Ποίηση: “Oι ώρες”
Του Χριστόφορου Τριάντη // *
ΟΙ ΩΡΕΣ
Ας κρατήσει χρόνο
το ακαθόριστο φεγγάρι,
μετρώντας τις πτώσεις μας
απ’ τη φθορά
που σεβασμό δεν δείχνει
στην αιωνιότητα (ανέκαθεν και μυστικά).
Οι πληγές μας φώναξαν
τους μάρτυρες
για να σώσουν τις μνήμες,
πριν γίνουν σημειώματα
στις λοταρίες της ανάγκης.
Και να ξεπρόβαλαν οι λέξεις
(δεν υπήρχε αλλού
αφημένη καλοσύνη),
θανάτους όμως προλέγοντας
(αποκλειστικά).
Κι ύστερα οι ώρες,
εκτελώντας εντολές,
μας άφησαν χωρίς ίχνη
ούτε και θαύματα …
* Ο Χριστόφορος Τριάντης υπηρετεί στη δημόσια εκπαίδευση από το 1998 . Αρθρογραφεί στον τοπικό τύπο των Τρικάλων και στην ιστοσελίδα του τοπικού συνδέσμου φιλολόγων ( filologoi.gr ). Επιθυμία του είναι να γράφει ποιήματα χρησιμοποιώντας τις λέξεις «με προσοχή, πάθος και αίμα!» όπως είπε ο Νίτσε και «να εξαφανίσει τη ματαιοδοξία του» όπως είπε ο Έζρα Πάουντ.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Ποίημα: “Τυφλή ελεγεία”
30/04/2024, 7:42 μμ -
Ποίημα: “Eλάχιστο”
30/04/2024, 7:40 μμ -
Ποίημα: “Ο καλύτερος εχθρός”
30/04/2024, 7:39 μμ -
Ποίημα: “Φθορά”
30/04/2024, 7:37 μμ -
Ποίημα: “Λύτρωσις”
30/04/2024, 7:36 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Η επεξεργασία του τραύματος
Γράφει η Μαρία Ζερβάκη // * Ελένη Σαμπάνη «Ο τρόπος που έχουνε τα πράγματα να σπάνε», εκδ. Ενύπνιο Η Ελένη Σαμπάνη, από την παρθενική της κιόλας εμφάνιση στον ποιητικό χώρο το 2018 με τη συλλογή «Η σκόνη που
Περισσότερα -
Η χαμένη πατρίδα των παιδικών μας χρόνων
Γράφει η Ελένη Γκίκα // Καζούο Ισιγκούρο «Όταν ήμαστε ορφανοί», Μετάφραση: Αργυρώ Μαντόγλου, εκδ. Ψυχογιός, σελ. 432 «Ίσως να υπάρχουν και εκείνοι που είναι ικανοί να συνεχίσουν τη ζωή τους και να αποδεσμευθούν από τέτοιες έννοιες. Αλλά για
Περισσότερα -
✩ Σπουδή στην Ελληνική Επανάσταση «Οι προστάτες» του Μήτσου Ευθυμιάδη από το Κ.Θ.Β.Ε. στη Μονή Λαζαριστών
Γράφει ο Παύλος Λεμοντζής // Πρόλογος Εν έτει 2022 διαπιστώνουμε ότι οι ανάγκες του ταμείου και του εκάστοτε θεατρικού καθεστώτος, αλλά και του γενικότερου καθεστώτος εξουσίας μιας χώρας, διαμορφώνουν τις καλλιτεχνικές επιλογές του τόπου και θέτουν συγκεκριμένα
Περισσότερα -
Το βιβλίο κι ο συγγραφέας του | Η ακατανόητη γλώσσα του χρόνου
Γράφει η Ελένη Γκίκα // Μιχάλης Μακρόπουλος «Ιστορίες από ένα περασμένο μέλλον», εκδ. Κίχλη, σελ. 200 «Νά, μπροστά στα κύματα νιώθω μικρή μα όχι ασήμαντη. Αλλά απέναντι στις ειδήσεις νιώθω μικρή κι ασήμαντη». «Ήθελε να ‘χει γνώμη
Περισσότερα -
Τρία ποιήματα
Της Μαίρης Πέστροβα // Η αγενής τανάλια Θυμάσαι τι μου ‘χες πει; «Στην μπόρα να μένεις σιωπηλή» Μέχρι που πέρασε από μέσα μου Ρημάχτηκαν τα σπλάχνα μου Καθαρή υποταγή έγραφε το χαρτί Το κόλλησαν στην πλάτη μου
Περισσότερα -
Διήγημα: “Η κυρία των Γαλλικών μου”
Της Μαρίας Σκαμπαρδώνη // * Εκείνη την εποχή ήμουν μαθητής της 1ης Λυκείου, έφηβος. Οι γονείς μου ήταν άνθρωποι με μεγάλη αγάπη για τη μόρφωση και ήθελαν να διευρύνω τους ορίζοντες μου σε πολλούς και διαφορετικούς
Περισσότερα -
Ανάσες πεζογραφίας
Γράφει η Κούλα Αδαλόγλου // Νίκος Μανούδης: «Στον σταθμό… και άλλες ιστορίες», εκδ. Γράφημα, 2022 Όταν διάβαζα το βιβλίο του Νίκου Μανούδη, η λέξη «σταθμός» προκαλούσε φοβερούς συνειρμούς και φριχτές εικόνες– και θα προκαλεί
Περισσότερα