Τέσσερα ποιήματα
Της Όλγας Δημοσθένους Καλύβα //*
ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΑΒΑΦΗΝ
Κορυφαίε των αρίστων συ, ποιητά ρηξικέλευθε στην κρίση, στην επιτήδευση ανοικτίρμων.
Αλεξανδρινό, βαθιάς μελαγχολίας κι απρόσιτο, κείνο το αγέραστό σου το διεισδυτικό σου
Βλέμμα εκ του προσωπείου στείχει του νεκρικού σου στ’ απείρου το περιγιάλι ατέρμαντο.
Απρίλη γέννα κι Απρίλη θανή, στοχασμέ αθάνατε, το ειρωνικώς αμειδίαστο δεν πρέπει σου-
Φαναριωτών το γένος ∙ δίχως σκαλαθύρματα λόγου περικαλλούς πορεύεσαι μ΄ ανυπέρβλητη
Ηθών και μέτρου αξιοπρέπεια στην ποίησή σου, αθρυμμάτιστη στο χρόνο η συστοιχία των.
Σιωπηρώς στέκω και με σέβας ομπρός στο ανεξίτηλό σου κι ανεξάλειπτό σου, μέγα ποιητά!
«ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ»
Εν τω έτει 480 π.Χ…
Τίποτα δεν ενθυμούμαι.
Ενθυμούμαι μονάχα την Καλλίκλεια * να γέρνει τη νιότη της στου αηδονολαλήματος το ηδύ.
Εκείνη να ήτο νέα μες στων λιβαδιών τα άνθη· άνθος έμορφο κι η ιδία στη θωπεία του φωτός, ως τον αντίκρισε ·
τέκνον ευγενικόν εξ Ηρακλέους το γένος με την κεφαλή υπό τον ίσκιο της περικεφαλαίας-κι ας εκόπη απ’ του Ξέρξη εκ των υστέρων το χέρι-ανθοβολούσα και από των ώμων μανδύας κόκκινος · περιβολή αιωνία της δόξης, της αρετής και της ανδρείας-σάβανο ολόλευκο στα μάτια της κόρης της εντρόμου.
Κι ακόμη σάνδαλον πολεμικόν χειρόδετον δεν εφόρει, το ξίφος ανδρικόν κι η ασπίδα του Πηλείδη τον προσμένει.
«Ουχί θρήνοι κι οδυρμοί σού πρέπουν.
Ουχί οίκτος και οδύνη αρμόζουν σε, μέγα βασιλεύ!».
Στη σιωπή την υπόκωφη ράγισε του λογισμού της το κάτοπτρο κι ο ταύρος μαινόμενος κι ασυγκράτητος ο λέων στων βελών την αντάρα.
Την πόρπη σπάσε κι απαλλάξου από το χιτώνα της πορφύρας · στες άκρες του ακόμα σέρνει Εφιάλτες και Γούσηδες… ζέχνει σαπίλα σε κυκλικές διαδρομές ο αρνησίπατρις νυν και αεί.
Πύρινη η ρομφαία!
Ποια Πόλη, ποια Ιθάκη, ποια Αλεξάνδρεια και ποιες Πύλες Θερμές! Στις ατραπούς τους
τα αργύρια προσκυνούν Μήδοι και Κίσσιοι(;)
Συ ολόισια στο θάνατο προχώρα τον ένδοξο.
Αναμφιβόλως μονάχα αυτός σου πρέπει…
στην κοψιά, στο σθένος, στο ήθος, στα των προγόνων τα κάλλιστα και μέγιστα.
Στες μνήμες τούτες στες κρίσεις εκείνες το της Ιστορίας κλέος καρτέρι τού έστησε.
Και της Καλλίκλειας το προμάντεμα χορός στα μάτια τα καθάρια του Βασιλέως αργόσυρτος· πολεμική ενδεδυμένος ιαχή αναπόφευκτη εις τους αιώνας.
