της Βάλιας Παπαναστασοπούλου // * Βρισκόταν ξαπλωμένη στο κρεβάτι της παρέα με τους δύο σκύλους της. Έξω έβρεχε περισσότερο από μία ώρα. Οι σταγόνες της βροχής χτυπούσαν πάνω στην ταράτσα του σπιτιού έντονα και ρυθμικά, ψιλονανουρίζοντάς την. Ο Ασούρ,
Περισσότερα
του Αλέξανδρου Κεφαλά // * Τακ, τακ, τακ… συγχρονίζονταν τα δάχτυλά του με τα μεταλλικά πλήκτρα της παλιάς Hammond γραφομηχανής. Ο επιβλητικός της όγκος για λίγα λεπτά τού φάνηκε απειλητικός, σχεδόν εχθρικός. Απομεινάρι του Μεσοπολέμου κι αυτή, όπως και
Περισσότερα
του Διονύση Λεϊμονή // * Χειμώνας… μόνο χειμώνα ένιωθε στο πετσί του, έξι μήνες τώρα, έναν χειμώνα υγρό που έμπαινε στην ψυχή του και την περόνιαζε, τον έκανε να αισθάνεται νωθρός, παγωμένος, ανίσχυρος! «Η μεγαλύτερη παγωνιά είναι της καρδιάς
Περισσότερα
του Αντώνη Μπουλούτζα // * ΜΠΡΟΣΤΑ ΠΕΤΟΥΣΑΝ ΑΡΑΙΩΜΕΝΑ καμιά δεκαριά σύννεφα αγγελούδια. Ακολουθούσαν σε πυκνή διάταξη ταξιαρχίες από χερουβείμ με ξέφτια εξαπτέρυγα και λάβαρα αναπεπταμένα και πιο πίσω, κρατώντας όμως μεγαλύτερη απόσταση, επέδραμαν στρατιές μελανόχρωμων δαιμόνων, που έσερναν την
Περισσότερα
του Βασίλη Μόσχη // * – Γιατί με κοιτάς; Τον κοιτούσε ανέκφραστα. Δεν τολμούσε να του πει κάτι. Όσες προσπάθειες κι αν έκανε, καμιά γραμμή του προσώπου του δεν έδειξε σημάδι ζωής. Απιθωμένες κείτονταν πάνω στο πρόσωπό του. –
Περισσότερα
του Δημήτρη Βαρβαρήγου // * Τίποτα δικό σου δεν μπορώ να κρίνω ή να απαιτήσω. Μπορώ όμως να σ’ αγαπώ με όλους τους τρόπους. Ως Γυναίκα ή Ερωμένη, ως Ηδονή, ως Πνεύμα ή Μούσα. Με χίλιες διαστάσεις που
Περισσότερα
της Αφροδίτης Βακάλη // * Ο απαλός αγέρας που φυσούσε σήκωνε σκόνη στη μικρή πλατεία. Ανατριχίλα πάνω στο χορτάρι, ανατριχίλα σ’ όλο το κορμί του. Φόβος; Ή μήπως μίσος, προσμονή; Τα μάτια έριξε στο χώμα κάτω. Κοίταξε το σανδάλι,
Περισσότερα
της Τζούτζης Μαντζουράνη // * 1. Ο ΘΟΡΥΒΟΣ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ «Τι περίμενες λοιπόν από την ζωή σου ανόητη;» έλεγε και ξανά ‘λεγε στον εαυτό της κλαίγοντας με λυγμούς. Δεν την πείραζε που έκλαιγε, αντίθετα, ξαλάφρωνε όλο το βάρος που
Περισσότερα
της Πέρσας Κουμούτση // * Τα τελευταία χρόνια την παρακολουθούσε ανελλιπώς. Κι όσο περνούσε ο χρόνος, όσο περισσότερο η συνήθεια αυτή γινόταν επιτακτική, αναπόσπαστο κομμάτι της δικής της ζωής, μια αχτίδα φωτός μέσα στον μόνιμο, παρότι πρόωρο χειμώνα της.
