Fractal

☆ Για την παράσταση “Το γράμμα μιας άγνωστης” στο θέατρο Εκάτη

Γράφει η Χρύσα Νικολάκη //

 

 

 

«Το γράμμα μιας άγνωστης» είναι η ιστορία ενός τεράστιου έρωτα. Συγγραφέας είναι ο Στέφαν Τσβάιχ.

Η διασκευή και η θεατρική προσαρμογή είναι της Βαλεντίνη Λουρμπά, όπως και η εξαίσια σκηνοθεσία. Στο ρόλο της άγνωστης βρίσκεται η Χάρις Συμεωνίδου, η οποία ενσαρκώνει σαγηνευτικά την μυστηριώδη γυναίκα.

Καταιγιστικό, το μονόπρακτο της Χάρις Συμεωνίδου ισοσκελίζει την αγάπη με την ελευθερία έχοντας ως ζυγοστάθμισμα τον έρωτα. Τον έρωτα για το πλατωνικό, τον αγαθό έρωτα , τον ανιδιοτελή, που μέσα στην απέραντη μοναξιά του αναζητά ένα κοίταγμα, ένα άγγιγμα, ένα χάδι.

 

 

 

Η Χάρις Συμεωνίδου σε αυτό της το μονόπρακτο κόβει την ανάσα με την ερμηνεία της, καθώς μεταμορφώνεται σε όλες τις εποχές , από γυναίκα Άνοιξη, σε γυναίκα Καλοκαίρι, σε γυναίκα Φθινόπωρο….που δεν προλαβαίνει όμως να Χειμωνιάσει. Γιατί ο έρωτας είναι συνυφασμένος με τη νεότητα . Η γυναίκα στέλνει ένα γράμμα έχοντας ως αποστολέα το εξής : “Από μια γυναίκα που δεν γνώρισες ποτέ”.

Η ανυπαρξία αυτής της γυναίκας στη ζωή του άντρα με τον οποίο είναι ερωτευμένη αν και αλλάζει χρόνο και τόπο παραμένει αινιγματική. Γιατί εκείνος δεν αναγνωρίζει πότε στο πρόσωπο της το ιδανικό.

Η εξιδανίκευση γίνεται μόνο από την ίδια, άρα ο έρωτας παραμένει ανικανοποίητος. Το τέλος συγκλονιστικό, δημιουργεί την πρέπουσα ανατροπή και αποκαλύπτει το ταλέντο του συγγραφέα του έργου. Η μουσική με το γλυκό ήχησμα του πιάνου μας ζεσταίνει τις αισθήσεις και μας ταξιδεύει στο ρομαντικό πλαίσιο του σκηνικού ( Μουσική επιμέλεια: Λία Τσεκούρα).

Συνταιριάζει απίστευτα στο όλο σύνολο, το φως των κεριών,  που μαρτυρά το μυστικό του γράμματος ..αυτό το φως που σιγοκαίει και   ξετυλίγει την αλήθεια. Η φωνή του άνδρα( αφηγητή Γιώργου Χρονά) μέσα από το κάδρο,  λειτουργεί υπέροχα διαλογικά , για να προσδώσει ένταση και να φωτίσει σκηνές αφήγησης του παρελθόντος.

Τέλος,  η σκηνή μετατρέπεται νοερά με το μανουάλι σε μικρό εκκλησάκι , όταν η γυναίκα θρηνεί τη θλιβερή της μοίρα .

Το έργο είναι πολυπρισματικο, βαθύτατα υπαρξιακό , ερωτικό αλλά και ουμανιστικό ταυτόχρονα,  μια και συνδιαλέγεται με τη μοναξιά, την οδύνη, τον πλούτο και τη φτώχια. Κυρίως όμως με τη ματαίωση. Την μόνη φθορά της ύπαρξης που οδηγεί στον πνευματικό και σαρκικό θάνατο .

 

 

Συγχαρητήρια στην εξαιρετική Βαλεντίνη Λουρμπά για την θαυμάσια διασκευή σε θεατρικό έργο μα και την Χάρις Συμεωνίδου για την πολυσχιδή ερμηνεία της. Όσο για τον Χάρη Χρονά, κάνει ανάγλυφη της αφήγηση με την ποιητική του χροιά.

Τους ευχαριστούμε!

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top