*πρόσωπο φανταστικό για την οικονομία του ποιήματος
ΤΟΥ ΔΙΟΜΗΔΟΥΣ ΤΑ ΑΛΟΓΑ
Σαν εσταμάτησες με μια πνοή στη χώρα των Βιστόνων , να ξαποστάσεις
κάτω απ ̓ της λίμνης τες νεροπηγές , δροσιά κρουνών και μονοπάτια σκιερά
σε αφανίσαν ̇
τα βλέφαρα βαρύ φορτίο κι απόκαμες να καρτερείς το πούσι ̇
αίφνης σιμώσαν σιωπηλά κι αθόρυβα τέσσερις ανάσες πύρινες ,
ρουθούνια φλογερά τον ύπνο σου τρομάξαν κι απεμπόλεσε .
« Άτυχε ξένε , τι ζητάς εις των Θρακών τη χώρα ;
Δεν εφοβήθηκες στιγμή των Μετοπών τα δώρα ;»
Οχτώ τα μάτια τα ογρά κι οι άλυσοι από σίδερο
το χώμα ανταριάζουν… κι ο κουρνιαχτός σε τύφλωσε
και τα χαλκά δεν είδες .
Κι ωσάν ανοίξανε αι θύραι της σαρκοβόρου της θανής
– τέσσερα τα στόματά της , τέσσερα τα ονόματά της –
η σίαλος φαρμακερή έσταξε στο πρόσωπό σου .
Ευθύς τα μάτια δε σφαλούν , τον τρόμο αντικρίζουν
και τα κεφαλομάντηλα τον ίδρωτα σκουπίζουν…
Μα κείνα εχόρτασαν απ ̓ των σαρκών τη γεύση
κείνων που πληγώσαν ̇ ακόμη και του Άρεως την τρομερή την ιαχή κατασπαράξαν !
«Μη φοβού των αλόγων την έσχατη την πείνα ̇ πάει αυτή ! Εκορέσθη πια…»,
τα δάκρυά τους αποκρίθηκαν κι απέστρεψαν την κεφαλή στης Δύσεως το δρόμο.
Κι εσύ εστάθης κει ̇ όνειρο ήταν ή αλήθεια σκοτεινή ;
Και μες την ταραχή θα σε κατατρώγει ̇
τι θα ̓χεις τώρα να φοβάσαι , ω ποιητά ;
Ὁ ἐξ Ἀλεξανδρείας
Τ’ Απρίλη γέννα και θανή τ’ Απρίλη
ως φάντασμα εστάθης εις τη θύρα
μ’ άλυσο δέσμια δεξιά την χείρα.
Είρων, απρόσιτος! Μουντό στο δείλι
εβδομήκοντα λόγοι στο μαντήλι ˙
«κλίνης αναστεναγμοί-τειχών μοίρα
Εμπνεύσεως τη γέννα ως επήρα,
κάτοπτρο γέρικο καίει καντήλι».
Μετέωρος της αξιοπρεπείας,
δεσμώτης Προμηθεύς της ευπρεπείας ˙
σιωπηλές οι ηδονές των ερώτων
στα απύθμενα της Αλεξανδρείας.
Πού τόλμη αδρανούς φιλαρεσκείας!
Αιώνιες οι επιταγές των Πρώτων.
(Τέσσερα ποιήματα-απειροελάχιστος φόρος τιμής στον Αλεξανδρινό Ποιητή ως συμβολή στην ίδρυση και στη θεσμοθέτηση της Παγκόσμιας Ημέρας Κ. Π. Καβάφη-29 Απριλίου 2024-στο Βόλο από την International Art Academy, τη Volos World Guitar Orchestra και υπό την αιγίδα του Εθνικού Συμβουλίου Ελλάδος Ομίλων και Κέντρων για την Unesco.).
*Η Όλγα Δημοσθένους Καλύβα εκ του Προαστίου Καρδίτσας είναι-πανελληνίως και παγκοσμίως-βραβευμένη ποιήτρια και συγγραφέας.
