Στην ποίηση το θέμα δεν είναι οι άνθρωποι, αλλά οι πράξεις τους
Της Γκέλης Ντηλιά // *
Στην ποίηση το θέμα δεν είναι οι άνθρωποι, αλλά οι πράξεις τους
Το κύρος της ποίησης δεν χάνεται ποτέ. Όσο κι αν η περιρέουσα ατμόσφαιρα των πραγμάτων δείχνει μια προτίμηση σε πιο εύπεπτους τρόπους ψυχαγωγίας και αναψυχής, η ποίηση ποτέ δεν θα πάψει να έχει ένα σεβαστό μερίδιο σε αυτούς.
Συμβαίνει η ποίηση να έχει λιγότερη ζήτηση συγκριτικά με την λογοτεχνία, διότι υπάρχει προκατάληψη ότι είναι ακαταλαβίστικη. Δυστυχώς αυτό έχει εντυπωθεί στους περισσότερους πιθανούς αναγνώστες από την σχολική τους ηλικία και τελικά είναι σχεδόν μη αναστρέψιμο στην ενηλικίωση. Δεν αγοράζουν ούτε καταξιωμένους ποιητές σε τοπικό, εθνικό ή διεθνές επίπεδο. Είναι δύσκολο να πειστούν και το χειρότερο είναι ότι κινδυνεύουν αυτή η αδιαφορία να μεταφερθεί και στους απογόνους τους.
Από τη μια τα ΜΜΕ δεν προβάλλουν την ποίηση όσο θα έπρεπε. Είναι ελάχιστες οι εκπομπές με ποιητικό περιεχόμενο. Αλλά ακόμα και σε εκπομπές με γενικότερο θέμα το βιβλίο, οι θεατές ή οι ακροατές μετριούνται στα δάκτυλα. Μας τρώνε τα ριάλιτι και οι επαναλήψεις. Παρόλα αυτά υπάρχουν πολύ ενδιαφέροντα λογοτεχνικά περιοδικά στον ψηφιακό κόσμο, αλλά και στον χαρτόδετο όπου μπορεί κανείς να ανακαλύψει ένα ευρύ φάσμα ποιητικής παραγωγής.
Από την άλλη ούτε στο εξωτερικό προβάλλεται η ποίηση. Υπάρχει μια τάση περιθωριοποίησης κι εκεί και το χειρότερο είναι ότι αυτό γίνεται σιωπηλά, με την συγκατάθεση κυβερνήσεων και ανθρώπων του πνεύματος.
Ο χαρακτήρας της ποίησης έγκειται στο γεγονός ότι μπορεί να είμαστε παρόντες στην ίδια σιωπή, αλλά θα παρατηρήσουμε διαφορετικά πράγματα. Γιατί το θέμα δεν είναι οι άνθρωποι, αλλά οι πράξεις τους.
Οι ποιητές γράφουν όχι μόνο για τους εαυτούς τους, αλλά και για τους άλλους. Επικοινωνούν ένα γεγονός, ώστε να φανεί χρήσιμο σε όλους, ακόμη και σε εκείνους που φαινομενικά δεν τους αφορά.
Στην ερώτηση αν υπάρχει τέλος στη ποίηση η απάντηση είναι ότι αν η ποίηση είναι ένα χωράφι που πρέπει να το κάψεις για να το ξανασπείρεις, τότε αυτή η φάση είναι σε εξέλιξη. Εξάλλου, όταν οι ιδεολογίες έχουν πεθάνει, θα γλίτωνε η ποίηση;
Ο ποιητής βρίσκεται σε περίοδο σποράς. Μόλις κατακαθίσει αυτό που πρέπει να μείνει συνειδησιακά από τον αναβρασμό της εποχής και απορριφθούν εκείνα τα στοιχεία που μπλοκάρουν την πνευματική πρόοδο, τότε θα μπορέσουμε με βεβαιότητα να δηλώσουμε ότι η χαμένη αίγλη της ποίησης είναι έτοιμη να αποκατασταθεί, επειδή οι στρατευμένοι υπηρέτες της δεν θα την αφήσουν να παρακμάσει. Ο ποιητής σπέρνει για να θερίσει ο αναγνώστης.
* Η Γκέλη Ντηλιά είναι ποιήτρια και συγγραφέας. Η πρόσφατη ποιητική της συλλογή με τίτλο «Το στίγμα των βάλτων- Ποιήματα της φυλακής» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΑΩ.