Περισσότερα
της Κούλας Αδαλόγλου // * Η φασαρία έγινε στο καφενείο της πλατείας. Έβαλε η τσιγγάνα τα χέρια στη μέση και Πρέπει να πάρουμε τις βέρες και να βγάλουμε τα στεφανοχάρτια, συμπέθερε, το κορίτσι είναι έγκυος, τι περιμένουμε; φώναξε στον
Περισσότερα
Επιμέλεια: Ελένη Γκίκα // Τρεις συγγραφείς προτείνουν βιβλία για τις πασχαλινές και μεταπασχαλινές, αναστάσιμες αναγνώσεις μας Ο καθένας με τον τρόπο του είναι αναστάσιμος: Ο Νάνος Βαλαωρίτης διότι ως έφηβος συνεχίζει αενάως να εμπνέει τους νέους και
ΠερισσότεραΤου Δημήτρη Σούκουλη // Μετά τις πρώτες βροχές, ώριμος πια Σεπτέμβρης, είχαν μαζευτεί όλοι στα διαμερίσματα κι είχαν αρχίσει να ξεμυτίζουν στη γειτονιά, για τις πρώτες αγοραστικές ανάγκες τους, σέρνοντας βαριεστημένα τα πόδια τους και τους πρώτους ιούς
ΠερισσότεραΓράφει ο Δημήτρης Καρύδας // Τεύκρος Μιχαηλίδης «Φονικό στη Μεγάλη Εκκλησία», εκδ. Πόλις Στα βιβλία του Τεύκρου Μιχαηλίδη είναι βέβαιο ότι ο αναγνώστης θα συναντήσει το ίδιο ακριβώς τρίπτυχο με διάφορες παραλλαγές: Έντονο το στοιχείο των μαθηματικών, ένα
ΠερισσότεραΓράφει η Άντζυ Τερζή // * 1 Χρυσόσκονη Είμαι μέσα κι όμως απ’ έξω κοιτώ Δεν βλέπω το γυαλί που μας χωρίζει αλλά νιώθω πως είναι εκεί Ξέρω πως αν απλώσω το χέρι θα πιάσω τον
ΠερισσότεραΤου Νίκου Δασκαλόπουλου // * είμαι τυφλός στις 3:00 π.μ. και διασχίζω το δωμάτιο πάνω – κάτω πάνω – κάτω. νομίζω ότι διανύω μεγάλες αποστάσεις και ότι κάνω την γη να γυρίζει — είναι ωραία. νιώθω ότι σε
ΠερισσότεραΓράφει ο Διονύσης Μαρίνος // «Η συνωμοσία της πυρίτιδας» του Θοδωρή Ρακόπουλου, εκδ. «Νεφέλη», σελ. 48 Τα Αξολότλ με παρατηρούν αδιαλείπτως· αναπτύσσουμε μια αιτιώδη σχέση η οποία με τον καιρό έχει εκπέσει στην κερδώα λογική του ιδιοκτήτη του
ΠερισσότεραΤης Βάλης Τσιρώνη // * Εγώ έκανα μια ιαχή… Εγώ έκανα μια αιτιατική βουκέντρα των καιρών και τη γέμισα με γόμφιους διασκελισμούς ευτυχίας ζυγισμένης ανάμεσα στο βαρυτικό σάνδαλο μεγάλων εκδοχών στα ευρύχωρα ρεύματα των πιθανοτήτων
Περισσότερα
Της Μαρίας Σκαμπαρδώνη // Άψυχα σώματα, μικρά κομμάτια παιδιών που μένουν ακίνητα. Μία ανθρωπότητα που βιώνει τις πιο μελανές της στιγμές και τα πάθη της βρίσκουν παιδικά κορμάκια αθώα θύματα. Τα παιδιά τα πιο αθώα θύματα, τα παιδιά
