Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Με στίχους Νερούδα
13/10/2020, 11:52 μμ

Με στίχους Νερούδα

Γράφει ο Γιάννης Παπαγιάννης //

 

Ιζαμπέλ Αλιέντε: “Μακρύ πέταλο από θάλασσα” Εκδόσεις Ψυχογιός

 

Πιστή στο στυλ, το ύφος και τη θεματολογία που την έχει καθιερώσει η Ιζαμπέλ Αλιέντε,  ανιψιά του δολοφονημένου πρώην προέδρου της Χιλής, επανέρχεται με θέμα το οποίο άπτεται των ιστορικών γεγονότων που συντάραξαν τις Ισπανόφωνες χώρες σε Ευρώπη και Λατινική Αμερική. Η  Ιζαμπέλ Αλιέντε είναι μια συγγραφέας που με κείμενα τα οποία ακροβατούν ανάμεσα στο ιστορικό μυθιστόρημα και το ερωτικό ρομάντζο, με γραφή η οποία έχει επηρεαστεί από τις αφηγηματικές φόρμες και συμβάσεις των «μεγάλων» λατινοαμερικάνων συγγραφέων αλλά και με παραχωρήσεις που κάνει προς πιο συμβατικές τεχνικές, συχνά πλησιάζοντας τα «ευπώλητα» ρομαντικά κείμενα, έχει καταφέρει να κερδίσει εκατομμύρια αναγνώστες σε ολόκληρο τον κόσμο. Κι η αλήθεια είναι ότι μπορεί απευθύνεται σε πολυποίκιλο αναγνωστικό κοινό. Τα βιβλία της διαβάζονται με ενδιαφέρον τόσο από έναν «απαιτητικό» αναγνώστη όσο κι από έναν «απαίδευτο». Τόσο από κάποιον που αποζητά μια ερωτική ιστορία όσο κι από κάποιον που ενδιαφέρεται για ιστορικά γεγονότα και τροφή για πολιτική σκέψη. Η συνταγή είναι συνήθως η ίδια. Επιλέγει ένα ιστορικό γεγονός όχι  τόσο γνωστό, πραγματοποιεί έρευνα που αφορά όχι μόνο το γεγονός καθεαυτό αλλά και την εποχή του, στη συνέχεια δημιουργεί ένα φανταστικό ζευγάρι, άντρα και γυναίκα, οι οποίοι είναι ερωτευμένοι  και τοποθετεί εμπόδια ανάμεσα σε αυτούς και την υλοποίηση της ερωτικής τους επιθυμίας. Απλή συνταγή ίσως σκεφτεί κάποιος. Όχι όμως πάντα εύκολο να υλοποιηθεί.

Ο τίτλος του παρόντος βιβλίου προέρχεται από στίχο του Νερούδα και παραπέμπει στη Χιλή την οποία ο ποιητής με την συχνά υπερβολική εικονογραφική του διάθεση περιγράφει ως μακρύ πέταλο από θάλασσα. Ο Νερούδα γενικώς είναι από τα πρωταγωνιστικά πρόσωπα του έργου, όπως και οι στίχοι του. Αν σήμερα αυτοί οι στίχοι μας φαίνονται συχνά αφελείς και ίσως δεν μπορούμε να καταλάβουμε γιατί τιμήθηκε με βραβείο νόμπελ, πρέπει να θυμόμαστε ότι οι αναγνωστικές οπτικές αλλάζουν συν τω χρόνω και δεν είναι πολλές δεκαετίες πίσω που ουδείς αμφισβητούσε τη μεγαλοφυία του Χιλιανού Ποιητή. Αγαπητός και διάσημος στην πατρίδα του αλλά κι έξω από αυτήν, σύμβολο πολιτικής και πολιτιστικής ταυτότητας, άνθρωπος με τεράστια επιρροή. Όταν λοιπόν πριν τον παγκόσμιο πόλεμο ο εμφύλιος στην Ισπανία είχε οδηγήσει πολλούς ανθρώπους στο θάνατο και στην απελπισία, ο Πάμπλο Νερούδα συνέλαβε μια απίστευτη ιδέα. Έψαξε και βρήκε  χορηγούς και ναύλωσε ένα πλοίο για να μεταφέρει τους εξαθλιωμένους και καταδικασμένους δημοκρατικούς πρόσφυγες στη Χιλή. Οι ταξιδιώτες μεταφέρθηκαν και δημιούργησαν νέα ζωή στη μακρινή χώρα. Στο μυθιστόρημα, οι ήρωες βασανίζονται από τις αναμνήσεις και την έλλειψη της πατρίδας. Και βέβαια, ενώ στην αρχή η ζωή τους κυλάει ομαλά, μακριά από τον Β παγκόσμιο πόλεμο που καταστρέφει την Ευρώπη, στη συνέχεια η άγρια δικτατορία και η κατάλυση της δημοκρατίας θα τους οδηγήσει σε απρόσμενους κινδύνους. Σε αυτό το πλαίσιο πλέκεται και η ερωτική ιστορία, η οποία είναι σχετικά περίπλοκη. Αφορά μία γυναίκα και τον αδελφό του άντρα της, ο οποίος μετά το θάνατο του αδελφού του ορκίζεται να προστατεύει πάντα τη νύφη του, με την οποία προσπαθεί να μην παραδεχτεί και να μην δείξει ότι είναι ερωτευμένος. Το βιβλίο διαβάζεται με ενδιαφέρον και η ιστορική έρευνα που έχει γίνει φαίνεται να είναι ενδελεχής.

 

Ιζαμπέλ Αλιέντε

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top