Ετικέτες: 'Αποψη
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Παραδόσεις και προβληματισμοί για το Πάσχα
30/04/2024, 8:04 μμ -
Ανάσα Ζωής το Βιβλίο
30/04/2024, 7:44 μμ -
Τα παλιά σπίτια της Σινασού
23/04/2024, 8:21 μμ -
Ένα νόμισμα και η Δημοκρατία
23/04/2024, 8:19 μμ -
«Μαύρες Τρύπες», στην παραμεθόριο των γνώσεών μας
23/04/2024, 8:18 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Τρία ποιήματα από τη νέα αδημοσίευτη συλλογή του Γεράσιμου Δενδρινού “Εικόνες από έναν επιπλέοντα κόσμο.”
Γράφει ο Γεράσιμος Δενδρινός [1] // ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ Τις Κυριακές το όνομά σου ανασύρω μέσα από λησμονημένα τιμαλφή της ψυχής, θολό αντίκρισμα και σκόνη ξεθωριασμένη πρόσοψη πολλών ετών άφησες πίσω σου,
Περισσότερα -
Για την θεατρική παράσταση “Ντα” του Hugh Leonard
Γράφει ο Αγησίλαος Κ. Αλιγιζάκης // «NTA» του Hugh Leonard Μετάφραση: Ερρίκος Μπελιές Σκηνοθεσία: Γιάννα Κεφάλα ΘΕΑΤΡΟ «ΜΟΡΦΕΣ» Ηράκλειο Κρήτης Υπάρχουν, άραγε, ανέμελα παιδικά χρόνια; Πώς και πόσο επηρεάζεται ο παιδικός χαρακτήρας από τις οικογενειακές, φιλικές,
Περισσότερα -
✩ Νέες εκδόσεις: 12 καινούργια βιβλία
Επιμέλεια: Ελένη Γκίκα // Ελληνική πεζογραφία: Βαγγέλης Χατζηγιαννίδης «Το όνομά σου», εκδ. Το Ροδακιό, σελ. 96 «Αγάπησα αυτά τα παιδιά κι εκείνα με πρόδωσαν. Με μίσησαν. Με θεώρησαν εχθρό τους. Μπορώ να καταλάβω το μίσος
Περισσότερα -
Το ιδιότυπο “ημερολόγιο ενός δολοφόνου”
Γράφει ο Κώστας Τραχανάς // Υποκόμης Ντε Λακάνο Τέγκι «Περί της εν ύπνω κομψότητας», Μετάφραση: Αχιλλέας Κυριακίδης, Εκδόσεις Opera 2020, σελ. 160 «Ομολογώ ότι συνεχίζω να γράφω για καθαρά ηδονοθηρικούς λόγους. Γράφω για μένα και για τους φίλους
Περισσότερα -
Τέσσερα ποιήματα
Της Μίνας Πατρινού // * I Κι όταν η μέρα τελειώνει και κάθομαι απέναντί σου στη σιωπή, κρυφακούς τους φόβους μου; Τα μάτια μου ζητούσαν το φως του πρωινού, στο πρόσωπό σου γλυκιά ανατολή. Και μίκραινε,
Περισσότερα -
Το βιβλίο κι ο συγγραφέας του: «Η ψίχα της μεταλαβιάς»
Γράφει η Ελένη Γκίκα // Αλμπέρτο Μοράβια «To θέατρο του κόσμου» 33 ποιήματα, Μετάφραση: Έφη Ζερβού, Επιμέλεια: Διώνη Δημητριάδου, εκδ. ΑΩ 2024, σελ. 108 Μέσα από το μυθιστόρημα, ο συγγραφέας κρύβεται. Επιλέγει να τυλίξει το τραύμα
Περισσότερα -
Διήγημα: “Ένα σκούρο μακρύ απόγευμα.”
Του Δημήτρη Διοματάρη // Ένα σκούρο μακρύ απόγευμα. Απόγευμα. Η μέρα είχε περάσει αργά, με ατέλειωτες εκκρεμότητες που έπρεπε να τακτοποιήσω. Δουλειά, πελάτες, εξετάσεις, τηλεφωνήματα σε γιατρούς. Στο τέλος ήμουν πολύ κουρασμένος, η πλάτη μου
Περισσότερα
