του Κωνσταντίνου Δ. Τζαμιώτη // * Όταν έφτασε στην πλατεία για να πιάσει δουλειά, οι τεχνικοί είχαν ήδη στήσει ένα ιγκλού από φελιζόλ σε φυσικό μέγεθος και είχαν κρύψει στο εσωτερικό του όπως διαπίστωσε, τα ψυγεία και τη γεννήτρια.
Περισσότερα
του Κάπα Κάπα Μοίρη // * Σ’ ένα ράφι της βιβλιοθήκης, πίσω πίσω για να μη δίνουν στόχο στα κουτσομπόλικα μάτια, είχε αραδιάσει ένα μικρό βουνό από πλαστικές θήκες φιλμ. Εκείνες τις μαύρες, με το μαύρο ή γκρι καπάκι,
Περισσότερα
της Τέσυς Μπάιλα // * Η πόλη είχε γεμίσει συντρίμμια. Πανικόβλητη έτρεχε να κρυφτεί μέσα στη καλοκαιρινή ραστώνη του κόσμου και να κρύψει τα θύματά της. Μύριζε καπνό, δάκρυ, απανθρωπιά. Στην επαρχία Σατζάγια όλα είχαν καταστραφεί. Ο ανηλεής βομβαρδισμός
Περισσότερα
Γράφει η Αγγέλα Γαβρίλη // * Σιχαίνομαι το καλοκαίρι. Το σιχαίνομαι στ’ αλήθεια, αν και γεννήθηκα καλοκαίρι: Αύγουστος, πιο καλοκαίρι δεν γίνεται δηλαδή. Πιθανόν πιστεύετε ότι το σιχαίνομαι επειδή όλοι έλειπαν για διακοπές και οι συμμαθητές μου δεν έρχονταν
Περισσότερα
Γράφει η Σίσσυ Κόσσυβα // * Η μυρωδιά της γης όταν οι γυναίκες ποτίζουν αργά τα απογεύματα του καλοκαιριού. Οι παρέες στις αυλές, στα μπαλκόνια, στα δρομάκια. Τα πανηγύρια των ναών. Τα θερινά σινεμά. Το γαλάζιο τ’ ουρανού και
Περισσότερα
Γράφει η Αργυρώ Μαντόγλου // * Αυτή τη φορά δεν άκουσε την καρδιά της, μόνο τον ήχο του ρολογιού στο διπλανό δωμάτιο. Άνοιξε τα μάτια και είδε τις δυο χρυσαφιές κορνίζες στον απέναντι τοίχο, δυο μαύρα και άδεια παραλληλόγραμμα. Δεν
Περισσότερα
της Λίτσας Ψαραύτη // * Όλη τη νύχτα τη νύχτα δεν έκλεισε μάτι. Κάθε τόσο πεταγόταν στο παράθυρο, κι άκουγε τη φουρτουνιασμένη θάλασσα που χτυπούσε με μανία τα βράχια της παραλίας. Του είχε πει αποβραδίς να μη βγει για
Περισσότερα
της Μαρίας Γαβαλά // * Η νεαρή μητέρα μπήκε στη θάλασσα κρατώντας αγκαλιά το παιδάκι της – έδειχνε τρίχρονο πάνω κάτω, αγοράκι σίγουρα γιατί το καπελάκι που φορούσε ήταν γαλάζιο, όπως και τα περισσότερα από τα παιχνίδια του. Ένας
Περισσότερα
του Νίκου Χρυσού // * Μπέσιμ, Αγγελική, Φιτόρε, Λουάν, Ντέριμ, Φατλούμ, Τριανταφυλλιά, τακτοποιούσε σε σειρά τα ονόματα για να παραμείνει ξυπνητός. Ελευθέριος, Λιριντόνα, Ευθαλία, το σκέφτηκε λιγάκι και συνέχισε, Απόστολος, Φλουτούρα, Τάκης. Σταματά καθώς αντιλαμβάνεται πως το τελευταίο δεν
Περισσότερα