ΠερισσότεραΓράφει η Λίλια Τσούβα // Χλόη Κουτσουμπέλη: «Το Σημείωμα της Οδού Ντεσπερέ», εκδ. Πόλις Η Χλόη Κουτσουμπέλη μάς είναι γνωστή για την συμβολή της στην σύγχρονη ελληνική ποίηση και πεζογραφία με τον χαρακτηριστικό ανατρεπτικό της λόγο και την
ΠερισσότεραΕυάγγελος Ι. Τζάνος, “Το πέρασμα της θρυαλλίδας”, (διηγήματα), Εκδόσεις Ηριδανός, Αθήνα 2020. Γραφή και ανάγνωση Από τα δεκαπέντε διηγήματα της συλλογής Το πέρασμα της θρυαλλίδας θέλω να σταθώ εδώ σε τρία: «Η σύνδεσή σας δεν είναι
ΠερισσότεραΓράφει η Χριστίνα Σδούκου // * Μικρές Στιγμές, Μεγάλες Ζωές Μια μικρή αναπάντεχη βόλτα χωρίς πρόγραμμα να δίνει χώρο για σκέψεις μεγάλες και φωτεινές , το άναμμα ενός κεριού να φέρνει μια μεγάλη ανάσταση
ΠερισσότεραΣυνέντευξη: Τζένη Μανάκη // Τατιάνα Κίρχοφ: «Ιστορίες που (δεν) είπα στον ψυχολόγο μου», Εκδόσεις Πόλις Η Τατιάνα Κίρχοφ πρωτοεμφανίζεται στην ελληνική λογοτεχνία με έντεκα αυτοτελείς ιστορίες για τα προβλήματα του σήμερα.
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Καρακατσάνη // Κώστας Μπαρμπάτσης «Λυκοχαβιά», εκδ. Κέδρος Η πρώτη σελίδα ενός βιβλίου είναι σαν την πρώτη ανάσα. Η αυλαία της ζωής ανυψώνεται ο αέρας κυκλοφορεί με δύναμη στα πνευμόνια, το φως εισβάλει στις κόγχες των
ΠερισσότεραΓράφει ο Γιώργος Τζιτζικάκης // * «Αείπολη» του Κλάιβ Μπάρκερ, Μετάφραση: Γωγώ Αρβανίτη, εκδόσεις Bell, σελ. 696 Σε μια βουνοκορφή της γραφικής Αείπολης στέκει ανοιχτή μια μυστική πύλη. Είναι το πέρασμα που οδηγεί στις ακτές της Oνειροθάλασσας, σε
ΠερισσότεραΤης Αργυρώς Πατσού // * Με χαρά παιδιάστικη έτρεχε. Έσκιζε, θορυβώντας, καλειδοσκοπικά τοπία. Προς τα έξω, προς τα μέσα, ξυπόλυτη έτρεχε. Ξέφρενο κουδούνισμα τα βραχιόλια στα πόδια και το βαρύ, σπασμένο παιχνίδι, φορεμένο στον λαιμό, τραμπαλιζόταν
ΠερισσότεραΤου Δημήτρη Λούλου // * Ιουλιόλαμπρη Όμορφη, πολύ όμορφη μες στο λευκό της φόρεμα. Το πυρίκαυστο λιόγερμα φλόγισε στο άυλο κεφάλι της και εξακτίνωνε τις σκέψεις με λέξεις μιας άγνωστης γλώσσας, ίσως της γλώσσας των
ΠερισσότεραΤης Ελευθερίας Λαγού // Έχω τόση ζέση μέσα μου. Σθεντόρια φλόγα. Δεν καίγομαι όμως κι ας είμαι από ξύλο. Μαύρο ξύλο. Στιλπνό, όμοιο με καθρέφτη. Ταίριαξα σ’αυτή τη γωνιά του σπιτιού. Δίπλα στους καθρέφτες. Να γυαλίζομαι. Εγώ
Περισσότερα
