Τρία ποιήματα
Της Αρετής Μαυροπούλου //
Σαν βροχούλα ποτιστική
το φιλί σου
ξεδιψά την έξαψή μου.
Βροχή φιλί
ελαύνουν το αδύνατο
δισύλλαβες προσδοκίες
ανάγκη και προϋπόθεση
για ζωή.
Για να καρπίσει η αγάπη
πρέπει να βρέξει ο Ουρανός.
*****
Αυτό που θα ‘θελα πιότερο
είναι να φτιάξω Έναν ουρανό
που να ‘χει δυό φεγγάρια
ένα μεγάλο κι ένα μικρό.
Το μικρό να είναι
σαν αυτό που έβλεπα παιδί
το μεγάλο ένα παράπονο
που ολοένα και με πνίγει.
Φιέστες οργανώνουν οι άνθρωποι
για να έχουν το απατηλό της ευτυχίας
την πληρότητα να νιώσουν
κι ας είναι ελάχιστη.
Άντε μετά να φτιάξεις Ουρανό
με ψευδαισθήσεις
και απάτες.
*****
Σαν αγριολούλουδο
που απρόσμενα φυτρώνει στα άγρια βράχια
η αγάπη άνθισε.
Δίχως καμιά φροντίδα
άνοιξαν τα λευκά πέταλα
και σκόρπισαν ευωδιές.
Κάπως έτσι γεννιέται κι η ζωή
με θαυμαστό τρόπο συντηρείται.
Μέσα από μία χαραμάδα
τρυπώνει το φώς
τα θαυμαστά αποκαλύπτονται
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Ποίημα: “Τυφλή ελεγεία”
30/04/2024, 7:42 μμ -
Ποίημα: “Eλάχιστο”
30/04/2024, 7:40 μμ -
Ποίημα: “Ο καλύτερος εχθρός”
30/04/2024, 7:39 μμ -
Ποίημα: “Φθορά”
30/04/2024, 7:37 μμ -
Ποίημα: “Λύτρωσις”
30/04/2024, 7:36 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Γκρίζο Βλέμμα: Το σπίτι ως φυλακή, το σπίτι ως ουτοπία
Από τον Πάνο Ιωαννίδη // Τριγύρω μου, στον πραγματικό χώρο και στον ηλεκτρονικό τόπο υπάρχει ένα διάχυτο αίσθημα παύσης. Η ζωή έχει μπει σε καραντίνα και περιμένει το γραφειοκρατικό σφύριγμα που θα της επιτρέψει και πάλι, να βγει στους
Περισσότερα -
«Λιώνει η ψυχή μου περιμένοντας»
Γράφει ο Κώστας Τραχανάς // Χόρχε Γκαλάν «Τα δικά μας χρόνια», Μετάφραση: ΑχιλλέαςΚυριακίδης, Εκδόσεις Ψυχογιός 2020 σελ. 400 Η κουκουβάγια ταυτίστηκε από την αρχαιότητα με το άγγελμα του θανάτου, ήταν ένα προμήνυμα πως κάτι κακό θα έρθει. Η
Περισσότερα -
Συνένοχοι και «συνταξιδευτές»
Από τον Κωνσταντίνο Μπούρα // * Ιάκωβος Ανυφαντάκης, “Κάποιοι άλλοι”, μυθιστόρημα, εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα 2019, σ. 344 Υποδειγματικό αφήγημα με λεπτομερείς, εξονυχιστικές περιγραφές, εισαγωγή-έκθεση, εκτεταμένη ανάπτυξη, ενδιαφέρουσα πλοκή και (απρόβλεπτη, απροσδόκητη) ανατροπή στο τέλος. Ο πρωτοπρόσωπος αφηγητής έχει
Περισσότερα -
Πεζό ποίημα: “Ευχές προς ναυτιλλόμενους”
Του Νίκου Ρούπα // * “Ευχές προς ναυτιλλόμενους” Μη με ρωτάς για το αν υπάρχουν σωστές ή λάθος διαδρομές. Ας γίνει σιωπηλότερη η έπαρση σου, στην άνυδρη ερημιά σου, την ανθρώπινη, την από παντού
Περισσότερα -
«Δεν μπορείς να γίνεις, ό,τι δεν μπορείς να δεις»
Γράφει ο Νίκος Σαλτερής // Για το βιβλίο της Andria Zafirakou: «Δίδαξε. Μπορείς; Τι χρειάζεται για να χτιστεί η επόμενη γενιά», Εκδόσεις Πατάκη, Ιούνιος 2022 «Δεν μπορείς να γίνεις, ό,τι δεν μπορείς να δεις». Η καθηγήτρια εικαστικών και
Περισσότερα -
Το άπλετο φως της ζωής, της μνήμης και του μύθου
Γράφει η Χρύσα Νικολάκη // Νικολέττα Ρεπάνη «Το ημερολόγιο ενός ναυτικού», εκδόσεις Όστρια “Είδα τη θάλασσα να ξεχειλίζει ψάρια, την είδα να αλλάζει χρώματα, την είδα από φώσφορη τη νύχτα να γίνεται πράσινη το πρωινό και να παίρνει
Περισσότερα -
Κύκνειο άσμα
Γράφει ο Θανάσης Λιακόπουλος // «Σίλβερβιου», Τζων Λε Καρέ, εκδ. Bell, μτφρ. Μαρία Παπανδρέου Στις δέκα η ώρα ένα βροχερό πρωί στο Γουέστ Εντ του Λονδίνου, μια νεαρή γυναίκα μ’ ένα φαρδύ άνορακ και μια μάλλινη μαντίλα φορεμένη
Περισσότερα