Ετικέτες: Ποίηση
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
“της απευχής τ’ αντίο”. Ανέκδοτο ποίημα του Κώστα Θ. Ριζάκη
30/04/2024, 7:43 μμ -
Διήγημα: “Χαμογέλα, έχεις μια μόνο ζωή, την εξαντλείς και φεύγεις”
30/04/2024, 7:42 μμ -
Ποίημα: “Τυφλή ελεγεία”
30/04/2024, 7:42 μμ -
Ποίημα: “Eλάχιστο”
30/04/2024, 7:40 μμ -
Ποίημα: “Ο καλύτερος εχθρός”
30/04/2024, 7:39 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Αγώνας για ζωή, ένα έργο ναυτοσύνης
Γράφει η Κατίνα Βλάχου // Πάνος Καραβίδας «Κοντραμπάντο», Εκδόσεις Φιλύρα 2016, σελ. 284 Διάβασα το Κοντραμπάντο απνευστί. Ο συγγραφέας, που δεν είναι στην πρώτη του νεότητα, γράφει ένα πρώτο βιβλίο κι αυτό το βιβλίο το χαρακτηρίζει απ’ τη
Περισσότερα -
Κηδείες και νεκροφόρες
Γράφει ο Φίλιππος Φιλίππου // Δημήτρης Λέντζος “Σοκολατάκια Μαργαρίτα” Εκδόσεις Μετρονόμος, 2016, σελ. 100 O Δημήτρης Λέντζος (Μηλιές, Ηλείας) που άρχισε την λογοτεχνική του σταδιοδρομία το 1986 με την ποιητική συλλογή Η Θεία Λειτουργία της Ηλιανής, και συνέχισε
Περισσότερα -
Ήρκος Αποστολίδης: «Με ελκύει το ανεξάρτητο πρόσωπο, το ελεύθερο, το αυτόβουλο• ο Μεγαλέξανδρος, ο Νίτσε, ο Ίψεν είναι τέτοια πρόσωπα»
Συνέντευξη στον Άκη Καρατζογιάννη // * Φωτογραφίες: Ιφιγένεια Ματηγάκη // Ο Ήρκος Αποστολίδης, παρά το ιστορικό και μεταφραστικό του έργο, δεν είναι ιδιαίτερα γνωστός στο ευρύ κοινό. Τούτο επειδή ούτε προβάλλεται, ούτε αυτοπροβάλλεται. Δεν προβάλλεται, διότι λέει απερίφραστα
Περισσότερα -
✩ Editorial: «Γιατί να μην έχω παντρευτεί το αρνί;»
«Ίσως να ήμουν τρελή από τότε ακόμα που ήμουν με το Αρνί. Γιατί να μην έχω παντρευτεί το Αρνί, να μην έχω κάνει τρία παιδιά, να μην έχω παρατήσει τη δουλειά μου, για να μεγαλώνω τα τρία τρελά
Περισσότερα -
«Για μια πολητεία»
Γράφει ο Ιωσήφ Μανίκης // Γιάννης Πάσχος «Tο χρονικό ενός δυσλεκτικού», εκδ. Περισπωμένη Το βιβλίο του συγγραφέα και βιολόγου Γιάννη Πάσχου με τίτλο «το χρονικό ενός δυσλεκτικού» το διάβασα μονορούφι και πήρα γερές δόσεις αισιοδοξίας. Δεν κρύβω ότι
Περισσότερα -
«Εμπρός λοιπόν, πάρτε την ιστορία και δρόμο. Κάντε σαματά.»
Γράφει η Νάντια Τράτα // «Το τέρας έρχεται» του Patrick Ness, Μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου, εκδόσεις Πατάκη, σελ. 216 Το τέρας εμφανίστηκε λίγο μετά τα μεσάνυχτα. Έτσι κάνουν τα τέρατα. …………….. Ο Κόνορ κοίταξε ολόγυρα το δωμάτιο με βλέμμα
Περισσότερα -
Studdle: Όλα τα νέα της σχολής σου στο κινητό σου. Ο εμπνευστής της εφαρμογής, Δημήτρης Κανέλλης, μιλάει στο Fractal.
Συνέντευξη: Δήμητρα Ντζαδήμα Μια εφαρμογή για κινητά, μέσω της οποίας οι φοιτητές μπορούν να ενημερωθούν για πρακτικά θέματα που αφορούν τις σχολές τους, εγκαινιάζει εδώ και λίγο καιρό τον χώρο των εφαρμογών. Έρχεται να βοηθήσει πολλούς νέους αλλά και
Περισσότερα