του Κυριάκου Αθανασιάδη // * Ήταν άνθρωπος που ενδιαφερόταν πολύ για τη λεπτομέρεια, για την οργάνωση. Δεν ήθελε ν’ αφήνει πράγματα στην τύχη, σαν κηλίδες λαδιού στην επιφάνεια του νερού, σαν δαχτυλιές πάνω σε τζάμι, σαν ακατάλληλο ντύσιμο σε
Περισσότερα
Της Ε. Ιακωβίδου // «Γαλαζοπράσσινο αστέρι» Γαλαζοπράσινο αστέρι στο μέρος της καρδιάς. Φτιαγμένο και ραμμένο στα μέτρα τους. Σαν το πάλαι ποτέ κίτρινο αστέρι που επέβαλαν οι Ναζί στους Εβραίους. Για να ξεχωρίζουν από
ΠερισσότεραΑπό τον Κωνσταντίνο Μπούρα // * Ονειρική και ονειρώδης παράσταση σε ένα σκηνικό που έμοιαζε επικό με την κινηματογραφική προβολή στην οθόνη του βάθους, με σκηνικά αντικείμενα πτυσσόμενα και ανασυναρμολογούμενα, με ζωντανή επί σκηνής μουσική, αυτοσχεδιαστική και
ΠερισσότεραΒΙΒΛΙΟ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Σταυρούλα Δημητρίου: «Ο έμπειρος αναγνώστης θα αντιληφθεί το αλφαβητάρι μου» Από την Ελένη Γκίκα ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Ευγενία Ασλανίδη: «Οι χώροι των τεχνών και των γραμμάτων είναι η θάλασσα κι εμείς… δεν είμαστε ψαράδες» Από την Ειρήνη- Πασκουαλίτα
ΠερισσότεραΓράφει η Ρίτα Βελώνη // Πώς αναμένεται να κυλήσει η χρονιά που μόλις μπήκε από τις επιπτώσεις της πανδημίας; Τι προβλέπουν οι ειδικοί για τα νέα στελέχη του κορωνοϊού, αλλά και για τους εμβολιασμούς που ήδη έχουν ξεκινήσει;
ΠερισσότεραΓράφουν η Γαρουφαλιά Δόριζα & η Πηνελόπη Μωραϊτου // Μιχάλης Μοδινός, “Χρυσή Ακτή”, σελ. 375, Εκδόσεις Καστανιώτης 2005 Είναι φορές που η ανάγνωση ενός λογοτεχνικού έργου με διάθεση κριτική μειώνει την αισθητική απόλαυση. Συχνά μάλιστα είναι επώδυνη -σαν
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Γκίκα // «Το να γλεντά κανείς δεν είναι παρά μια μορφή αυτοκτονίας» Φ.Σ.Φιτζέραλντ «Και βέβαια έπαιξες. Όλη σου τη ζωή το ‘χες το στοίχημα. Απλώς δεν το ‘ξερες. Ξέρεις τι χρονιά γράφει πάνω το κέρμα;
ΠερισσότεραΓράφει η Τζένη Μανάκη // «Υπάρχουν τόσο λεπτές ψυχολογικές αποχρώσεις στα πρόσωπα, τόσα ημιτόνια, τόσες απότομες εσωτερικές μεταπτώσεις , τόση λεπτομέρεια στη καθημερινή αλήθεια, και πάνω απ’ όλα τόση συμπυκνωμένη ποίηση, που αναδύεται όχι με ποιητικό λόγο, αλλά
Περισσότερα
Γράφει ο Παναγιώτης Γούτας // Με φρέσκια ματιά και, συχνά, αιχμηρούς υπαινιγμούς η Κούλα Αδαλόγλου βάζει βαθιά το ποιητικό νυστέρι της καυτηριάζοντας την αποθέωση της μετριότητας, τους ανούσιους ρομαντισμούς και τα ηλιοβασιλέματα, τις κοινωνικές παθογένειες και τη μικροαστική
