Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Ποιήματα για την πόλη, τον έρωτα, τον Πόε
11/03/2020, 10:32 πμ

Ποιήματα για την πόλη, τον έρωτα, τον Πόε

Γράφει ο Φίλιππος Φιλίππου //

 

Νικόλας Λεβέντης “Κυνισμός” Εκδόσεις Στοχαστής, 2019, σελ. 44

 

Όλο και περισσότεροι νέοι άνθρωποι καταγίνονται με τη λογοτεχνία, γράφοντας και εκδίδοντας ποιήματα και πεζογραφήματα, αρκετά από τα οποία είναι αξιοπρόσεκτα. Ένας από αυτούς είναι και ο Νικόλας Λεβέντης που γεννήθηκε το 1993 και σπούδασε θεολογία. Το πρώτο του βιβλίο με ποιήματα, το Με την ελπίδα της αποδοχής, το εξέδωσε το 2015 και το δεύτερο, το Η αλήθεια των στιγμών, το 2017. Το πιο πρόσφατο με τον τίτλο Κυνισμός περιέχει μικρά ποιήματα, που διεκδικούν το να είναι αφοριστικά, εγκυκλοπαιδικά ή παιδευτικά, αλλά και ερωτικά. Ας δούμε το «Καθαρτήρια θάλασσα»:

 

   Στο πέλαγο πλοία σφυρίζουν

   το αίμα χαιρετούν συχνά-πυκνά.

   Αίμα-λάβα ρέει αδελφικά

   στη θάλασσα∙ χαιρετισμό ανταποδίδει.

   Εκεί σβήνει […]

 

Κάποια ποιήματα είναι αυτοβιογραφικά, περιέχουν αναμνήσεις, πίκρα, αλλά και μομφές. Ας διαβάσουμε το «Χωρίς επιστροφή»:

 

Δεν έχω τύψεις που δεν είμαι κοντά σου

δεν έχω το σθένος να αντικρίσω την παρακμή∙

μονάχα λυπάμαι τη γερασμένη σκέψη σου

να μη νομίσει πως σε ξέχασα[…]

 

Ιδού και το «Εύθραυστη ισορροπία» με παρόμοιο περιεχόμενο αναμνήσεων και νοσταλγίας.

 

Τα βλέμματά μας συναντήθηκαν για ώρα.

Μέσα από τα μάτια της είδα

Τον εύθραυστο ψυχισμό της.

Μόνο ένα μειδίαμα

έκανε την εμφάνισή του στο πρόσωπό της.

Η αύρα της έκρυβε  κάτι το σπασμένο […]

 

Κάποια ποιήματα μπορούμε να τα χαρακτηρίσουμε κοινωνικά, αφού σε αυτά γίνεται λόγος για γεγονότα και φαινόμενα της καθημερινής ζωής στην πόλη που όλοι γνωρίζουμε. Στίχοι από το «Συρμός δικαστών».

 

Περνούσες ανάμεσά μας,

ικέτευες για λίγα λεπτά του ευρώ.

Δήλωσες πως είχες οικογένεια,

έμενες στο δρόμο, ανησυχούσες

για το μέλλον των θυγατέρων σου […]

 

Νικόλας Λεβέντης

 

Όπως τονίζει και ο τίτλος της συλλογής, τα ποιήματα του Νικόλα Λεβέντη διακρίνονται για τον κυνισμό τους, κρυφό ή φανερό, κι ενίοτε μας οδηγούν σε ανορθόδοξες σκέψεις. Αυτό δείχνει και το ποίημα

«Κιονόκρανοι».

 

Οι αρχαιότητες δεν έχουν τίποτα να προσφέρουν.

Σημασία έχει ο πολιτισμός της καθημερινότητας,

 πολιτισμός με τον οποίο συζείς.

Κανένα άγαλμα και ουδεμία ωραιοστόλιστη πέτρα

δεν δύνανται να εξανθρωπίσουν την ασμίλευτη

ανθρώπινη φύση […]

 

Τον ίδιο κυνισμό συναντάμε και στο ποίημα «Πόλεμος».

 

Μόνο στο άκουσμα της λέξης

Το κορμί μου τρέμει.

Ναι, φοβάμαι την ανθρώπινη ηλιθιότητα.

Ανθρωπισμός και βαναυσότητα

δύο όψεις του ίδιου νομίσματος […]

 

Ο ποιητής δεν παραλείπει να μιλήσει και για τούτη τη χώρα που επί

αιώνες παλεύει για την ύπαρξή της και την ελευθερία της, δίπλα στις γειτονικές χώρες με τα ίδια προβλήματα. Να το ποίημα «Βαλκάνια».

 

Χώρες αίματος.

Αλληλομισούμενα αδέρφια.

Τέκνα του Αλυτρωτισμού

και της Διχόνοιας.

Τα βουνά είναι

η μήτρα του θανάτου μας […]

 

Ασφαλώς, δεν λείπουν και οι ερωτικοί στίχοι, ο ποιητής βασανίζεται κι αυτός από τα πάθη του έρωτα και τις ανάγκες του κορμιού. Αυτό φαίνεται στο ποίημα «Ηχοτοπίο».

 

Στο νου μου ηχεί το ρέκβιεμ του έρωτα

κι οι νότες καρφώνουν σαν σφυριά την καρδιά.

Σαν αστραπές οι διακυμάνσεις

όταν λείπεις από τη ζωή μου.

Υποχείριο των αισθημάτων […]

 

Κλείνοντας τούτο το σημείωμα, δεν μπορούμε να παραλείψουμε την αναφορά σ’ έναν μέγιστο ποιητή, ο οποίος έχει γαλουχήσει ένα σωρό γενιές. Το ότι συγκινεί σήμερα μια μεγάλη μερίδα αναγνωστών και ποιητών είναι ελπιδοφόρο: το βλέπουμε στο ποίημα «Αφιέρωση στον Έντγκαρ Άλαν Πόε».

 

Υπήρχε κάποτε ένα λιβάδι

σε μια άλλη γη, που ένα παιδί,

μικρό παιδί έσκυψε να πιει νερό

και πέθανε. Στην κοιλάδα βασίλευε το Σκοτάδι […]

 

Να προσθέσουμε πως ο ποιητής έχει ασχοληθεί με την εκπαιδευτική τεχνολογία, το κλασικό τραγούδι, το θεατρικό παιγνίδι, τη σύνθεση και τα ανθρώπινα δικαιώματα.

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top