα να αναβοσβήνουν
φωτάκια,
Σα να σου κλείνουν το μάτι
Σα να σου δίνουν υποσχέσεις…
Ματσάκια έκανα με τους ανθούς!
Αφέψημα, για χειμωνιάτικους καιρούς,
που θα ‘ρθουν.
Τα αρώματα δεν διαρκούν,
για πάντα
Κι εσύ μου τα έδωσες όλα!
Καλή μου
Φλ – amour – γειά!
* H Μαλβίνα Ιωσηφίδου γεννήθηκε στην Καρδίτσα, όπου και έζησε έως τα δεκαοκτώ της χρόνια. Εκεί τελείωσε το τότε Κλασσικό Γυμνάσιο Θηλέων. Συνέχισε σπουδές στο Καποδιστριακό Παν/μιο το Χημικό της φυσικ/κής Σχολής. Έκανε μεταπτυχιακά στη Χημεία στο Πανεπιστήμιο PARIS VI , στο Παρίσι. Εργάσθηκε ως Χημικός στη Φαρμακοβιομηχανία και κατόπιν στην οικογενειακή επιχείρηση που δημιουργήσαμε με τον Σύζυγό της. Έχει δύο γιούς και είναι Συνταξιούχος.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Ποίημα: “Τυφλή ελεγεία”
30/04/2024, 7:42 μμ -
Ποίημα: “Eλάχιστο”
30/04/2024, 7:40 μμ -
Ποίημα: “Ο καλύτερος εχθρός”
30/04/2024, 7:39 μμ -
Ποίημα: “Φθορά”
30/04/2024, 7:37 μμ -
Ποίημα: “Λύτρωσις”
30/04/2024, 7:36 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Διήγημα fractal: “Το πορτρέτο του λιμανιού”
του Γιάννη Πατσώνη // Μνήμη του λιμενεργάτη, σε τούτο το λιμάνι, παππού μου (1880-1934) Στο παλιό αντλιοστάσιο, στην Α’ προβλήτα, 128 φωτογραφίες, 6 βίντεο και μια οθόνη να προβάλλουν τις θεματικές ενότητες: Tόπος – Tαξίδια- Πολιτισμός –
Περισσότερα -
Με στίχους Νερούδα
Γράφει ο Γιάννης Παπαγιάννης // Ιζαμπέλ Αλιέντε: “Μακρύ πέταλο από θάλασσα” Εκδόσεις Ψυχογιός Πιστή στο στυλ, το ύφος και τη θεματολογία που την έχει καθιερώσει η Ιζαμπέλ Αλιέντε, ανιψιά του δολοφονημένου πρώην προέδρου της Χιλής, επανέρχεται με θέμα
Περισσότερα -
Διήγημα: “Η στροφή”
Του Αλεξάνδρου Βαναργιώτη // * Χτύπησα το κουδούνι. Είχα αργήσει κάπως και δίσταζα: «να πάω, να μην πάω». Ήμουν καινούριος στην πολυκατοικία. Μου άνοιξε μια κυρία. «Περάστε, περάστε». Το σπίτι «μύριζε» παντού πλούτο: ξυλόγλυπτα έπιπλα, μαρμάρινα
Περισσότερα -
Μια απίστευτη αιθρία
Γράφει η Διώνη Δημητριάδου // «Για Σίκινο, Ανάφη, Αμοργό» της Γιώτας Αργυροπούλου, εκδόσεις Gutenberg Ποιο είναι το χρώμα της ποίησης; Διαβάζοντας την ποιητική συλλογή της Γιώτας Αργυροπούλου αποφασίζεις ότι θα μπορούσε το χρώμα της να είναι το λευκό.
Περισσότερα -
Μια ζωή σε 24 ώρες
Γράφει ο Πάνος Ιωαννίδης // «Περιστέρια στη Χλόη του Wolfgang Koeppen, Μετάφραση: Βασίλης Τσαλής, εκδ. Κριτική Υπάρχουν πολλά στοιχεία τα οποία μπορούν να αναζητηθούν από τον κριτικό, τον ερευνητή και φυσικά τον επαρκή αναγνώστη ώστε ένα έργο τέχνης,
Περισσότερα -
Όλα όσα προηγήθηκαν
Γράφει ο Θανάσης Τριανταφύλλου // * Μαρία Δ. Χάλκου «Από το Βυζάντιο μέχρι την προετοιμασία της Επανάστασης του 1821», εκδ. Κέφαλος, Αθήνα Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ ΣΤΟΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ
Περισσότερα -
Διήγημα: “Κηδεία πολιτική”
Των Σίμου Οφλίδη και Λένας Καλαϊτζή Οφλίδη // Κηδεία πολιτική Ποία τοῦ βίου τρυφὴ διαµένει λύπης ἀµέτοχος; Ποία δόξα ἕστηκεν ἐπὶ γῆς ἀµετάθετος; Είμαι ξαπλωμένος στο φέρετρο. Τέσσερις βετεράνοι του κόμματος με πλαισιώνουν
Περισσότερα