Fractal
  • Ένα μικρό πεζό και ένα ποίημα

    Του Αντώνη Κηπουρού // *         Παρακολουθώντας τηλεοπτικές εκπομπές, αυτές που λέει ο πολύς ο κόσμος κουλτουριάρικες, εστίαζα πιο πολύ σ’ αυτές που αναφέρονταν στα τραγούδια, ιδίως στα λαϊκά, αλλά και στα άλλα είδη. Άκουγα λοιπόν που

    Περισσότερα
  • Ένα ποίημα: “Koλιέ”

    Της Μαρίας Σκαμπαρδώνη // *       Κολιέ   Και την ώρα που χωρίζαμε κοίταξα για λίγο το λαιμό σου. Το κολιέ που σου είχα χαρίσει, φορούσες που ήταν για το καλό σου.   Και την πικρή στιγμή του

    Περισσότερα
  • Ένα ποίημα: “Blue Moon του Μαρτίου”

    Της Ελένης Λιντζαροπούλου // *         Blue Moon του Μαρτίου   Μου έκανες δώρο Ένα μπλε Φεγγάρι Στα γενέθλιά μου Φοβόμουν να σε πενθήσω και να κλάψω Κι έτσι Φώναξα σε όλους Πως είχες Αναστηθεί Δίπλα σου

    Περισσότερα
  • Ένα ποίημα: “Του δρόμου στοχασμός”

    Του Ανδρέα Γ. Λίτου // *       ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ   Ένας ουρανός την δρόσο να σταλάζει. Δάκρυα γυρεύει η δίψα της αγάπης. Μεγάλη η αγάπη κι άχραντη η γαλήνη. Μα η νύχτα δεν πιστεύει την αυγή. Ακόμη

    Περισσότερα
  • Ποίημα: “Μια Μήδεια ακόμα”

    Της Άντης Μιχαλοπούλου // *       ΜΙΑ ΜΗΔΕΙΑ ΑΚΟΜΑ   Κοίτα το χέρι μου, λευκή πορσελάνη Τα πόδια μου δυο ξερά κλαδιά θα με κρατήσουν όρθια; Ως πότε; Και τα μαλλιά μου λυτά φύκια πέφτουν στους ώμους Και

    Περισσότερα
  • Ένα ποίημα: “Θεέ μου μη με εγκαταλείψεις”

    Της Μαρίας Σκαμπαρδώνη // *         Θεέ μου μη με εγκαταλείψεις, παρηγοριά από αλλού δε βρίσκω. Όταν όλοι με αφήνουν, στον ώμο σου γέρνω και ελπίζω.   Θεέ μου μη με εγκαταλείψεις, στην αγάπη σου προστρέχω. Όλων

    Περισσότερα
  • Ένα ποίημα: “Λαΐς: Tης φύσεως το κάλλιστον φιλοτέχνημα”

    Της Σταυρούλας Ηλία // *       ΛΑΙΣ : ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΤΟ ΚΑΛΛΙΣΤΟΝ ΦΙΛΟΤΕΧΝΗΜΑ   1. Η φημισμένη εταίρα, η Λαΐς η Κορινθία 2. πολλούς άνδρες ευχαρίστησε 3. οδηγώντας τους στα μυστικά μονοπάτια 4. μιας πρωτόγνωρης ηδονής   5.

    Περισσότερα
  • Ποίημα: “O τόπος”

    Του Χριστόφορου Τριάντη // *       Ο ΤΟΠΟΣ   Αυτός ο τόπος είναι η πατρίδα μας. Πάνω απ’ τις πετρωμένες θάλασσες το σκοτάδι γίνεται φως. Και τα δάκρυα είναι αόρατα. Ο χρόνος λυγίζει τα δέντρα κι αρχαίους μύθους

    Περισσότερα
  • Ένα ποίημα: «Αποκάθεξη»

    Της Άννας Μαρίας Πανταζή //       «Αποκάθεξη»   Βαθιά δέσμευση, θεμέλιο αγάπης, γνήσιας. Η αποδέσμευση; “Υποφέρω”, σου είπα. Αναγκαιότητα πόνου, αίσθηση ανικανοποίητου, ανημπόρια, αναβολή… Αποδοχή ευθύνης ή εκδήλωση απροθυμίας; Η ομιλία σου, νευρωτική, σημαδεμένη από την έκφραση: «έπρεπε»

    Περισσότερα
  • Ποίημα: “Ενδογενείς συσπάσεις”

    Του Αργύρη Ευαγγελούλη // *         Ενδογενείς συσπάσεις   Αυτή η ατέλειωτη κοσμική πίσσα πώς μου λιώνει το στόμα ενώ τρέχει ανάμεσα στα πόδια σου μαύρη πηχτή σαν το σάλιο ερπετού που κυνηγά το νεογέννητο αίμα στην

    Περισσότερα

Back to Top