ΠερισσότεραΓράφει η Ρίτα Βελώνη // Ποια χρώματα ασκούν τη μεγαλύτερη επίδραση στην ψυχική μας διάθεση; Πως η χρωματοθεραπεία βοηθά να αναπληρώσουμε τις ενεργειακές μας απώλειες και σε ποιες περιπτώσεις χρησιμοποιείται για θεραπευτικούς σκοπούς; «Τα χρώματα επιδρούν στην ψυχή,
ΠερισσότεραΤης Φιλιώς Ροτσίδου // Μαζεύτηκαν όλοι στη μεγάλη αίθουσα.. άλλοι αλαφιασμένοι..άλλοι απορημένοι.. μα τι έγινε; πως έγινε; οι εικασίες έδιναν κι έπαιρναν.. οι πολυέλαιοι κοίταζαν την ματαιότητα από ψηλά και το φως τους τρεμόπαιξε προς στιγμή.. μα
ΠερισσότεραΓράφει ο Στρατής Παρέλης // Ένας τζίτζικας εξορισμένος στον Παράδεισο.. Μ’ αυτά και με τα άλλα, γεμίσαμε τραγουδιστές (Τάχαμου) Όμως κανείς δεν είναι ο χαλκέντερος που, γαντζωμένος πάνω στον κορμό της μουριάς, τραγουδάει Στην καθαρή πλευρά
ΠερισσότεραΤου Αντώνη Δ. Σκιαθά // Η προβιά του χρόνου ζεσταίνει την μνήμη όπως η κλώσα τα μικρά της. Είχε περάσει ο σκληρός μήνας των γρήγορων εκτελέσεων, οι αναίτιες κι αθρόες συλλήψεις όμως στην κορύφωση τους. Γέμισαν
Περισσότερα«Ένα ψυχρό ποίημα έτοιμο να εκραγεί, το ηφαίστειο κάτω από το παγόβουνο». Αυτό ακριβώς προσπαθούσε να κάνει ο Άρης στο μυθιστόρημα της Έρσης Σωτηροπούλου «Δαμάζοντας το κτήνος», μια ιστορία για έναν άνθρωπο της εποχής που διασχίζει
ΠερισσότεραΤης Ελένης Μπετεινάκη // “Αν σε χάσω, μικρέ ελέφαντα…”, Κωνσταντίνα Αρμενιάκου, εικ : Zafouko Yamamoto, εκδ. Μίνωας Πως να αποδεχτείς την απώλεια αγαπημένου προσώπου ή πράγματος; Αν σε χάσω, μικρέ ελέφαντα… τότε τι θα συμβεί;
ΠερισσότεραΓράφει η Ρίτα Βελώνη // Ναι είναι γεγονός πως η σύγχρονη Ογκολογία, με αιχμή του δόρατος την ανοσοθεραπεία, εξασφαλίζει πλέον περισσότερα και ποιοτικότερα χρόνια ζωής για τους ογκολογικούς ασθενείς, μετατρέποντας τον μεταστατικό καρκίνο σε χρόνιο νόσημα. Τι γίνεται όμως
ΠερισσότεραΤου Νίκου Τσούλια // «Άντε τον βγάλαμε και τούτο το χειμώνα», έλεγαν οι γερόντοι παλιότερα στα χωριά, θεωρώντας πώς ο χειμώνας είναι η δύσκολη εποχή με τα κρύα και τις βροχές, ενώ στις άλλες εποχές ο χρόνος κυλάει
ΠερισσότεραΓράφει η Διώνη Δημητριάδου // Ζαχαρίας Στουφής: “Μαρμαρού”, ΑΩ εκδόσεις Για μια ακόμη φορά ο Ζαχαρίας Στουφής δηλώνει τη σχεδόν εμμονική του προσήλωση στον χώρο των νεκρών, αντλώντας από την πλούσια σκοτεινή παράδοση του λαού, με
Περισσότερα
